ขอแสดงความนับถือ

 

สถิติ (ที่รวบรวมมาถึง) เดือนสิงหาคม ปีนี้

1. เพลง “คำแพง” (แซ็ค ชุมแพ-ขอนแก่น) มีจำนวนผู้ชม 479 ล้านครั้ง
2. เพลง “เชือกวิเศษ” (Labanoon-กรุงเทพฯ) 474 ล้านครั้ง
3. เพลง “คู่คอง” (ก้อง ห้วยไร่-สกลนคร) 431 ล้านครั้ง
4. เพลง “ผู้สาวขาเลาะ” (ลำไย ไหทองคำ-ร้อยเอ็ด) 364 ล้านครั้ง
5. เพลง “ทดเวลาบาดเจ็บ” (บอย พนมไพร-ร้อยเอ็ด) 356 ล้านครั้ง
6. เพลง “คำว่าฮักกัน มันเหี่ยถิ่มไส” (มนต์แคน แก่นคูน-ยโสธร) 336 ล้านครั้ง
7. เพลง “กลับคำสาหล่า” (ไมค์ ภิรมย์พร-อุดรธานี) 286 ล้านครั้ง
8. เพลง “ระเบิดเวลา” (ศาล สานศิลป์-หนองบัวลำภู) 279 ล้านครั้ง
9. เพลง “มหาวัวชน” (วงพัทลุง) 254 ล้านครั้ง
10. เพลง “เลิกคุยทั้งอำเภอฯ” (ลิลลี่ นารีนาท-นครศรีธรรมราช) 252 ล้านครั้ง
11. เพลง “เฮ็ดทุกวิถีทาง” (เบิ้ล ปทุมราช-อำนาจเจริญ) 238 ล้านครั้ง
12. เพลง “ขอใจเธอแลกเบอร์โทร” (หญิงลี ศรีจุมพล-บุรีรัมย์) 220 ล้านครั้ง
13. เพลง “ชอบแบบนี้” (หนามเตย สะแบงบิน-กาฬสินธุ์) 188 ล้านครั้ง
14. เพลง “โอ้ละน้อ” (ก้อง ห้วยไร่-สกลนคร) 177 ล้านครั้ง
15. เพลง “แรกตั้งใจฮัก” (ปรีชา ปัดภัย-อุบลราชธานี) 167 ล้านครั้ง

 

สถิติข้างต้น หยิบมาจากบทความ

“18 ปีที่จากไป : จรัล มโนเพ็ชร (3 กันยายน พ.ศ.2544-2562)” ของ ธเนศวร์ เจริญเมือง (หน้า 88-89)

ไม่น่าเกี่ยวข้องกับอ้ายจรัล สักเท่าไหร่

แต่กระนั้น ธเนศวร์ เจริญเมือง เตือนความจำ

ในช่วงปี พ.ศ.2520-2544 ที่อ้ายจรัลมีชีวิตอยู่

ได้สร้างผลงานเพลง “กำเมือง” และได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่คนเมืองทุกเพศทุกวัย

ลามไปถึงชนชั้นกลาง คนมีการศึกษาดีในเขตเมืองทั่วประเทศ

เทียบกับเพลงฝาหรั่งในยุค 80-90 เพลง “กำเมือง” ก็ดูเหมือนจะเบียดเข้าครองใจวัยรุ่นไทยได้ไม่น้อยเช่นกัน

อ้ายจรัลจึง “เป็นศิลปินคนเมืองเหนือคนแรก ที่ครบเครื่อง เป็นนักร้อง นักดนตรี มีรูปแบบและบุคลิกดี มีสติปัญญาและความรู้เรื่องท้องถิ่นดี แต่งกายและใช้เครื่องดนตรีพูดจาในที่สาธารณะที่แสดงความเป็นท้องถิ่นและส่งเสริมอัตลักษณ์ท้องถิ่นอย่างชัดเจน ทั้งยังแสดงทัศนะด้านสังคม สิ่งแวดล้อม และต่อชีวิตในเชิงปรัชญา

…ซึ่งนับว่าหายากในหมู่ศิลปิน” คือบทสรุปของธเนศวร์

 

กระนั้น เมื่อ “อ้ายจรัล” จากไป

เมื่อเปรียบเทียบกับเพลงจากภาคอื่น

ธเนศวร์ชี้ว่า

เพลงจากภาคอีสานและใต้ ได้รับความนิยมสูงเพิ่มขึ้นเป็นลำดับ

โดยเฉพาะเพลงจากภาคอีสานโดดเด่นกว่าทุกภาค

มีเพลงจากแดนใต้ เริ่มมาสอดแทรก

ที่หายไปอย่างน่าใจหาย คือ เพลงกำเมือง

นี่กระมังจึงทำให้การรำลึกการจากไปของอ้ายจรัลในปีนี้–2562

ธเนศวร์จึงโหยหายเพลงกำเมือง “เป็นพิเศษ”

 

ว่าที่จริง ณ ปัจจุบัน เพลงกำเมืองของ “ไม้เมือง” ก็ไม่น่าจะทำให้ธเนศวร์เหงาเกินไปนัก

และยิ่งหากเปิดใจกว้างไปถึงเพลงแร็พ

ปรากฏการณ์ “ปู่จ๋าน” ก็น่าศึกษา

สถิติ Official MV ของยูทูบ

แลรักนิรันดร์กาล มีผู้ชมแล้ว 235 ล้านครั้ง

ตราบธุลีดิน 166 ล้านครั้ง

สะพานไม้ไผ่ 151 ล้านครั้ง

“ปู่จ๋าน” จึงไม่ธรรมดา

เพลงกำเมืองยังอยู่ นักร้องเหนือ เนเวอร์ดาย

ส่วนนักการเมือง “ปี้ธรรมนัส” แห่งเมืองพะเยา จะอยู่หรือไป

อันนี้ไม่ทราบ

แต่ปี้อ้ายโด่งดังนัก

สะท้อนสะท้านเมืองไทย ทะลุไปถึงออสเตรเลียปู้น…