ไม่ว่าการที่ กอ.รมน.มอบหมายให้ พล.ต.บุรินทร์ ทองประไพ ไปแจ้งความ ร้องทุกข์ กล่าวโทษ ต่อ 9 นักการเมือง 2 นักวิชาการ 1 ผู้ดำเนิน การเสวนา

​ไม่ว่าการที่ 51 ส.ส.พรรคพลังประชารัฐยื่นหนังสือถึงศาลรัฐธรรม นูญวินิจฉัยให้ 6 ส.ส.พรรคฝ่ายค้านสิ้นสุดสมาชิกภาพ

​เป้าหมายเหมือนกัน

​เป็นปฏิบัติการชงเอง กินเอง ระหว่าง กอ.รมน.กับ ส.ส.พรรครัฐบาล

​โดยอ้างว่ากระทำไปเพื่อปกป้อง”รัฐธรรมนูญ”

​ทั้งๆที่เป้าหมายแท้จริง คือ กระบวนการสกัดขัดขวางมิให้มีการแตะ”รัฐธรรมนูญ”

 

จึงถูกต้องแล้วที่พรรคร่วมฝ่ายค้านที่นำโดย นายสมพงษ์ อมรวิวัฒน์ จะแจ้งความ ร้องทุกข์ กล่าวโทษ แม่ทัพภาคที่ 4 และ พล.ต.บุรินทร์ ทองประไพ ว่าแจ้งความเท็จ ปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ

​จึงถูกต้องแล้วที่หัวหน้าพรรคฝ่ายค้านจะขยายผลไปยัง พล.อ. ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในฐานะ ผอ.รมน.

​เพราะว่าเป็นผู้บังคับบัญชาของ 2 คนในกองทัพภาคที่ 4

​จึงถูกต้องแล้วที่คณะกรรมาธิการแห่งสภาผู้แทนราษฎรดำริที่จะเชิญ พล.ต.บุรินทร์ ทองประไพ มาให้ข้อเท็จจริง

​ไม่ว่าเรื่องใน “อดีต” ไม่ว่าเรื่องใน “ปัจจุบัน”

​นี่คือการต่อสู้กัน 1 บนพื้นฐานแห่งขบวนการยุติธรรม 1 บนพื้นฐานแห่งระบบรัฐสภา

​นับว่าเป็นธรรมทั้ง 2 ฝ่าย ไม่มีใครได้เปรียบ เสียเปรียบ

 

ทั้งหมดนี้เป็นบรรยากาศใหม่ของการสัประยุทธ์ทางการเมืองในห้วงหลังการเลือกตั้งเดือนมีนาคม 2562

​เมื่อคสช.ในฐานะองค์กรได้หมดสิ้นไป

​แม้ว่าจะมี กอ.รมน.เสนอตัวเข้ามาแสดงบทบาทแทน แต่ก็ต้องอยู่ภายใต้โครงสร้างแห่งระบบ สามารถตรวจสอบได้ ไม่ว่าโดยกระบวนการทางศาล ไม่ว่าโดยกระบวนการทางสภา

​มิได้ดำรงอยู่ในแบบชกข้างเดียวเหมือนก่อนเดือนมีนาคม 2562