การปรากฏขึ้นของ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ และ นายปิยบุตร แสง กนกกุล กำลังกลายเป็น “ประเด็น” อันร้อนแรง

ไม่เพียงเพราะมีคำถามต่อ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ

หากยังมีคำถามต่อ นายวิษณุ เครืองาม อย่างร้อนแรงและแหลมคม

เน้นในเรื่องความมั่นคง เน้นในเรื่องกฎหมาย

เป็นคำถามในเชิงสงสัยว่าจะมีความผิดต่อคำสั่งคสช.หรือไม่ อย่างไร ในเรื่องการเคลื่อนไหวทางการเมือง

เป็นคำตอบในเชิง “ชี้โพรง”

ทั้งๆที่พรรคของ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ และ นายปิยบุตร แสงกนกกุล ชื่ออะไรและมีเป้าหมายอย่างไร

2 คนนี้เองก็ยังไม่มี “คำตอบ”

 

ต้องยอมรับว่า บทบาทและการเคลื่อนไหวของ นายธนาธร จึงรุ่ง เรืองกิจ และ นายปิยบุตร แสงกนกกุล ดำเนินไปอย่างมีกรอบที่แน่นอน

นั่นก็คือ ในพื้นที่ “โซเชียล มีเดีย”

ยังไม่ได้เข้าไปแสดงบทบาทผ่านสื่อเก่าอย่างหนังสือพิมพ์หรือโทรทัศน์

แต่เสียงวิพากษ์วิจารณ์ตามมาล้วนเป็น”ผลสะเทือน”

นั่นก็คือ ผลสะเทือนจากการเคลื่อนไหวผ่านโลก”ออนไลน์”แล้วสื่อหนังสือพิมพ์ สื่อโทรทัศน์ นำไปแสดงความเห็นอันเป็นปฏิกิริยา

ทั้งด้านที่ชื่นชม ทั้งด้านที่ไม่ชื่นชม

สื่อเก่าบางสื่อถึงกับนำประเด็นของ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ และ นายปิยบุตร แสงกนกกุล ไปอยู่ใน”บทบรรณาธิการ”

ทั้งหมดนี้สะท้อนอะไร

 

1 สะท้อนว่าการเคลื่อนไหวของ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ และนาย ปิยบุตร แสงกนกกุล เข้าไปอยู่ใน”กระแส”ของสังคม

1 ยืนยันว่าแนวคิดของเขาเจาะทะลวงลงลึก

1 ยืนยันว่าแรงสะเทือนจากโลก”ออนไลน์” ก่อสภาวะหวั่นไหวเป็นอย่างสูงเข้าไปในสื่อ”เก่า” ไม่ว่าจะเป็นหนังสือพิมพ์ ไม่ว่าจะเป็นโทรทัศน์

บทสรุปของทั้งหมดก็คือ พรรคใหม่ของ “ธนาธร-ปิยบุตร”ได้ช่วงชิงสร้าง”พื้นที่”โดยอัตโนมัติ

“พื้นที่” ต่างหากคือ “เป้าหมาย” ในการรุก