ระหว่างปฏิบัติการของ “กลุ่มสามมิตร” ในการเดินสาย”พลังดูด”จากเลยไปยังนครราชสีมา กับที่ “รัฐบาล”ใช้มติครม.ในการดึงเอา คนจากบางพรรคการเมืองมารับตำแหน่ง

มีทั้งความเหมือนและความต่าง

ความเหมือนอยู่ที่ทั้งหมดนี้ คือ ความพยายามในการสร้าง พันธมิตรในทางการเมือง

เพียงแต่”สามมิตร”มีเป้าหมายไปที่ “การเลือกตั้ง”โดยตรง

ขณะที่เมื่อเป็น”รัฐบาล”จึงต้องใช้วิธีในการเชิญตัวเข้าไปยัง

“ทำเนียบรัฐบาล”

แล้วใช้ “มติครม.” มาเป็นเครื่องกำหนด

ส่วนเป้าหมายสุดท้ายจะอยู่ที่การสังกัดพรรคและการเลือกตั้งหรือไม่ “คำตอบ”อยู่อีกไม่นาน

 

หากนำเอากรณีของ นายปรีชา เร่งสมบูรณ์สุข จากเลยมาวางคู่กับกรณีของ นายพุทธิพงษ์ ปุณณกันต์ จากกทม.

จะมองเห็นความแตกต่าง

กรณีของ นายปรีชา เร่งสมบูรณ์สุข จำกัดอยู่เพียงการพบกับ นายสมศักดิ์ เทพสุทิน นายสุริยะ จึงรุ่งเรืองกิจ

หรืออย่างมากก็เมื่อมี “ครม.สัญจร”

แต่กรณีของ นายพุทธิพงษ์ ปุณณกันต์ มิได้เป็นการพบ ณ รีสอร์ท แล้วก็นำมาถ่ายทอดผ่านคลิปวิดิโอ ตรงกันข้าม เกิดขึ้นกลางทำเนียบรัฐบาล

ผลก็คือ มีมติครม.ออกมาอย่างเปิดเผยให้ดำรงตำแหน่งอะไรอยู่ในรัฐบาล

ดำเนินไปเหมือนกรณี นายสกลธี ภัททิยะกุล

ช่วงชั้นระยะห่างระหว่าง นายปรีชา เร่งสมบูรณ์สุข จึงต่างไปจาก นายพุทธิพงษ์ ปุณณกันต์ และ นายสกลธี ภัททิยะกุล

อาจเพราะ 2 คนหลังมาจาก”ประชาธิปัตย์”

 

ความน่าสนใจก็คือ ปลายทางของ นายปรีชา เร่งสมบูรณ์สุข กับ นายพุทธิพงษ์ ปุณณกันต์ อยู่ที่ไหน

จะอยู่ที่พรรคพลังประชารัฐ หรือ รวมพลังประชาชาติไทย

แต่ไม่ว่าพรรคพลังประชารัฐ ไม่ว่าพรรครวมพลังประชาชาติไทย ล้วนมีเป้าหมายเดียวกัน นั่นก็คือ หนุนการสืบทอดอำนาจของคสช.และของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

นั่นก็คือ หายใจร่วมรูจมูกเดียวกัน