การตัดสินใจดำรงตำแหน่งเป็นประธานคณะกรรมการยุทธศาสตร์ พรรคพลังประชารัฐของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ สำคัญอย่างยิ่งในทางการเมือง

​ไม่เพียงแต่ยืนยันสถานะแห่งความเป็นตัวจริง เสียงจริงว่าเป็นอย่างไรเท่านั้น

​หากเท่ากับเป็นการยอมรับ”ความจริง”

​ความจริงที่ว่าการชูเชิด นายอุตตมสาวนายน นายสนธิรัตน์ สนธิรัตน์ ลงมาเป็นหัวหน้าพรรค เลขาธิการพรรค ยังไม่เพียงพอจำเป็นต้องมี พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ลงมาด้วย

​ผลก็คือ ทำให้พรรคพลังประชารัฐมีสถานะแห่งความเป็นพรรคการเมืองของ”คสช.“อย่างเด่นชัด เป็นจริง

​ไม่จำเป็นต้องเล่นบท”อีแอบ”อีกต่อไป

 

ถามว่าการขับเคลื่อนพรรคพลังประชารัฐของคสช.ดำเนินไปอย่าง เร้นลับมากน้อยเพียงใด

​ตอบได้เลยว่า แทบไม่มีอะไรเร้นลับ งำประกาย

​ตรงกันข้าม กระบวนการยกร่าง”รัฐธรรมนูญ”จากยุค นายบวรศักดิ์ อุวรรโณ มาถึงยุค นายมีชัย ฤชุพันธุ์ ไม่มีอะไรปิดบังอำ พราง

​ยิ่งการผลักดัน”ประชามติ”ในแบบมัดมือชกเมื่อเดือนสิงหาคม 2559 ยิ่งแจ้งจางปาง

​เมื่อกลายมาเป็น”พรรคพลังประชารัฐ”ยิ่งโจ๋งครึ่ม

​ไม่เพียงแต่อ่านผ่านไทยนิยม ไม่เพียงแต่อ่านผ่านประชารัฐ และการทุ่มเงินงบประมาณจำนวนมหาศาล หากกระบวนการของ

“กลุ่มสามมิตร”ยิ่งเปิดเผย

​เจาะทะลวงเข้าไปทะลายฐานกำแพง ไทยรักไทย พลังประชาชน เพื่อไทย อย่างหนักน่วงรุนแรง โดยบัญชาการมาจากทำเนียบรัฐบาลครบเครื่อง

​หากไม่เป็นไปตามเป้าก็สามารถใช้”อภินิหาร กฎหมาย”ได้

 

เมื่อสามารถต่อเชื่อมระหว่าง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ที่มาจากรัฐประหาร กับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ที่มาจากการเลือกตั้งได้ในเดือนมิถุนายน 2562

​ก็ถึงเวลาที่ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ จะต้องลงมาคุมมากำกับผ่านกลไกของพรรคพลังประชารัฐ

​นี่เป็นอีกจังหวะก้าวหนึ่งของคสช.

​ในเมื่อ “รัฐธรรมนูญฉบับนี้ DESIGN มาเพื่อพวกเรา”