ไม่ว่าการได้สมาชิกพรรค 14 คนจากปฏิบัติการ”เดินคารวะแผ่น ดิน”ของพรรครวมพลังประชาชาติไทยที่จังหวัดตราด

ไม่ว่าการได้สมาชิก 500 คนของพรรคพลังท้องถิ่นไทย

ไม่ว่าการยืนยันว่าพรรคพลังธรรมใหม่ได้สมาชิกแล้วกว่า 10,

000 คน

ล้วนทรงความหมายเป็นอย่างสูงในทางการเมือง

มิได้ทรงความหมายเพราะว่าพรรครวมพลังประชาชาติไทยมี นายสุเทพ เทือกสุบรรณ เป็นผู้นำ หรือพรรคพลังท้องถิ่นไทยมี ชัช เตาปูน เป็นผู้นำ หรือพรรคพลังธรรมใหม่มี นพ.ระวี มาศฉมาดล เป็นผู้นำ

ที่สำคัญยังหมายถึงการได้รับพลังหนุนมาจากประชาชน

 

ในระยะแห่งการขยับขับเคลื่อน  พรรครวมพลังประชาชาติไทยมีความมั่นใจว่าจะได้ร่วมรัฐบาลแน่ๆ

มั่นใจพอๆกับ”รองนายกรัฐมนตรี”บางคน

ยืนยันต่อหน้า 400 ซีอีโอทั้งที่เป็นคนไทยและชาวต่างประเทศว่า

“สังวรณ์ว่านายกรัฐมนตรีจะเป็นคนหน้าเดิม”

ในเมื่อคนพูดเป็น “รองนายกรัฐมนตรี”ในรัฐบาลปัจจุบันคำว่า “คนหน้าเดิม”จะเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจาก “นายกรัฐมนตรี” คนปัจจุบัน

นั่นก็คือ เป็น”นาย”ของรองนายกรัฐมนตรีคนนั้น

การได้ร่วมกับรัฐบาลจากความมั่นใจของพรรครวมพลังประ ชาชาติไทยก็หมายถึงการได้ร่วมรัฐบาลกับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นั่นเอง

กระนั้น คำตอบโดยพื้นฐานหนึ่งของทุกพรรคการเมืองก็คือ จะต้องส่งคนลงสมัครได้ครบ 350 เขตและ 150 ส.ส.บัญชีรายชื่อ

ตรงนี้ต่างหากคือคำตอบสุดท้าย

 

คำตอบสุดท้ายของทุกพรรคการเมืองไม่ว่าจะเป็นพรรครวมพลัง ประชาชาติไทย ไม่ว่าจะเป็นพรรคพลังธรรมใหม่ หรือพรรคพลังท้องถิ่นไท

จึงมิได้อยู่ที่มีคำว่า”พลัง”อย่างเดียว หากแต่อยู่ที่ฐานสมาชิกและฐานของเงินทุน

350 เขตสำคัญยิ่งแล้ว การได้รับเลือกยิ่งสำคัญมากกว่า

จำนวน ส.ส.ที่ได้ในวันที่ 22 กุมภาพันธ์ จึงทรงความหมาย