การแสดงออกของ นายปิยบุตร แสงกนกกุล ต่อการอำลาจากไปของ นายสมพงษ์ อมรวิวัฒน์ กับการเข้ามาในตำแหน่งหัวหน้าพรรคของ นพ.ชลน่าน ศรีแก้ว

เป็นการยอมรับต่อเยื่อใยและไมตรีอันมีอย่างเต็มเปี่ยมระหว่าง”ผู้เยาว์”ต่อ”ผู้อาวุโส”อย่างงดงาม

เป็นความงดงามแห่งการดำรงอยู่ของ”ภราดรภาพ”ความรู้สึก

นั่นก็คือ ความอบอุ่นที่ นายปิยบุตร แสงกนกกุลและพรรคอนาคตใหม่เคยได้รับไมตรีและการช่วยเหลือจาก นายสมพงษ์ อมรวิ วัฒน์ นั่นปรากฏให้เห็นอย่างเป็นรูปธรรม

มิได้ดำรงอยู่เสมอเป็นเพียง”โวหาร”อันว่างเปล่าไร้การ”ปฎิบัติ”

ขณะเดียวกัน เยื่อใยและความอาทรจากรุ่นพี่อย่าง นพ.ชลน่าน ศรีแก้ว เคยมีต่อส.ส.รุ่นใหม่ของพรรคอนาคตใหม่และ นายปิยบุตร แสงกนกกุล ก็เป็นความตรึงตราไม่เคยลืมเลือน

แม้พรรคอนาคตใหม่จะถูกยุบไปแล้ว แต่เยื่อใยนั้นก็ต่อเนื่องมายังพรรคก้าวไกลอย่างไม่แปรเปลี่ยน

ไมตรีเหล่านี้ระหว่างพรรคเพื่อไทยกับพรรคก้าวไกลนั้นงดงาม

 

ระหว่างพรรคเพื่อไทยกับพรรคก้าวไกลเด่นชัดยิ่งว่ามีทั้งความเหมิอนและความต่างอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ดำเนินไปเหมือนกับเป็นพันธ มิตรในแนวร่วมประชาธิปไตย

พรรคเพื่อไทยมีประวัติศาสตร์อันเป็นความต่อเนื่องมาจากพรรคไทยรักไทย พรรคพลังประชาชน ย่อมมีขนบมีวัฒนธรรมตน

เป็นวัฒนธรรมอันตัดไม่ขาดไปจากพรรคไทยรักไทย เป็นวัฒนธรรมอันตัดไม่ขาดไปจากพรรคพลังประชาชน และหล่อหลอมมาเป็นพรรคเพื่อไทยอย่างที่เห็นและเป็นอยู่

ขณะเดียวกัน พรรคก้าวไกลแม้จะเป็นพรรคการเองใหม่แต่ระยะเวลาตั้งแต่ก่อนเลือกตั้งเดือนมีนาคม 2562 ร้อนแรงแหลมคม

เป็นความร้อนแรงแหลมคมที่จำเป็นต้อง”พิสูจน์”ต่อไป

 

สภาพความเป็นจริงทางการเมืองในกระบวนการเลือกตั้งครั้งหน้า แม้ว่าทั้งพรรคเพื่อไทยและพรรคก้าวไกลจะมีคู่ต่อสู้ใหญ่เดียวกันนั่นก็คือ พรรคพลังประชารัฐ

แต่ในกระบวนการ”การเลือกตั้ง”ก็จำเป็นต้อง”ต่อสู้”กันเอง

เป็นการต่อสู้บนพื้นฐานแห่ง”นโยบาย” เป็นการต่อสู้ที่ขึ้นอยู่กับ การตัดสินใจเลือกของ”ประชาชน”

คำตอบสุดท้ายจึงอยู่ที่ประชาชนซึ่งจะเป็นผู้มอบ ”อาณัติ” มาให้