เผลอแป๊บเดียว เข้ากลางเดือนธันวาคม แล้ว

ปีใหม่ที่จะถึงนี้ แม้จะไม่มีบรรยากาศ สรวลเสเฮฮานัก

แต่ก็ใช่จะสิ้นบรรยากาศเสียเลยทีเดียว

มีจดหมายของ “พงษ์เทพ”

มาช่วยอุ่นเครื่อง

 

เรียนบรรณาธิการมติชนสุดสัปดาห์

วันนี้เขียนมาคุยกัน บ.ก. บอกไว้ต้องเที่ยววัด

เมื่อรู้ว่าทัวร์จีนหายหน้าไปจากตลาด ก็ออกเดินทาง

ผมเริ่มต้นมากราบหลวงปู่ขาว อนาลโย ที่วัดถ้ำกลองเพล จ.หนองบัวลำภู

ภาพถ่ายในอดีต ที่เห็น ในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงมีพระราชดำรัสกับหลวงปู่ขาว ที่วัดศิริสุขาภิบาล อ.เมือง จ.อุดรธานี เมื่อปี พ.ศ.2520 ก็ถือเป็นมงคลชีวิตแล้ว

หลวงปู่ขาวยิ้มแย้มแจ่มใสตลอด คราใดท่านหัวเราะ กล่าวกันว่า ยิ้มนี้สว่างเปิดโลกทั้งโลก เบิกบานด้วยความสงบ ผมแค่เศษธุลี เห็นด้วยยิ่ง

 

จากนั้นมาปลายทางที่ จ.เชียงราย

ภาพที่เคยได้เห็นได้ยินจากสื่อก็คือ ทัวร์จีนบุกวัดร่องขุ่นครับ เคยไป บอกได้เยอะจริงๆ

คนจีนลดลงคนไทยก็เที่ยวสบายๆ สบายใจ ไม่ต้องแออัด เบียดเสียดกับชาวจีน

ผมมันแก่แล้ว ก็ชอบบรรยากาศคนน้อยๆ

ผมเดินทางต่อ ขึ้นเหนือก็หวังจะสัมผัสหนาว การณ์กลับตรงข้าม เจอร้อน กรมอุตุฯ บอกปลายพฤศจิกายน เหนือหนาว หนาวนาน คนกรุงจะชอบสะใจหนาวนี้

ผมมึนกับอุตุฯ บ้านเรา การพยากรณ์อากาศของท่านเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่ง รายงานตรงกันข้ามเสมอๆ กระนั้น เมื่อตกดึก อากาศพอได้เย็นๆ

คืนนี้มาพักนอนย่านสันป่าหนาด เกสต์เฮ้าส์ แถวนี้ฝรั่งเยอะดี มีทั้งฝรั่งแก่ คนหนุ่มสาว

คนแก่วัยเกษียณมีทั้งฝรั่งเศส เยอรมัน และสวิส มาอยู่กันที่นี่ ทุกคนกินเงินบำนาญ ใช้ชีวิตทางเหนือ ถูกกว่าอยู่ในยุโรปเงินไม่พอใช้ คนสวิส บอกได้เดือนละ 250,000 บาท คุณอยู่ที่นี่ ราชา เลย

ส่วนหนึ่งซื้อประกันสุขภาพได้ถูกกว่าทางยุโรป เงินเหลือใช้

 

รุ่งเช้าขากลับ เจอมาดามชาวฝรั่งเศส หน้าตาสะสวย สวยจริงๆ ครับ ที่ห้องอาหารที่พัก เราทักทายกัน บองชู บองชู

เธอเข้าใจว่าผมมารับเธอ 08.30 น. ซึ่งเป็นเวลาเดียวที่ผมจะขึ้นไปเชียงใหม่

เธอพูดชัดถ้อยชัดคำ I am going with you ผมพอเข้าใจ ตอบรับด้วยความยินดี การเดินทางไปสถานีขนส่งกับฝรั่งสวยเข่าดี ใครเห็นก็มอง เธอขอนั่งกินผลไม้ก่อน

ผมเริ่มมองเวลา สักพักเธอถามผม กรุ๊ปไปเชียงใหม่มีกี่คน

ผมเป็นคนขับรถหรือไกด์ทัวร์เอเยนซี่

ผมประมวลชัดคนละเรื่องแล้ว

เราเข้าใจผิด

เธอหัวเราะครื้นเครง

ผมไม่ขำด้วย ฉิบหายแล้ว Bye! กูสายแล้ว

โทรศัพท์ดังขึ้น เสียงตามสายถามผม “คุณอยู่ไหน รถจะออกแล้ว” วันนั้นผมพลาดรถ แต่ก็ได้ผู้โดยสารแทนที่นั่ง รถทัวร์ออกตั๋วให้ใหม่ ผมอยู่เชียงรายอีกคืน

ผมขำกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น

นั่งพิจารณาถึงเหหตุผล ตามหลักพุทธ ฤๅเธอสวย หรือผมจะมีน้ำใจกับชาวต่างชาติ

ผมหาคำตอบไม่ได้ เลิกคิดชั่วคราว ออกเดินทางต่อไปข้างหน้า

เมือง “เดียนเบียนฟู” เราไปด้วยกัน

ด้วยความเคารพ

“พงษ์เทพ”

 

พงษ์เทพ บอกหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้

–รึจริงๆ

ไม่อยาก หา –อันนี้เราเข้าใจกัน (ฮา)

แต่ด้วยความอิจฉาตาร้อน ได้ทีต้องซ้ำ

ลองเปลี่ยนข้าง เราเป็นสาวฝรั่งเศสคนนั้น เธอจะมี “คำตอบ” ให้ตัวเองอย่างไรหนอ

ที่เห็นหนุ่ม (ใหญ่) ไทย ตกรถ ต่อหน้าต่อตา

อันนี้ก็ไม่ต้องหาคำตอบ–ฮิฮิ

กลับมาเรื่อง ซีเรียส นิดๆ เพราะเห็น “พงษ์เทพ” ตั้งข้อรังเกียจทัวร์จีน อยู่ตามสมควร

อยากจะบอกให้ทำใจ เพราะถึง “หมวย” จะไม่สวยเท่าสาวฝรั่งเศสนั้น แต่ความจริงที่วางต่อหน้า เครื่องยนต์เศรษฐกิจ ที่พอทำให้ประเทศขับเคลื่อนได้อยู่ตอนนี้

ก็มาจากทัวร์จีนนี่แหละ

เราอดทน และถูกทำให้ทนกับหลายเรื่องมาแล้ว ไม่ทนก็ไม่ได้ เดี๋ยวท่านจะดุเอา

งั้นเรื่อง “ทัวร์จีน” อดทนหาแง่มุมดีๆ มองบ้าง บางทีอาจจะเจอสาวสวยอย่างสาวฝรั่งเศสคนนั้นก็ได้