ขอแสดงความนับถือ/ฉบับประจำวันที่ 17-23 สิงหาคม 2561

ขอแสดงความนับถือ

แฟนสันทราย เชียงใหม่
ถามถึง “ปิยพงศ์” (เมืองหละปูน) เมื่อสองฉบับก่อน
เลยเอาจดหมายในสต๊อก ลงไปให้อ่านก่อน
วันนี้ จดหมายล่าสุดมาถึง “มติชนสุดสัปดาห์”
เลยสนองพระเดชพระคุณเสียหน่อย

บรรณาธิการมติชนสุดสัปดาห์
นิตยสารต่างประเทศฉบับหนึ่ง นำภาพของอีตา “ปิยพงศ์” ไปตีพิมพ์
เป็นภาพชายชราเร่ร่อนกับพระภิกษุ ไปตีพิมพ์ เป็นภาพเด่นในฉบับ เมื่อเกือบห้าสิบปีมาแล้ว
ใช้พุทธพจน์บรรยายภาพแบบฝรั่ง แปลเป็นไทยได้คร่าวๆ ว่า
“ชีวิตนี้สั้นนัก มันประกอบเป็นตัวตนขึ้นมาด้วยธาตุหลายๆ อย่าง (และสิ่งเหล่านี้) ล้วนตกอยู่ภายใต้การเปลี่ยนแปลง จากรูปแบบหนึ่ง ไปสู่อีกรูปแบบหนึ่งได้เสมอ”–พุทธพจน์

หากจะใช้ปัจฉิมโอวาทของพระพุทธองค์
ที่ประทานแก่เหล่าภิกษุสาวกก่อนเสด็จดับขันธ์ปรินิพพาน
“สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมสลายไปเป็นธรรมดา ท่านทั้งหลายจงประโยชน์ตน ประโยชน์ท่าน ให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด”
ก็คงจะเหมาะกับพุทธบริษัทชาวไทยได้ดีกว่า
ชีวิตของมนุษย์คนหนึ่งๆ นั้นไม่ยาวนานนัก
แม้วิทยาการทางการแพทย์สมัยใหม่จะยืดชีวิตออกไปได้มากขึ้นก็ตาม
แต่ที่สุดก็ต้องแตกดับไปตามอายุขัยแต่ละคน ก็คงไม่เกินร้อยปี
บางรายก็ต้องจากไปก่อนอายุขัยด้วยอุบัติเหตุเภทภัยต่างๆ

ปัจฉิมโอวาท มีมาถึง 2,561 ปีแล้ว แต่โลกก็ยังเดือดร้อนวุ่นวายไม่หยุด
เพราะมนุษย์ส่วนใหญ่ สายตาและหัวใจยังเต็มไปด้วยฝ้าหนาของกิเลส
โลภ โกรธ หลง และผู้คนที่ร่วมเกิดแก่เจ็บตายด้วยกัน
ก็ยังตั้งหน้าตั้งตาพกเอาแต่ความเห็นแก่ตัว กดขี่ข่มเหง เอารัดเอาเปรียบ เบียดเบียนกันต่อไปตามปกติ
เฮ้อ อยู่ยากขึ้นทุกวันแล้วโลกใบนี้
ที่เห็นกันชัดๆ ไม่ต้องดูอื่นไกล
อดีตเหล่านักการเมืองผู้ทรงเกียรติ ที่เคยเป็นตัวแทนของประชาชน
เข้าไปบริหารประเทศชาติบ้านเมือง
เริ่มออกลวดลายของการเป็นคนคบยาก
หาอุดมคติอุดมการณ์ไม่มี
มากมายหลายก๊ก โผล่กันมาสลอน
เผยลายของการเห็นแก่ตัว การทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อตัวเอง
โดยอ้างประชาชนบังหน้าอีกตามเคย
หันมามองภาพนี้หน่อยเป็นไร
แล้วกลับตัวกลับใจใฝ่ความดีกันบ้าง
ให้สมกับที่อาสาเป็นตัวแทนของชาวบ้าน
ให้สมกับระบบการปกครองบ้านเมือง
ใฝ่หาประชาธิปไตยบ้าง
ไม่ใช่งมโข่งกับเผด็จการ
เพียงเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองเท่านั้น
เอ ฝันกลางแดดหรือเปล่าเนี่ย
ขอให้มีสติกันหน่อย Life is short นะ
อย่าประมาท
อย่าล้อเล่นกับเวรกรรมนะ
“ปิยพงศ์” (เมืองหละปูน)

นึกว่าจะเอียงข้างต่อว่าเฉพาะอดีตนักการเมือง
แต่สุดท้ายก็แวะเข้าหา “คำหนึ่ง” ตอนท้ายๆ
พวกนี้รังเกียจนักการเมือง
แต่ใช้วิธีการนักการเมืองทุกอย่าง แถมมีอำนาจพิเศษเกื้อหนุนเพียบพร้อม
ได้เปรียบเขาแทบทุกประตู
แต่ก็ยังยึกๆ ยักๆ ไม่กล้าเลือกตั้ง
อยากอยู่นานๆ ฝืนธรรมชาติ
ทั้งที่ Life is short อย่างที่ “ปิยพงศ์” (เมืองหละปูน) ว่า