เกจิทางการเมืองระดับ”สำนักข่าวหงวน” ระดับ”พี่ถึก ใบตองแห้ง”

เมื่อเห็นปรากฏการณ์ยกมืออย่างเป็นเอกภาพยกเลิกคำสั่งหัวหน้าคสช.ฉบับที่ 14/2559

ย่อมต้องเอียงคอมองการตัดสินใจของ”สภาผู้แทนราษฎร” พร้อมกับ”คำถาม”ทางการเมืองเป็นชุดๆ

เมื่อตระหนักใน”ความหมาย”แห่ง”คำสั่งหัวหน้าคสช.”

นี่เท่ากับเป็นการลูบต่อ”มรดก”ที่เหลืออยู่แห่งกระบวนการรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 อย่างชนิดไม่เกรงใจหน้า อินทร์หน้าพรหม

คะแนนเสียงกว่า 400 ที่ปรากฏในการลงมติมิได้มาจาก 149 ของพรรคก้าวไกล มิได้มาจาก 141 ของพรรคเพื่อไทย อันเคยเป็นไม้เบื่อไม้เมาในอดีตเท่านั้น

ตรงกันข้าม ย่อมรวมถึงเสียงจากพรรคภูมิใจไทย  พรรครวมไทยสร้างชาติ พรรคพลังประชารัฐ พรรคประชาธิปัตย์ พรรคชาติ ไทยพัฒนา พรรคชาติพัฒนา

เหมือนกับเป็นการท้าทายต่อ”มรดก”อันมาจากการลงนามของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา หัวหน้าคสช.

แต่ในที่สุดก็ท้าทายต่อ”กอ.รมน.” ท้าทายต่อ”กองทัพ”

ประสบการณ์อันเป็นบทเรียนในทางการเมืองจากผู้มากด้วยความ จัดเจนระดับ”สำนักข่าวหงวน”  และ”พี่ถึก ใบตองแห้ง”ย่อมรับรู้ผลที่ตามมาในอดีต

หากแตะไปยัง”กองทัพ” หากตีกระทบไปยัง”บิก บิก”แรงโต้กลับย่อมย้อนมาอย่างรุนแรงเกินคาด

“รัฐประหาร” แต่ละครั้งก็มมูลเชื้อจากการแตะ”กองทัพ”

ยิ่งเป็นการรุกไล่ไปยัง”กอ.รมน.อันเป็นมืออันทรงพลังของกองทัพตั้งแต่ยุค”สงครามเย็น” ยิ่งเป็นเรื่องของการเอามือไปสัม ผัสกับพลังอันมากด้วยพลานุภาพ

กรณียกเลิกคำสั่งหัวหน้าคสช.ฉบับที่ 14/2559 จึงไม่เพียง แต่ตัดบทบาทของกอ.รมน.ในความละเอียดอ่อนของพื้นที่จังหวัด ชายแดนภาคใต้

หากแต่ยังเท่ากับจุดไฟก่อหวอดเพื่อขยายความคิดในเรื่องการกระจายการบริหาร

ลดอำนาจของกองทัพ เพิ่มอำนาจให้กับ”พลเรือน”

เมื่อนำเอากรณียกเลิกคำสั่งหัวหน้าคสช.ไปวางเทียบกับการพยา ยามรุกเข้าใน”ธุรกิจกองทัพ”

ยิ่งสร้างความหวาดเสียว ยิ่งก่อให้เกิดความอ่อนไหว

ไม่ว่าจะเป็น”สนามกอล์ฟ” ไม่ว่าจะเป็น”ททบ.” ไม่ว่าจะเป็น

“สนามม้า” ไม่ว่าจะเป็น”สนามมวย”

ล้วนท้าทายขีดความอดทนอดกลั้นของ”ทหาร”