การเปลี่ยนแปลงของพรรคสามัญชนจากการประชุมใหญ่ประจำปี 2566 เมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ อาจไม่อึกทึกครึกโครมบนสื่อกระแสหลัก ไม่ว่าสื่อหนังสือพิมพ์ ไม่ว่าสื่อโทรทัศน์

กระนั้น ที่มีรายงานผ่านสื่อเฟซบุ๊คและทวิตเตอร์สะท้อนบทบาทอย่างมีลักษณะกัมมันต์อย่างน่าจับตา

เพียงการเลือกสถานที่ประชุมเป็นบ้านผาฮวกพัฒนาประชาสามัคคี ต.หนองมะไฟ อ.สุวรรณคูหา จ.หนองบัวลำภู ก็มากด้วย ร่องรอยแห่งประวัติศาสตร์การต่อสู้

เพราะ ณ แห่งนี้คือรูปธรรมอันสะท้อนและยืนยันการต่อสู้อย่างหยัดยืนต่อเนื่องของชาวบ้านมา 26 ปี กระทั่งสามารถปิด เหมืองหินได้ด้วยสองมือ

https://www.facebook.com/nattaporn.artharn/posts/10160422696484719

ภาพที่เห็นจากการประชุมใหญ่คือการเปลี่ยนกรรมการบริ หารพรรคจากชุดของ เลิศศักดิ์ คำคงศักดิ์(พี่เลิศ)มาเป็นชุดของ วาดดาว ชุมาพร แต่งเกลี้ยง

นอกเหนือจาก วาดดาว ชุมาพร แต่งเกลี้ยง แล้ว กรรมการบริหารทุกคนล้วนเป็นคนหน้าใหม่ แต่มากด้วยประสบการณ์และ ความจัดเจนในการเคลื่อนไหว ไม่ว่าจะเป็น”วาดดาว” ไม่ว่าจะเป็น”หัวหน้าเยล”

คำประกาศของคณะผู้บริหารชุดใหม่คือความมุ่งมั่นที่จะส่งผู้สมัครแบบ”บัญชีรายชื่อ” และมีความหวังว่า”สามัญชน”จะเข้าไปนั่งในสภาเพื่อพูดถึงปัญหาของพี่น้องสามัญชน

ขอให้ฟังคำประกาศ “พวกเราสร้างพรรคสามัญชนมาด้วยสองมือ สองตีน ของสามัญชน และพรรคเราก็จะใช้สองมือสองตีนนี้สร้างสามัญชนเข้าสู่สภา

 

ความเป็นจริงที่ต้องยอมรับว่าก็คือ พรรคสามัญชนมีสมาชิก กระจายอยู่แล้ว 70 จังหวัดจากทั่วประเทศขาดเพียง 7 จังหวัดเท่านั้น

ไม่ว่ารองหัวหน้าพรรค ไม่ว่าเลขาธิการพรรคจึงแต่งตัวแทนจากภาคอีสาน ภาคเหนือ ภาคใต้ ภาคกลาง เข้าประจำการอย่าง พร้อมมูล

การขยับตัวของพรรคสามัญชนจึงเป็นการขยับตัวที่ไม่ควรมองข้ามเพราะสัมพันธ์กับการเคลื่อนไหวของสามัญชนแนบแน่น

 

ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงภายในพรรคสามัญชน สายตาจากสายตาจากพรรคก้าวไกล ย่อมทอดมองด้วยความอบอุ่นอย่างเป็นพิเศษ

การดำรงอยู่ของพรรคสามัญชนสร้างจุดซอฟท์ให้”ก้าวไกล”ยิ่งเมื่อนำภาพของ ชุมาพร แต่งเกลี้ยง มาวางเรียงอยู่เคียงข้าง ภาพของ พิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ยิ่งสร้างความเหมือนในจุดต่าง

ที่คิดว่า”ก้าวไกล”สุดโต่งก็อ่อนหวานและนุ่มนวลโดยพลัน