คอลัมน์ประจำ

ปฏิกูลพินิจ | กวีกระวาด : เวิ้งหมาบ้า

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 9 - 15 พฤษภาคม 2568
คอลัมน์กวีกระวาด
เผยแพร่

 

กวีกระวาด | เวิ้งหมาบ้า

ปฏิกูลพินิจ

 

 

นํ้าเน่าขังท่อข้างถนน ฤดูฝนฝนโรยลงโปรยใส่

ถึงหลั่งมาจากฟากฟ้าสุราลัย ปนลงไปใครก็เห็นเป็นน้ำครำ

ทั้งช้ำหนองสยองกลิ่นประทิ่นโฉม ประดิษฐ์โทรมซากแห้งเสียแดงฉ่ำ

มหาฤกษ์เบิกกลีพิธีกรรม ส่งหมาเน่าลอยน้ำไปตามคลอง

ให้ฟ้าผี่สิผ่าเปรี้ยงเสียงสนั่น กระชากขวัญสั่นวิญญาณ์ประชาผอง

พระสังข์เหาะโหนไวดั่งใจปอง ถอดเงาะโชว์ร่างทองอร่ามตา

เหลืองอาจมส่งกลิ่นคลุ้งพลุ่งขยาย ทั่วสิบทิศผงะหงายถึงส่ายหน้า

เล่นปาหี่ตีคลีเอาพารา โกสีย์พาสาไถยปราชัยชม

ทิ้งหกเขยหูขาดจมูกแหว่ง เพราะถูกแกล้งแค้นใจจนไส้ขม

รจนาหัวร่อร่าสบอารมณ์ มีกองชมเชียร์ชื่นระรื่นใจ

สีเหลืองทองของโสโครกทั้งโลกเห็น ใครๆ เหม็น, บอกไม่เหม็นเป็นกลิ่นใหม่

ทั้งร้องเล่นบรรเลงช่วยกันอวยชัย ละคอนนอกละคอนในละคอนลิง ฯ