พรรคก้าวไกลอาจถูกมองอย่างหยามหมิ่นจากพรรคพลังประชารัฐซึ่งเป็นรัฐบาลว่า เป็นพรรคของเด็กๆในทางการเมืองไม่มีผลงานรูป ธรรมเหมือนกับพวกตน

ยิ่งเมื่อได้รับเลือกเข้ามาในนามพรรคอนาคตใหม่ก็เข้ามาดำรง อยู่ในสถานะของฝ่ายค้านยิ่งไม่สามารถสร้างผลงาน

เมื่อประสบชะตากรรมทางการเมืองจนถูกยุบพรรคด้วยคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญในเดือนกุมภาพันธ์ 2563 แม้ผันมาเป็น พรรคก้าวไกลก็อยู่ในภาวะปั่นป่วนรวนเร

จำนวนหนึ่งแสดงตัวเป็น”งูเห่า”นั่งอยู่กับพรรคก้าวไกลแต่หัวใจไปอยู่กับพรรคการเมืองอื่น ถึงขนาดลุกขึ้นประท้วงปกป้องรัฐมนตรี พรรคฝ่ายตรงกันข้ามก็เห็นมาแล้ว

เมื่อมาเจอกับระบบการเลือกตั้งแบบบัตร 2 ใบ ระบบเขต 400 ระบบบัญชีรายชื่อ 100 ยิ่งทำให้ฐานคะแนนเสียงที่อ่อนแออยู่แล้ว 

ยิ่งปวกเปียกป้อแป้กระทั่งเป็นไปได้อาจสูญพันธุ์

ล้มเหลวเหมือนกับที่”คณะก้าวหน้า”ประสบเมื่อเข้าสู่สนาม การเลือกตั้งอบจ. สนามการเลือกตั้งเทศบาล

 

น่ายินดีที่ภายในพรรคก้าวไกลกลับหยัดยืนเผชิญกับสถานการณ์ทางการเมืองในแต่ละระลอกด้วยความพร้อมและด้วยเหตุผลรองรับอันเต็มเปี่ยม

หากฟังจากแถลงของหลายคนในพรรคก้าวไกลต่างยืนยันว่า พรรคก้าวไกลมีผลงาน แม้จะเป็นฝ่ายค้านแต่ก็สร้างผลงานได้

พวกเขายืนยันว่า ผลงานของพวกเขาคือผลงานใน”รัฐสภา”

มีความพยายามยกรูปธรรมแห่งการทำงานในรัฐสภาของ ส.ส. พรรคก้าวไกลออกมาให้ได้รับรู้ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดประเด็นในเรื่อง ของปฏิบัติการไอโอ การเปิดประเด็นในเรื่องของตั๋วช้าง

และที่สำคัญเป็นอย่างยิ่งก็คือ การวางโครงสร้างและรูปแบบใน  

การอภิปรายในรัฐสภาอย่างเป็นระบบและเตรียมการ

 

ปัญหาของพรรคก้าวไกลก็ยังเป็นปัญหาอย่างเดียวกับที่เคยประสบเมื่อยังเป็นพรรคอนาคตใหม่ นั่นก็คือ เป็นพรรคของคนรุ่นใหม่เป็นพรรคที่ยังไม่ประสานเข้ากับคนส่วนใหญ่ในสังคม

โจทย์ที่แหลมคมเป็นอย่างมากก็คือ ทำอย่างไรพรรคก้าวไกลจะสามารถนำเอาพิมพ์เขียวของตนไปเสนอให้เป็นที่ยอมรับวงกว้าง

นั่นก็คือ การเจาะลึกลงไปภายในแต่ละเขตทางการเมือง