กระบวนท่าเรียกร้อง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ให้แสดงบทบาท ในการถือ”ธงนำ”ในการแก้ไขรัฐธรรมนูญ กำลังถูกมองว่าเป็นกระ บวนท่าอะไร

เป็นกระบวนท่า “ตีหญ้าให้งูตื่น”

หรือเป็นกระบวนท่า”ล่อเสือออกจากถ้ำ” หรือว่าเป็นกระบวน ท่า “โยนกระเบื้องล่อหยก”

หรือเป็นกระบวนท่า “กวนน้ำจับปลา”

กระนั้น กล่าวสำหรับคนที่รับรู้เรื่องราวของ “8 อสูร”จากต้นฉบับของท่านกิมย้ง ก็ต้องยอมรับว่าใกล้เคียงเป็นอย่างมากกับ กระบวนท่า “ยืมหอกสนองคืน”

ยืมหอกของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา สนองคืนให้กับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชาและคนข้างเคียง

 

ที่เรียกว่า “ยืมหอกสนองคืน”ก็ต้องเข้าใจตรงกันว่าอะไรคือตัวแทนในลักษณะอันเป็น “หอก”ที่จะต้องสนองคืน

ตอบได้เลยว่า คือ รัฐธรรมนูญ

และเป็นรัฐธรรมนูญอะไรไปไม่ได้นอกเสียจากเป็น “รัฐธรรมนูญ”ซึ่ง DESIGN มาเพื่อ”พวกเรา”

อย่าลืมเป็นอันขาดว่า 1 การแก้ไขรัฐธรรมนูญคือเงื่อนไขซึ่ง พรรคประชาธิปัตย์เสนอเป็นเงื่อนไขก่อนลงมติเข้าร่วมขานชื่อให้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เป็นนายกรัฐมนตรี

อย่าลืมเป็นอันขาดว่า 1 พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา แถลงเรื่องการแก้ไขรัฐธรรมนูญเป็นหนึ่งในจำนวน 12 นโยบายเร่งด่วนของรัฐบาล

เป็นการแถลงในที่ประชุมรัฐสภาตามบทบัญญัติมาตรา 163 ของรัฐธรรมนูญ

นี่คือ “หอก” ที่อยู่ใน “นโยบาย”ของรัฐบาล

เมื่อเป็น”นโยบาย”ทำไม พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ยอมถือเป็นเสมือน”ธงนำ”เล่า

 

ไม่ว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จะตอบอย่างไร ไม่ว่า พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ

หรือแม้กระทั่งที่มาจาก พรรคประชาธิปัตย์

ทั้งหมดนี้ล้วนเป็น “รูปธรรม” อันสะท้อนให้เป็นความสำเร็จตามเป้าหมายของกระบวนท่า อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าไม่ว่าหอกไม่ว่ารัฐธรรมนูญถูกมองว่าเป็นเช่นใด

นั่นก็คือ หอกอันอยู่ในมือของ”รัฐบาล”