E-DUANG : พัฒนาการ เติบใหญ่ ของเยาวชน ​19 กันยา ทวงอำนาจ คืนราษฎร

ผ่านไป 1 วัน 1 คืนของ”19 กันยา ทวงอำนาจ คืนราษฎร”ได้นำเสนอ ภาพของการเมืองยุคใหม่ออกมาอย่างเด่นชัด

สะท้อนบทบาท”แนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม”

ใครที่เคยเป็นห่วงว่าพวกเขาจะสามารถจัดการชุมนุมขนาดใหญ่ได้อย่างราบรื่นหรือไม่ ใครที่เคยสบประมาทว่าจะเป็นการชุมนุมที่ไร้มาตรฐาน

ก็มีความจำเป็นต้อง “ทบทวนใหม่” และที่สำคัญอย่างยิ่งก็ย่อม มีความจำเป็นต้อง”คิดใหม่”

ในเมื่อการเคลื่อนไหวไม่ว่าจะเป็นกระบวนท่าในการทวงคืนพื้นที่ของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ไม่ว่าจะเป็นกระบวนท่าในการทวงคืนพื้นที่ของสนามหลวง

มิได้ดำเนินไปในแบบเด็กไร้เดียงสา มิได้ดำเนินไปในแบบไม่มี ยุทธวิธีทีเหมาะสมในแต่ละห้วงของเวลา มิได้ดำเนินไปในแบบไม่มี การวางแผนและกำหนดจังหวะก้าว

ไม่ว่าจะมองผ่าน”รุ้ง” ไม่ว่าจะมองผ่าน”เพนกวิน” ไม่ว่าจะมองผ่าน”ไมค์”ล้วนประสานสอดคล้อง

 

ที่เคยคิดและสรุปกันว่าการชุมนุมของเยาวชนนับแต่วันที่ 18 กรกฎา คม เรื่อยมาจนผ่านวันที่ 10 สิงหาคม ผ่านวันที่ 16 สิงหาคม กระทั่งมาถึงล่าสุด”19 กันยา ทวงอำนาจ คืนราษฎร”มีความแจ่มชัด

มิได้เป็นการชุมนุมที่ไร้การบริหารจัดการ มิได้เป็นการชุมนุมที่เสรีอย่างไร้กรอบ ขอบเขต

เพียงแต่เป็นการบริหารจัดการใหม่ กำหนดกรอบอย่างอิสระ

การชุมนุมอันประกอบส่วนจากพันธมิตรใน”แนวร่วม”เกือบ 100 กลุ่มอย่างที่เห็นตลอดวันและผ่านคืนวันที่ 19 กันยายนไปได้โดยราบรื่นเช่นนั้น

มาตรฐานที่มีย่อมไม่ต่ำไปกว่าเมื่อเดือนตุลาคม 2516 ย่อมไม่ต่ำไปกว่าเมื่อเดือนพฤษภาคม 2535 และเปรียบเทียบกับมาตรฐาน อื่นๆอันติดตามมาได้อย่างเต็มภาคภูมิ

นี่เป็นงานที่ครอบคลุมผู้คน”เรือนแสน” นี่เป็นงานที่ครอบคลุมเงิน”เรือนล้าน”ที่ระดมเข้ามาเป็นพื้นฐาน

 

หากถือว่าการชุมนุมเมื่อวันเสาร์ที่ 18 กรกฎาคม ณ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตยคือพื้นฐาน การชุมนุมในวันเสาร์ที่ 16 กันยายน ณ ท้องสนามหลวงคือพัฒนาการ

ทั้งยังเป็นพัฒนาการที่มีลักษณะเติบใหญ่อย่างงดงาม

งดงามไม่ว่ามองผ่านกระบวนการทาง”ความคิด” งดงามไม่ว่า มองผ่านกระบวนการทาง”การเมือง”