อารมณ์มักเราพาไปในที่ที่ควรไป และไม่ควรไป มากกว่าหนึ่งครั้งต่อวัน มีหลายหนแห่งที่ถูกอารมณ์นั้นพาไปหลายหลากสถานที่ที่บางครั้งก็เต็มไปด้วยบรรยากาศอันเหน็บหนาว ในแบบไม่มีหิมะ ความเวิ้งว้าง และโดยไม่ทันจะว่างเปล่า อารมณ์ก็เปลี่ยนไปในทันที พร้อมนำเสนอบรรยากาศใหม่ๆ ให้รู้สึกได้ถึงความร้อนรุ่ม ลนลานอยู่เพียงลำพัง

ความประเดี๋ยวเดียวของอารมณ์ ทำให้ความสุขสงบของชีวิตที่แสนจะเรียงง่าย กลายเป็นเรื่องที่ต้องเฝ้าระวัง

อารมณ์นี้ชอบนักที่จะเตลิดไปเรื่อยกับสิ่งเย้ายวน หรือเหยีบบย่ำ อย่างไม่รู้จักเหนื่อยหน่าย

อารมณ์เป็นมิตรกับตัวเอง ได้พอๆ กับเป็นศัตรูตัวฉกาจ

อารมณ์เป็นผู้ให้ที่ดี ได้พอกับการเป็นหัวขโมย ที่พร้อมจะฉกฉวยเอาความสุขไปได้ตลอดเวลา ถ้าเราไม่ระวังให้มากพอ

อารมณ์หลอกหลอนตัวเองได้แม้ในที่แจ้งและในที่ลับ ท่ามกลางเสียงอึกทึกของผู้คนเป็นอันมาก หรือจะแอบย่องเงียบหลบเข้าห้องน้ำอยู่เพียงลำพัง ความสงัดนี้ก็ไม่อาจพาให้พ้นไปได้ จากอารมณ์ของตัวเอง

ความมีอายุของพี่ป้าน้าอา จะวัยแรกรุ่นหรือวัยโรยรา ก็คือคนหมู่มากในวิถีปุถุชน ภาระหน้าที่ของชีวิต ปัญหาปากท้องเป็นไปแบบไร้เกษียณ จนกว่าจะเลิกหายใจ ชีวิตเปื้อนฝุ่นปน pm 2.5 และเลอะหนี้สินติดตัวพอได้อ้าง

เมื่อชีวิตติดปัญหา (ในแบบส่วนบุคคลและแบบสาธารณะ) อารมณ์ๆ ดีหาได้น้อยและสร้างได้ยากกันเต็มที ใครต่อใครเต็มที่แล้วกับประสบการณ์ในแบบนี้ ครั้งตั้งแต่จำความได้ จนถึงขณะนี้ แม้จะป่วยเป็นอัลไซเมอร์ก็ยังจำได้กับชีวิตที่อยากลืม

ใครอื่นเตลิดไปแล้วตามอารมณ์ หลงลืมและอาจสิ้นไปแล้วกับศรัทธาความดี ด้วยสิ่งบีบค้นประจำใจในแต่ละวัน ที่เราและเขามักได้ยินกันอยู่บ่อยๆ กับเหตุที่เกิดขึ้นมาจากสิ่งเร้าของชีวิต ความคับแค้นใจที่มาพร้อมกับคำพูดที่ว่า “ไม่เจอกับใครไม่รู้ ” ด้วยความเป็นเหตุผลของอารมณ์ชั่ววูบ จึงพาใครอื่นไปในที่ที่ไม่ควรไป

ความดีงามอันวิจิตรพังทลายลงด้วยแรงแห่งอารมณ์ แม้เพียงวูบเดียว

อารมณ์ไม่ดีมักนำพาใครและใครวาบหายเข้าไปอยู่ในดินแดนแห่งฝันร้ายเมื่อยามตื่น

บางครั้ง บทสรุปของชีวิต แรงบันดาลใจจากเรื่องราวดีๆ อารณ์ดีๆ เพียงหนึ่งเดียวของใครบางคน ก็อาจใช้ไม่ได้กับชีวิตของใครอีกหลายคน ใครบางคนเติบโตในซอยที่ต่างกัน โอกาสทางสถานะ และสถานการณ์ในแต่ละวัน มันเป็นหนังคนละเรื่อง

จุดเริ่มต้นของชะตา มาพร้อมกับบทบาทชีวิตต่างระดับ เกินกว่าใครและใครจะจินตนาการถึงการเติบโตและการมีตัวตนอยู่ของใครบางคน คนที่อาจถูกห้อมล้อมอยู่ด้วยความโดดเดียว มีเพียงตนที่ปกป้องตน ด้วยวิถีปากกัดตีนถีบในแบบนี้ จึงต้องต่างทิศต่างมุมกันไปบ้าง

“หลายคนปล่อยชีวิตไปตามอารมณ์ แต่อีกไม่น้อยไม่ไว้ใจอารมณ์ของตัวเอง”

อารมณ์ที่ชี้นำและพาไปให้เห็นใจคนอื่นได้บ้าง ถือได้ว่าเป็นอารมณ์ดีแบบมีพลัง ความวิเศษวิโสมีอยู่ได้ด้วยตัวเอง ถ้าอารมณ์นำพาเราไปในที่ดีกว่าไม่ได้ เราคงต้องดื้อกับอารมณ์ และหาวิธีหลอกล่อ เร้าอารมณ์ให้ดีขึ้นมาบ้าง ให้มาอยู่กับเนื้อกับตัวในแบบที่นิ่งได้ที่

ในวันที่เราอาจเปลี่ยนอารมณ์ดีๆ ให้เป็นของขวัญรายวันให้กับใครต่อใคร หรืออาจให้กับใครสักคนที่รอเรากลับบ้านอยู่เสมอในทุกๆ วัน

ขอบคุณมากมายครับ •

เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022