อุบัติแห่งพรรคอนาคตใหม่ ยิ่งวันยิ่งสะท้อนให้เห็นความแตกต่างไปจากพรรคการเมืองในกาลอดีต และพรรคการเมืองร่วมสมัยอย่างเด่นชัด

ไม่เพียงแต่แตกต่างไปจากพรรคพลังประชารัฐ หากยังแตกต่างไปจากพรรครวมพลังประชาชาติไทย

แม้กระทั่งพรรคการเมือง”เก่า”บางพรรค

ไม่ว่าจะเป็นพรรคประชาธิปัตย์ ไม่ว่าจะเป็นพรรคภูมิใจไทย ไม่ว่าจะเป็นพรรคชาติไทยพัฒนา ไม่ว่าจะเป็นพรรคชาติพัฒนา

หรือแม้กระทั่งกับพรรคเพื่อไทยก็มีความแตกต่าง

มุมมองต่อพรรคอนาคตใหม่จึงแตกต่างไปอย่างชนิดคนละขั้วคนละด้าน บ้างมองในทางบวก บ้างมองในทางลบ

และก็ยอมรับว่าอุบัติแห่งพรรคอนาคตใหม่คือ”นวัตกรรม”

 

บทบาทของพรรคอนาคตใหม่จึงได้รับการจับตามองทั้งอย่างตั้งความ หวัง ทั้งอย่างมองเห็นว่าเป็นพิษเป็นภัย

โดยเฉพาะบทบาท นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ

โดยเฉพาะบทบาท นายปิยบุตร แสงกนกกุล รวมถึงบทบาทของ น.ส.พรรณิการ์ วาณิช

ใครฟัง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ย่อมรู้สึก

ยิ่งใครที่ติดตามคำบรรยายล่าสุดของ พล.อ.อภิรัชต์ คงสมพงษ์ ยิ่งเห็นได้อย่างเด่นชัด

เป็นบทสรุปในทาง”ร้าย” เป็นบทสรุปในทาง”ลบ”

ภายในบทสรุปไม่ว่าในทางร้าย ไม่ว่าในทางดี ล้วนยอมรับสถานะและความเป็นจริงต่อบทบาทของพรรคอนาคตใหม่

คำถามอยู่ที่ว่า “สร้างสรรค์” หรือ “ทำลาย”

 

ไม่ว่ามองทางด้าน”สร้างสรรค์” ไม่ว่ามองทางด้าน “ทำลาย” เท่ากับเป็นการยอมรับต่อสถานะในเชิง”นวัตกรรม”ของพรรคอนาคตใหม่

คนที่ไม่ชอบก็ไม่อยากให้ดำรงคงอยู่อีกต่อไป

คนที่ชมชอบก็ปรารถนาให้พรรคอนาคตใหม่อยู่รอดปลอดภัยเติบใหญ่พัฒนา

เส้นทางของพรรคอนาคตใหม่จึงเป็นทิศทางที่น่าสนใจ

น่าสนใจว่าจะถูกอีกฝ่ายจัดการอย่างไรให้ยับย่อยพังพินาศ น่าสนใจว่าจะรอดปลอดพ้นจากการบดขยี้ทำลายได้อย่างไร