ปรากฏการณ์แห่ง”ปฏิทิน” ปรากฏการณ์แห่ง”ประเทศกูมี”ทำให้บังเกิดนัยประหวัดไปยังอนุสาสน์แห่ง”ม้าเจ๊ก”ที่เสนอต่อ”ขงเบ้ง”ในการรุกเข้าไปยังถิ่นของพวกหมานเพื่อปราบ”เบ้งเฮ็ก”

นั่นก็คือข้อเสนอที่ว่า

“อันการทำศึกนั้นควรถือการโจมตีทางใจเป็นเอก ถือการโจม ตีเมืองเป็นรอง รบทางใจเป็นเอก รบทางทหารเป็นรอง”

การศึกที่หมานจึงเป็นการศึกแบบ”จับแล้วปล่อย”

ไม่ว่าปรากฏการณ์แห่ง”ประเทศกูมี” ไม่ว่าปรากฏการณ์แห่ง

“ปฏิทิน”สีแดง ล้วนเป็นเรื่องในทาง “วัฒนธรรม” อันถือพื้นที่ทางใจเป็นสำคัญ

หากไม่เข้าใจแก่นแท้ของการศึกก็ยากเป็นอย่างยิ่งที่จะสามารถกำชัยได้

 

ถามว่ารูปการในการสำแดงออกของ”ประเทศกูมี”คืออะไร คือบท เพลง อันเป็นส่วนหนึ่งภายในพรมแดนอันกว้างใหญ่ไพศาลแห่ง วัฒนธรรม

เพียงแต่อาศัยรูปแบบแห่ง”แร็พ”เท่านั้นเอง

ถามว่ารูปการในการสำอดงออกของ”ปฏิทิน”สีแดง คืออะไร คือ การพิมพ์ผ่านเทคโนโลยีแบบเก่า

แต่ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือห้วงเวลาแห่ง”ปีใหม่”

จึงไม่แปลกที่เมื่อเห็น”ปฏิทิน”สีแดงก็บังเกิดนัยประหวัดไปยัง “ขันแดง” เพียงแต่ขันแดงอาศัยห้วงเวลาของ”สงกรานต์”อันถือว่าเป็นปีใหม่แบบไทย

ไม่ว่าปีใหม่ ไม่ว่าสงกรานต์ ย่อมมีการเฉลิมฉลองแสดงความยินดี ตรงนี้ย่อมอยู่ในพื้นที่ทาง”วัฒนธรรม”

เมื่อเป็นพื้นที่ทางวัฒนธรรมเป้าหมายที่ต้องการครอบงำย่อมเป็นเป้าหมายทาง”ใจ”

“ใจ”ต่างหากที่ชี้ขาดชัยชนะหรือพ่ายแพ้

 

เมื่อทำความเข้าใจต่อ”เป้าหมาย”ต่อแต่ละ”ปรากฏการณ์”ได้ตามที่ เป็นจริงแล้วก็จำเป็นต้องมีการ “ประเมินผล”

ต่อ”ประเทศกูมี”ยอดวิว 30 ล้านคือคำตอบ

ต่อ”ปฏิทิน”สีแดงยังอยู่ในขั้นเริ่มต้นเพราะปรากฏขึ้นในห้วง ปลายเดือนตุลาคม และเจ้าหน้าที่ฝ่ายความมั่นคงกำลังก่อปฏิบัติ การในลักษณะ “ขยายผล”อย่างเข้มข้น

ยิ่งออกโรง ยิ่งทำให้เข้าไปยึดครอง”พื้นที่”ได้กว้างขวางขึ้น

ลึกซึ้งขึ้น