การเสนอคำถามต่อ ผบ.ทบ.ถึงความคิดอันเกี่ยวกับ”รัฐประหาร”ได้ กลายเป็นคำถามบังคับ ไม่ว่าในยุค พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ ไม่ว่าในยุค พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

​อย่าได้แปลกใจหากเมื่อเข้าดำรงตำแหน่งเป็นผบ.ทบ. พล.อ. ณรงค์พันธ์ จิตต์แก้วแท้ จะได้รับคำถามนี้

​ความแปลกใจน่าจะเป็น “คำตอบ” มากกว่า

​แรกสุดเมื่อเผชิญกับคำถามอันแหลมคมนี้ คำตอบจากปาก พล.อ.ณรงค์พันธ์ จิตต์แก้วแท้ น่าสนใจเป็นอย่างยิ่งตรงที่สรุปออกมาว่า

​“โอกาสที่จะรัฐประหารเป็น 0”

​นั่นเท่ากับเป็นการยืนยันว่าไม่มีทางเป็นไปได้ เหมือนกับเป็นคำตอบตามขนบ เพราะยุค พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน เพราะยุค พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ก็ตอบแทบไม่แตกต่างกัน

​แต่เมื่อได้ยินคำตอบล่าสุดจาก ผบ.ทบ.ใครๆก็ต้องตื่นตลึง

​เพราะว่าคำตอบก็คือ “รัฐประหารเท่ากับติดลบ”อันยืนยันค่าว่าลดต่ำลงยิ่งกว่า 0 ด้วยซ้ำไป

 

ไม่มีใครเชื่อว่า แนวโน้มและความเป็นไปได้ของ”รัฐประหาร”จะเป็นไปไม่ได้ในสังคมของไทย เพราะนี่คือกระบวนการอันกลายเป็นขนบอย่างหนึ่งไปเสียแล้ว

​แต่ที่ควรขบคิดและพิจารณาร่วมกันก็คือ เหตุใดท่าทีของผบ.ทบ.จึงประเมินค่าของ”รัฐประหาร”ออกมาในลักษณะนี้

​มิใช่เพราะผลสะเทือนจาก”รัฐประหาร”ในอดีตอันไกลโพ้นแน่นอน ไม่ว่าจะเป็นเมื่อเดือนพฤศจิกายน 2490 ไม่ว่าจะเป็นเมื่อ เดือนกันยายน 2500

​หากแต่น่าจะยังสยดสยองจากผลสะเทือนของรัฐประหารเมื่อ เดือนกันยายน 2549 ผลสะเทือนของรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 มากกว่า

​เพราะล้วนอยู่ในความรับรู้ของ”ผบ.ทบ.”อย่างใกล้ชิด

​ปัญหาอันดำรงอยู่ในเดือนพฤศจิกายน 2563 ก็ล้วนเป็นผลพวงจากรัฐประหาร 2549 และรัฐประหาร 2557 อย่างเด่นชัด

 

ในเมื่อ พล.อ.ณรงค์พันธ์ จิตต์แก้วแท้ ซึ่งเป็นผบ.ทบ.ยืนยันรัฐประ หารไม่เพียงแต่เป็น 0 หากแต่ยัง”ติดลบ” คือต่ำกว่า 0 คำถามก็คือ แล้วใครไหนเล่าจะเป็นผู้ก่อ”รัฐประหาร”

​ยิ่งกว่านั้น คำถามก็คือ เป็นรัฐประหารเพื่อ”ชิง”อะไร

​ในเมื่อ พล.อ.ณรงค์พันธ์ จิตต์แก้วแท้ ก็เป็นผบ.ทบ.จากการลงนามรับสนองพระบรมราชโองการโดย พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี

​มิเท่ากับเป็นการชิงอำนาจจากผู้เสนอแต่งตั้งตนเองหรอกหรือ