ต้องยอมรับว่า ปฏิบัติการ”ดูด”ที่นำโดย นายสุริยะ จึงรุ่งเรืองกิจ เป็น “คุณูปการ” อันสูงยิ่งในทางการเมือง

ทำให้ภาพแห่ง”อะนาล็อก”ทางการเมืองปรากฏอย่างเด่นชัด

ได้เห็นทั้งอากัปกิริยาการเคลื่อนไหว ได้ยินทั้งเสียงของแต่ละคนอย่างเด่นชัด

ตั้งแต่ “สนามบิน” กระทั่ง “รีสอร์ท”

ความน่าสนใจอยู่ตรงที่เป็นรูปธรรมแห่ง “อะนาล็อก”อันปรากฎผ่านสื่อแห่ง”ดิจิทัล”สดใส อร้าอร่าม งามตา

ไม่ว่า นายสุริยะ จึงรุ่งเรืองกิจ ไม่ว่า นายสมศักดิ์ เทพสุทิน ไม่ว่า นายปรีชา เร่งสมบูรณ์สุข

อย่างไรหรือที่เรียกว่า “อะนาล็อก”ทางการเมือง

 

จะเข้าใจการเมืองแห่งยุค”อะนาล็อก”จำเป็นต้องมีภาพเปรียบอัน มาจากการเมืองแห่งยุค”ดิจิทัล”

ไม่มีอะไรที่จะเปรียบเทียบได้ดีเหมือน 2 พรรค

1 คือปฏิบัติการดูดอันมาจากพรรคพลังประชารัฐ 1 คือปฏิบัติการในแต่ละก้าวของพรรคอนาคตใหม่

ตัวอย่างแรกเห็นได้จาก “เลย”

ตัวอย่างหลังเห็นได้จากการขับเคลื่อนด้วยความทรหดอดทน ไม่ว่าจะเป็นการลงพื้นที่ที่ตรัง กระบี่ อุดรธานี หนองบัวลำภู ล่าสุดก็ที่สุพรรณบุรี ลพบุรี

ไม่เพียงแต่การลงพื้นที่หากแต่ยังเปิด “เวิร์กชอป”หลายครั้งหลายหนในเรื่องของ Big Data

พรรคอนาคตใหม่ประกอบด้วย”คนรุ่นใหม่” ตามปกติแล้วคนรุ่นใหม่มักจะใจร้อน แต่ในเรื่องของการสร้างพรรค “อนาคตใหม่”กลับมิได้เริ่มต้นจาก “พลังดูด”แบบเดียวกับพรรคพลังประชารัฐ

ตรงกันข้าม กลับพยายามนำเอา”เทคโนโลยี”เข้ามามีบทบาท

 

ในอนาคตพรรคพลังประชารัฐอาจจะคึกคักไปด้วย”อดีตส.ส.”ที่ผ่านกระบวนการ”ดูด”เข้ามา

เป็นเหมือนกับการชุมนุมของเสือ สิงห์ กระทิง แรด

ขณะที่พรรคอนาคตใหม่อาจจะคึกคักด้วย “คนรุ่นใหม่”ที่เพิ่งเหยียบเข้ามาบนถนนการเมือง

พรรคพลังประชารัฐ กับ พรรคอนาคตใหม่

      จึงเท่ากับเป็นเงาแห่ง”อะนาล็อก”กับ”ดิจิทัล”ทางการเมือง