ต้องยอมรับว่า การปรากฏขึ้นของ # ตามหาความจริง กำลังสำแดงพลานุภาพของมันออกมาอย่างเด่นชัดมากยิ่งขึ้นเป็นลำดับ

​ไม่ว่าจะเป็นความสะเทือนใจอันก้องกังวานมาจากกระทรวง กลาโหม

​ไม่ว่าการตอบโต้อันดังมาจากพรรคประชาธิปัตย์

​ยิ่งเมื่อมีการเป็นแขกรับเชิญในรายการสัมภาษณ์ของ พี่ช่อ น.ส.พรรณิการ์ วานิชในช่องทีวีดิจิตัลช่องหนึ่ง ยิ่งทำให้ความหมายของ # ตามหาความจริง ยิ่งส่งแรงสะเทือน

​แรงสะเทือนอย่างมีนัยสำคัญหนึ่งจึงเป็นแรงสะเทือนในการประเมินและให้ความหมายทางการเมือง

​จากพฤษภาคม 2535 ถึงพฤษภาคม 2553

 

มีความพยายามจะ”เสี้ยม”บทบาทของ # ตามหาความจริงให้เกิดความขัดแย้งระหว่าง คณะก้าวไกล กับบรรดาคนเสื้อแดงในทำนองที่ว่าเป็นการช่วงชิงการนำ

​แต่พลันที่มีเสียงขานรับจากแถวหน้าของคนเสื้อแดงไม่ว่าจะเป็น นายจตุพร พรหมพันธุ์ ไม่ว่าจะเป็น นายณัฐวุฒิ ไสยเกื้อ

​ความพยายามนี้จากอีกฝ่ายจึงถูกตีให้ตกโดยอัตโนมัติ

​สัมผัสได้จากบทบาทของ UDD สัมผัสได้จากบทบาทของ Peace TV สัมผัสได้จากการขานรับ # ตามหาความจริง อย่าง คึกคัก เข้มข้น

​ยิ่งบทบาทของ “พี่ช่อ” น.ส.กรรณิการ์ วานิช ยิ่งทำให้กรณีเผาบ้าน เผาเมืองได้รับการสะสางผ่านบทบาทของ”สายชล”ว่าความเป็นจริงดำรงอยู่อย่างไร

​ทั้งหมดนี้คือการเชื่อมประสานระหว่าง “รุ่นใหม่” กับ”รุ่นเก่า” ได้อย่างเป็นรูปธรรม

​สะท้อนถึงบทบาทและความหมาย #ตามหาความจริง

 

หากเริ่มต้นจากเป้าหมายของ # ตามหาความจริง จากที่ต้องการปักธงในทางความคิด เพื่อนำไปสู่การชำระล้างในทางประวัติศาสตร์ยุคใกล้

​ก็ต้องยอมรับว่า เพียงไม่กี่วัน # ตามหาความจริง ก็บรรลุเป้าหมาย

​สะท้อนไม่เพียงแต่ว่า การเคลื่อนไหวทาง”ความคิด”ส่งผลสะเทือนในทาง “การเมือง” อย่างไร เท่านั้น หากแต่ยังยืนยันว่ามีแต่การไม่ยอมจำนน ไม่สิ้นหวังเท่านั้น

​นำไปสู่การคิดค้น “นวัตกรรม” และการนำเอา”เทคโนโลยี”ประสานเข้ากับ “การเมือง”อย่างสร้างสรรค์ เป็นคุณ

​ยืนยันรูปธรรมแห่งการเมือง”ใหม่” การเมืองแห่ง”ความหวัง”