สมุนไพรมหิดล/คณะเภสัชศาสตร์ ม.มหิดล

ผักกาดช้าง

Crassocephalum crepidioides (Benth.) S. Moore COMPOSITAE

แม่ฮ่องสอน เรียกกันว่า ขี้งัว ผักกาดขมุ ผักเผ็ดช้าง

ส่วนเชียงใหม่นั้นนิยมเรียกกันว่า ผักกาดช้าง ผักกาดง่อง ผักเป็ดน้ำ ผักเผ็ดแม้ว หญ้าคออ่อน หญ้าต้นงอง

ชาวเลยใช้ชื่อผักห่าน หญ้าดอกขาว หรือหญ้าดอกคำ

ผักกาดช้างเป็นไม้ล้มลุกปีเดียว ตั้งตรง ลำต้นอ้วนสั้น บาง เป็นสันกิ่งมีขนสั้นนุ่ม ไม่มีหูใบ

ดอกย่อยมาก สีเหลืองหรือส้มมีแต้มสีน้ำตาลแดง

ผลแห้งเมล็ดล่อนมีสัน สีม่วงเข้ม เรือนยอดสีขาว

ใบ ช่วยย่อยอาหาร รักษาอาการท้องไม่ปรกติ ทำเป็นโลชั่นรักษาบาดแผล หรือต้มน้ำดื่ม แก้ปวดหัว ใบ ลำต้น ปรุงเป็นซุป สลัดและผสมเนื้อรับประทานได้

ทั้งต้น มีสารต้านอนุมูลอิสระและป้องกันตับอักเสบ นิยมนำมาปรุงอาหารทางภาคเหนือและชาวเขา