ทั้งๆที่ความต้องการของ Start Up People กับ นักการเมืองในเรื่อง “การเลือกตั้ง” ตรงกัน

แต่เหตุใด “นักการเมือง” จึงยังละล้าละลัง

มีการประกาศเชิญชวนไม่ว่าจะจาก นายอานนท์ นำภา ไม่ว่าจะจาก นายรังสิมันต์ โรม

ไปยัง นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ พรรคประชาธิปัตย์

ไปยัง ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง พรรคเพื่อไทย

แต่เท่าที่เห็นในวันที่ 24 กุมภาพันธ์ ณ มหาวิทยาลัยธรรม ศาสตร์ ท่าพระจันทร์ มีเพียง นายวัฒนา เมืองสุข เท่านั้นที่ไปปรากฎตัว

นี่คือลักษณะพิเศษของการเมืองไทยหลังรัฐประหารเดือนพฤษภาคม 2557

 

หากย้อนกลับไปยังสถานการณ์การเคลื่อนไหวในเดือนเมษายน อันเป็นจุดเริ่มต้นของสถานการณ์เดือนพฤษภาคม 2535

เด่นชัดว่า “นักการเมือง” เป็นตัวนำ

ไม่ว่าการประกาศอดข้าวประท้วงของ ร.ต.ฉลาด วรฉัตร และมีการขานรับจาก พล.ต.จำลอง ศรีเมือง

ร.ต.ฉลาด วรฉัตร เคยเป็นส.ส.พรรคประชาธิปัตย์

พล.ต.จำลอง ศรีเมือง เป็นหัวหน้าพรรคพลังธรรม เคยเป็นผู้ว่ากทม.และเป็น ส.ส.กทม.

จากนั้นจึงมีประชาชนเข้าร่วม

เป็นการเข้าร่วมตั้งแต่การชุมนุมเฉยๆกระทั่งร่วมอดข้าวไปกับ ร.ต.ฉลาด วรฉัตร และ พล.ต.จำลอง ศรีเมือง

การเคลื่อนไหวจึงเริ่มขยายวง

ขยายวงจากบริเวณหน้ารัฐสภาไปยังท้องสนามหลวงและปักหลักบนถนนราชดำเนิน

      นั่นคือ บทเรียนเมื่อเดือนพฤษภาคม 2535

 

รัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 ได้ตัดวงจรการเคลื่อนไหวของพรรคการเมืองและนักการเมืองออกไป

ไม่ว่าจะเป็นการเมืองจากปีก”พันธมิตร”หรือ”กปปส.”

ไม่ว่าจะเป็นการเมืองจากปีก “นปช.” คนเสื้อแดง

เมื่อการเมืองและพรรคการเมืองถูกตัดออกไปจากวงจรแห่ง การเคลื่อนไหวจึงมีแต่ นักเรียน นิสิต นักศึกษา

อาจมี”ประชาชน”เข้าร่วมแต่ก็ไม่คึกคัก หนักแน่น