ความเชื่อที่ว่า หากมี”การเลือกตั้ง”เมื่อใด พรรคเพื่อไทยจะกำชัย ชนะอย่างท่วมท้นเมื่อนั้น

เป็น “ความเชื่อ” ที่น่าสงสัย

ไม่ว่าจะออกมาจากปาก นายทักษิณ ชินวัตร ไม่ว่าจะออกมาจากปาก นายภูมิธรรม เวชยชัย

เพราะ 2 คนนี้ล้วนสัมพันธ์แนบแน่นกับพรรคเพื่อไทย

คนแรก ถือได้ว่าเป็นผู้นำในทาง “จิตวิญญาณ”ของพรรคซึ่งต่อเนื่องมาจากพรรคไทยรักไทย

คนหลัง เป็น”เลขาธิการพรรค”

บทสรุปของทั้ง 2 คนอาจจะลำเอียง อาจจะต้องการกดขวัญปรปักษ์ทางการเมืองของตน

กระนั้น ดูเหมือนว่าในแวดวงการเมืองก็เชื่อ

 

คำว่าในแวดวงการเมืองในที่นี้ย่อมมิได้หมายถึงพรรคเพื่อไทย หากแต่มาจากพรรคการเมืองอื่น

แม้กระทั่งบางคนของพรรคประชาธิปัตย์ก็ยอมรับ

ยิ่งพรรคภูมิใจไทย พรรคชาติไทยพัฒนา พรรคชาติพัฒนา หรือแม้กระทั่งพรรคพลังชล ก็ไม่ปฏิเสธ

เผลอๆ “คสช.”เองก็จำใจต้องยอมรับในลักษณะกัดฟัน

หากไม่ยอมรับก็คงไม่ยกร่าง”รัฐธรรมนูญ”ออกมาแบบนี้ หาก ไม่ยอมรับก็คงยกเลิกคำสั่งและประกาศคสช.ไปแล้ว

และเส้นทางโรดแมป”เลือกตั้ง”คงไม่คดเคี้ยววกวนอย่างนี้

หากไม่ยอมรับก็คงไม่ถึงกับเปิดยุทธการ”ดูด”โดยตั้งเป้าหมายไปที่พรรคเพื่อไทยอย่างที่เห็นกันผ่านสนามกอล์ฟบางแห่งในปทุมธานี

ทั้งๆที่เป็นความเชื่ออยู่บนฐานการเลือกตั้งเมื่อเดือนกรกฎา คม 2554 โดยแท้

มิได้เป็น”ฐานข้อมูล”ใหม่แต่อย่างใด

 

ความเชื่อไม่ว่าจะมาจากคสช. ไม่ว่าจะมาจากพรรคประชาธิปัตย์ จึงเป็นความเชื่อในฐานข้อมูล “เก่า”

เท่ากับมองข้ามบทบาทและความหมายของ”รัฐประหาร”

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง รัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อล้มล้างและทำลายภาพลักษณ์และบทบาทของพรรคเพื่อไทยโดยตรง

ยิ่งยอมรับ ยิ่งยืนยันถึงลักษณะ “เสียของ” ของ “รัฐประหาร”