สถานะและการดำรงอยู่ของพรรคก้าวไกลในเดือนพฤษภาคม 2566 เป็นสถานะและการดำรงอยู่เหมือนกับของพรรคอนาคตใหม่เมื่อเดือนมีนาคม 2562

ก่อให้เกิดความอึดอัด ก่อให้เกิดความไม่แน่ใจ ต่อแนวโน้มและความเป็นจริงที่จะปรากฏเป็น”ผล”ของ”การเลือกตั้ง”

อย่าว่าแต่จะเป็นความรู้สึกของประชาชน อย่าว่าแต่จะเป็น ความรู้สึกของคอการเมือง อย่าว่าแต่จะเป็นความรู้สึกลึกๆภายในแต่ละพรรคการเมือง

ไม่ว่าจะเป็นพรรคพลังประชารัฐ ไม่ว่าจะเป็นพรรคประชาธิ ปัตย์ ไม่ว่าจะเป็นพรรคภูมิใจไทย ไม่ว่าจะเป็นพรรคชาติไทยพัฒนา ล้วนอยู่ในความไม่แน่ใจ

แม้กระทั่งภายในของพรรคอนาคตใหม่เองจากการยอมรับของ นายปิยบุตร แสงกนกกุล ก็คิดว่าหากได้รับเลือกตั้งระหว่าง 5-10 คนก็ถือว่ายอดเยี่ยมเป็นอย่างยิ่ง

แต่แล้วเมื่อพรรคอนาคตใหม่ได้รับเลือกเป็นคะแนนรวมสูงถึง 6.3 ล้าน และตามมาด้วยจำนวน ส.ส.มากกว่า 80 คนจึงเหนือความคาดหมายจนกลายเป็นความตื่นตลึง

ความรู้สึกเดียวกันนี้กำลังเกิดขึ้นกับพรรคก้าวไกลในวันนี้

 

ต้องยอมรับว่าภายในความไม่แน่ใจของบรรดาเกจิและนักวิเคราะห์ทางการเมือง สะท้อนการปะทะในทางความคิดและในความรับรู้อันแหลมคมเป็นอย่างสูง นั่นก็คือ ระหว่างความคิด”เก่า” กับ ความคิด”ใหม่”

นั่นก็คือ ระหว่างการดำรงอยู่ของพรรคการเมือง นักการเมือง อย่าง”เก่า” กับ การเสนอตัวเข้ามาและการดำรงอยู่ของพรรคการ เมือง นักการเมืองอย่าง”ใหม่”

แม้ว่าพรรคอนาคตใหม่และ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ จะผ่านการพิสูจน์มาแล้วในการเลือกตั้งเมื่อเดือนมีนาคม 2562 แต่เมื่อมาถึงเดือนพฤษภาคม 2566 ก็ยังลังเล ก็ยังไม่แน่ใจ

เป็นความลังเล เป็นความไม่แน่ใจในบรรยากาศที่สังคมขานรับต่อการดำรงอยู่ของพรรคก้าวไกล การดำรงอยู่ของ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ซึ่งสูงกว่าเมื่อเดือนมีนาคม 2562 ด้วยซ้ำ

 

ในที่สุดแล้ว แม้จะอยู่เบื้องหน้าการเข้ามาของพรรคการเมืองใหม่ แม้จะอยู่เบื้องหน้าการเข้ามาของนักการเมืองใหม่อันมี นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ เป็นตัวแทน แม้จะยอมรับในอิทธิพลของ”เทคโนโลยี”อย่างใหม่ที่รุกคืบ

กระนั้น คนก็เติบใหญ่มาภายใต้อิทธิพลของพรรคการเมืองเก่า อยู่ในบรรยากาศเดิมของนักการเมืองเก่า การเปลี่ยนชุดของ ความคิดจึงยังมีซากของความคิด ความเชื่อเก่าดำรงอยู่

จนกว่าผลของ”การเลือกตั้ง”จะปรากฏขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งในวันที่ 14 พฤษภาคม