พลันที่ นายมีชัย ฤชุพันธุ์ ประธานกรธ.ออกมาตั้งข้อสังเกตในเนื้อหาที่ “เพี้ยน”ไปของ 2 พรป.

1 พรป.ว่าด้วยการเลือกตั้ง ส.ส.

1 พรป.ว่าด้วยการได้มาซึ่ง ส.ว.

อาการ “วูบวาบ” และ “หวั่นไหว” ก็ก่อรูปในทางการเมืองขึ้นมาโดยอัตโนมัติ

ที่คิดว่าเป็นเดือนกุมภาพันธ์ 2562 อาจต้อง”เลื่อน”

เพราะไม่เพียงแต่ส่อแนวโน้มสูงเป็นอย่างยิ่งว่าปลายทางของ 2 พรป.น่าจะเป็น”ศาลรัฐธรรมนูญ”เท่านั้น หากแต่เส้นทางแห่งการวินิจฉัยก็น่าจะน่ากลัว

เนื่องจากคำเตือนอันมาจาก นายมีชัย ฤชุพันธุ์ ที่ว่า “อาจล้มกันทั้งยืน”หากปล่อยให้ผ่านเลย

 

ภายในความวูบวาบ หวั่นไหวของคอการเมืองนั้นมีรากฐานอันแข็งแกร่งมั่นคงรองรับ

ทั้งจากข้อสังเกตของ นายมีชัย ฤชุพันธ์

และทั้งจากความเห็นของ นายพรเพชร วิชิตชลชัย ซึ่งสำคัญและมากด้วยความแหลมคม

นั่นก็คือ เอ่ยถึง “ขั้นกรรมาธิการ”

ทั้งมิได้เป็นขั้นกรรมาธิการอย่างธรรมดาหากแต่ยังเป็นกรรมาธิการ”ร่วม”

1 กรธ. 1 สนช. และ 1 กกต.

เท่ากับยืนยันกระบวนการทำงานอย่างปรกติของระบบสภานิติบัญญัติแห่งชาติ

แล้วเหตุใดตัวแทน”กรธ.”ไม่ท้วงติง

การปล่อยให้ผ่านเลยจากวาระ 2 กระทั่งเข้าสู่วาระ 3 จึงกลายเป็นเรื่องประเภท “AB-NORMAL”ในทางการเมืองจึงกลายเป็น

อ-ปรกติ ขึ้นมาโดยพลัน

 

ไม่ว่าจะมองผ่าน “กรธ.” ไม่ว่าจะมองผ่าน “สนช.” ไม่ว่าจะมองผ่าน “กกต.”ก็มาจาก “แหล่ง”เดียวกันหรือใกล้เคียงกัน มิใช่หรือ

ล้วนแล้วแต่ยึดโยงอยู่กับ”คสช.”

แล้วเหตุใดจึงไม่สามารถบริหารจัดการได้ตั้งแต่”ต้นน้ำ” หรือ “กลางน้ำ” กลับปล่อยออกมาจนกลายเป็นเรื่อง”เตะถ่วง”

เข้าสู่กระบวนการ ยื้อ ถ่วง หน่วง “เลือกตั้ง”จนได้