ขอแสดงความนับถือ ฉบับวันที่ 5 ส.ค. 59

ก่อนไปลงประชามติ

7 สิงหาคม

อ่าน อี-เมล ฉบับนี้ก่อน

สวัสดีค่ะ ชาวมติชนสุดสัปดาห์

เมื่อกลางเดือน หนุ่มใกล้ตัวเราแว้บไปเมืองไทย 3 วัน เพื่อเอาของขวัญของฝากจากเมืองไทยมาให้เรา

ซึ่งส่วนมากเป็นหนังสือ คือเห็นเล่มไหนน่าอ่าน เราก็จะสั่งจะซื้อไว้เรื่อยๆ ตามประสาคนไทยไกลบ้านที่ชอบอ่านและคิดถึงหนังสือ

พอได้กลับเมืองไทย (ซึ่งกลับอยู่บ่อยๆ) เราก็จะแบกกลับมา

แต่ตั้งแต่ทหารยึดอำนาจและตั้งตนเป็นใหญ่

บอกเลยว่าไม่กล้ากลับ แม้ว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิด

เพื่อนๆ เราหลายคนที่อยู่ต่างประเทศก็รู้สึกคล้ายๆ กัน

ต่างกลัวกับความอยุติธรรม เถื่อนถ่อย

ยิ่งมีข่าวจับคนอยู่บ่อยๆ ยิ่งหวั่นใจ

บ้านเมืองอะไรกัน “คืนความสุข” ซะจนคนกลับบ้านไม่ได้

ครอบครัวและญาติมิตรที่อเมริกาและอิสราเอลก็รู้สึกได้เช่นกัน

จากที่ชอบไปเที่ยวเมืองไทยกันบ่อยๆ สองสามปีมานี้ก็ไปลาว เขมร เวียดนาม แทน

–ยิ่งที่จับภรรยานักข่าวแอนดรูว์ เห็นรูปคุณพลอยกระเตงน้องชาร์ลี (3 ขวบ) ยิ่งชวนให้น่าตระหนกตกใจ

แว้บนึกถึงแม่พลอยกับตาอ้นใน “สี่แผ่นดิน”

วันนี้ ไทยอยู่ในแผ่นดินใด…

 

ครั้งนี้เราได้หนังสือ 111 เล่ม (เลขดีเนาะ) เกือบครึ่งคือหนังสือของมติชน

และในจำนวนนี้เกือบ 10 เล่มเป็นรวมเรื่องสั้นของนักเขียนรุ่นใหม่

อีก 3 เล่มคือหนังสือของวอลแตร์ “ก็องดิด” “ซาดิก” และ “คนเถื่อน” ที่รออ่านมานาน

เราชื่นชมผลงานแปลของ อ.วัลยา วิวัฒน์ศร และปกสวยมากทั้ง 3 เล่มเลยค่ะ

อีกเล่มที่ชวนให้นึกถึงอดีตตอนที่เริ่มหัดอ่านคือ “หนุ่มเหน้าสาวสวย”

อ่านแล้วรำลึกถึงหลายคน โดยเฉพาะน้าแต๋ว – สุวรรณี สุคนธา

เล่มที่กำลังจะอ่านต่อไปคือ “ย่นเวลาทะลุมิติ” ซึ่งเป็นหนังสือแปล ลูกๆ เราเคยอ่านเป็น ภ.อังกฤษ เมื่อตอนอยู่ ป.4-ป.5 เพราะ A Wrinkle in Time เป็นหนังสือแนะนำให้เด็กประถมที่อเมริกาอ่านกันทั้งประเทศ

ขอบคุณมติชนที่ทำคลอดหนังสือดีๆ หลายเล่มออกมาค่ะ ^__^

 

กําลังแทะหนังสือเล่มเพลินๆ ก็ได้แว้บไปอ่าน “นักเป่าขลุ่ยแห่งฮาเมลิน” บทกวีในมติชนสุดสัปดาห์ (ฉบับต้นเดือนกรกฎาคมมั้งนะ)

จำเรื่องนี้ได้เพราะลูกๆ เคยอ่าน

ว่ากันว่าเป็นเหตุการณ์ที่เกิดในเยอรมนีเมื่อ 400 กว่าปีก่อน

สะท้อนใจกับเสียงขลุ่ยที่พาคนไปตาย พาเด็กและผู้บริสุทธิ์ไปตาย…

สังคมเศร้าเพราะผู้คนโง่งมงาย?

หรือผู้ร้ายครองบ้านเมือง…ไม่กี่คน?

 

วันก่อน มีคนงานไทยในอิสราเอลโทร.มาถามเรื่องประชามติ เพราะว่าอยากร่วมด้วย อยากรู้ว่าต้องลงทะเบียนที่ไหน ใช่ที่สถานทูตหรือเปล่า ฯลฯ

พอรู้ว่าโหวตไม่ได้ อ้ายคนนั้นก็ “ฮ่วย! เฮาก็เสียภาษีและส่งเงินกลับบ้านทุกปีเด้”

ฮ่วย! กระบวยตักน้ำขวานโบราณไทยอะไรกัน คนไทยในต่างประเทศที่มีเกินล้านคนถึงไม่มีสิทธิร่วมแสดงประชามติในครั้งนี้? เราก็ด้วย

ฝากคนที่เมืองไทยที่โหวตได้ ช่วยกันออกไปโหวตด้วยนะคะ

เช้าวานซืน ตื่นมาซักผ้า ซักแล้วก็ตากผ้าที่ใต้ต้นพลัม

ฤดูนี้ ลูกพลัมกำลังสุก หยิบไม้หนีบมาหนีบผ้าให้อยู่กับราว ขณะที่ได้ปลิวไสวในสายลมด้วย ตากผ้าอยู่

เอ! บนลูกพลัมกลมๆ มีอะไรอยู่นะ ในคลองตาเห็นอย่างนั้น

เข้าไปดูใกล้ๆ จึงเห็นคำสั้นๆ บนนวลพลัม เรื่องเหนือจริงยิ่งกว่าเรื่องสั้นหรือนิยายที่อ่าน

ฤดูกาลที่อันธพาลปิดปากคน คนพูดไม่ได้ ผลหมากรากไม้จึ่งพูดแทน

ตากเสื้อตัวสุดท้ายเสร็จเมื่อปลาย 9 โมง ไม่ถึงก็จวนจะเข้า 10 โมงล่ะ ใกล้จะ 10 แล้ว…

ยังมีเวลาเลยเดินชมสวน

จึงพบว่าบนนวลลูกพลัม ลูกพลับ ทับทิม มะม่วง ส้มโอ

มีเสียงในความเงียบไปทั่วทั้งสวน

ชวนให้คิดถึงเมืองไทย เลยเขียนมาคุยกันค่ะ

ปีลิง สิงหามาเยือนแล้ว อีกไม่กี่วันก็ 7 สิงหา…

ขอส่งความปรารถนาดีจากคนไทยไกลเรือนมาถึงเพื่อนพ้องน้องพี่ที่เมืองไทยด้วยค่ะ

สองขา

 

สองขา ถ่ายรูป “อักษร 2 ตัว” บนนวลลูกพลัม ลูกพลับ ทับทิม มะม่วง ส้มโอ

มาให้ดูด้วย

ขออนุญาต ที่จะไม่ลง เพื่อ “จูงใจ” ใคร และไม่อยากขัดใจ คนที่ชอบอักษร 3 ตัว

แต่เชื่อว่า คนที่ชอบอี-เมลของ สองขา

คง กาช่อง เดียวกับ สองขา แบบคนใจตรงกันแน่-แน่