ฝรั่งเศส ชาติที่เคยเป็น “เจ้าเข้าครอง” ของเวียดนามในอดีตนั้น
ใช้ชีวิตในเวียดนามอย่าง “เจ้า”
ละเลยงานหนัก งานยากทั้งหลาย
ทำให้คนญวน คนเวียดนามเชื้อสายจีน และคนจีนในท้องถิ่นกลายเป็นจับกังไปโดยปริยาย
งานหนักสภาพการทำงานโหดๆ อย่างเช่น ในไร่ยางพารา ตกเป็นของคนท้องถิ่น
เช่นเดียวกันกับ กุ๊กในครัว หรือพนักงานในเบเกอรี่ หรือ “บูลองเฌอรีส์” ทั้งหลาย ถ้าไม่เป็นจีนก็ญวน

ในครัว
เชฟชาวฝรั่งเศสเลาะเศษเนื้อไม่งามทิ้ง
ไม่ไยดีกับกระดูกชิ้นโต
แต่กุ๊กท้องถิ่นตาโตกับเศษเหลือเหล่านั้น
กระดูกที่ถูกทิ้งขว้างถูกนำมาเคี่ยว
เจือด้วยเศษเนื้อและของเหลือใช้ต่างๆ
เท่านั้น กุ๊กชาวเวียดนามก็สร้างสรรค์จานอร่อยที่ขึ้นชื่อมาจนถึงเวลานี้ได้อีกอย่าง นั่นคือ “เฝอ”

“เฝอ” จึงเป็นอาหารอีกอย่างที่มีรากเหง้าจากยุคอาณานิคม
ที่อร่อย แต่มาจากความคับแค้น โดยแท้