แม้ว่าการล่มของเวปไซต์”เราจะไม่ทิ้งกัน”จะเป็นเรื่องธรรมดายิ่งในทางเทคโนโลยี แต่ก็เสนอคำถามตามมามากมาย เพราะว่านี่คือเวปไซต์ของกระทรวงการคลัง

เป็นกระทรวงการคลังในยุคแห่ง ไทยแลนด์ 4.0

ภาพของ นายอุตตม สาวนายน เป็นภาพของนักเรียนนอก มี ความแนบแน่นอยู่กับธุรกิจสมัยใหม่ มีความสัมพันธ์อยู่กับเทคโนโลยี

เหตุใดปรากฎการณ์ “เพจล่ม” จึงได้บังเกิด

บทเรียนจากเมื่อครั้งลงทะเบียน”ชิม ช็อป ใช้” ยังไม่ได้สรุปอีกหรือ จึงได้เกิดเรื่องอย่างเดียวกันขึ้นกับโครงการ”เราจะไม่ทิ้งกัน”

เป็นคำถามผ่านกระทรวงการคลังไปยังรัฐบาล

 

เมื่อมองไปยังรัฐบาล เมื่อมองลึกซึ้งไปยังองค์ประกอบของรัฐบาล ภาพแห่งความขัดแย้งก็ปรากฏ เป็นภาพอันมาจากคสช. เป็นภาพ อันมาจากพรรคร่วมรัฐบาล

เป็นภาพ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา พล.อ.ประวิตร วงษ์สุ วรรณ พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา

เป็นภาพ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ นายวิษณุ เครืองาม

เป็นภาพ ม.ร.ว.จตุมงคล โสณกุล นายดอน ปรมัตถ์วินัย คุณหญิงกัลยา โสภณพนิช

เป็นภาพ นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฎ์ นายอนุทิน ชาญวีรกูล

นี่คือภาพของคน 50 อัพ ไต่ระดับไปจนถึง 70 อัพ เป็นองค์ประกอบของรัฐบาล ไม่ว่ากระทรวงแรงงาน กระทรวงการต่าง ประเทศ กระทรวงการคลัง กระทรวงพาณิชย์

เป็นภาพของคนรุ่นเก่า เงาสะท้อนเทคโนโลยีเก่า

 

แม้ว่าภายในองค์ประกอบนี้จะมีมือไม้อันมาจากข้าราชการซึ่งเป็นคนรุ่นใหม่ แต่ก็ต้องยอมรับว่าการดำรงอยู่ของคนรุ่นใหม่ภายใต้ระบบอันเก่าแก่

นั่นก็คือ ระบอบที่เรียกกันว่า “รัฐราชการรวมศูนย์”

ไม่เพียงแต่รวมศูนย์ไปยัง “ส่วนกลาง” หากแต่ยังรวมศูนย์ไปยังการบังคับบัญชาของ “คนรุ่นเก่า”

คนรุ่นเก่าที่ “แปลกแยก” อย่างยิ่งกับ “เทคโนโลยี”

ไม่ว่าที่กระทรวงกลาโหม ไม่ว่าที่กระทรวงการคลัง ไม่ว่าที่กระทรวงพาณิชย์ ไม่ว่าที่กระทรวงสาธารณสุข

นี่คือโครงครอบ”คนรุ่นใหม่” จาก”คนรุ่นเก่า”วัยชรา

ยิ่งเกิดกรณีการแพร่ระบาดของไวรัส โควิด-19 ปัญหาอันดำรงอยู่ภายในก็จะยิ่งปะทุขึ้น

เป็นการปะทุจากการปะทะในทาง”เทคโนโลยี”