ความรู้สึกของชาวบ้านต่อกระแส “พลังดูด” อันเริ่มต้นอย่างคึกคักตั้งแต่เดือนเมษายนต่อเนื่องมายังเดือนพฤษภาคม

เป็นความรู้สึกในเชิง “รังเกียจ”

นี่เป็นสิ่งที่สามารถเข้าใจได้ เพราะเมื่อมีการใช้คำว่า “ดูด”ก็มักจะเกิดนัยประหวัดไปยังของสกปรก ความโสโครก

อย่างเช่น การดูดฝุ่น ก็เพราะฝุ่นเป็นสิ่งที่ไม่ต้องการ

อย่างเช่น การดูดส้วมก็เพราะว่าสิ่งที่ตกคลักอยู่ในส้วมนั้นถือว่าเป็นของปฏิกูล

สายตาที่มองไปยังกรณี”การดูด”จึงเป็นเรื่องไม่ดี

ทั้งๆที่การดูดเป็นครรลองของประชาธิปไตย”ไทยนิยม”แล้วเหตุใดเมื่อคสช.เปิดยุทธการดูดจึงถูกมองแบบเหล่ๆ

นั่นก็เพราะเป็น “คสช.”

 

อย่าลืมเป็นอันขาดว่าคสช.มาพร้อมกับรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษ ภาคม 2557

รับเอาคำขวัญ”ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง”มาเป็นของตน

พร้อมกับแต่งเพลงอันสุดแสนไพเราะ เพราะพริ้งประกาศเจตนารมณ์อันเลิศหรู

เราจะทำตาม “สัญญา” ขอ “เวลา”อีกไม่นาน

แต่เวลาผ่านไป 3 ปีเศษเมื่อจะก่อตั้ง “พรรคคสช.”ขึ้นเจ้าของบทเพลงอันเลิศหรูด้วยอุดมการณ์ก็เปิดปฏิบัติการ “ดูด”

ถามว่าเป้าหมายการดูดอยู่ที่ใคร

คำตอบ ส่วนหนึ่ง มาจากแกนนำ “กปปส.”ที่เคยออกมาสกัดกั้น “การเลือกตั้ง” ดำเนินมาตรการ”ชัตดาวน์”ปิดเมืองประกาศตนเป็น “คนดี”

ส่วนหนึ่ง มาจาก “นักการเมือง” ซึ่งเติบใหญ่มาจากแต่ละ”ซุ้ม” ที่พร้อมจะถลาเข้าหาผลประโยชน์และอำนาจ

นี่ย่อมเป็นหนังคนละม้วนจากที่เคยร้องร่ำทำเพลง

เราจะทำตาม “สัญญา” ขอ “เวลา” อีกไม่นาน

 

ความเป็นจริงที่ต้องยอมรับก็คือ ประชาชนรอคอยมาเป็นเวลา 3 ปีและ 4 ปีเพื่อที่จะได้การเมืองแบบนี้หรือ

การเมืองของ “คสช.”

คำว่า “ปฏิรูป” ก่อนการเลือกตั้งความหมายเป็นอย่างเดียวกับปฏิบัติการ “ดูด”กระนั้นหรือ

นี่หรือคือ “เป้าหมาย”ที่คสช.ทำ “รัฐประหาร”