ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 3 - 9 มกราคม 2568 |
---|---|
คอลัมน์ | เอกภาพ |
ผู้เขียน | พิชัย แก้ววิชิต |
เผยแพร่ |
“มีสิ่งใดอยู่ภายในกล่องปริศนานี้!?”
มันเป็น “กล่องของขวัญ” ที่ถูกห่อด้วยความใส่ใจ และหุ่มอยู่ด้วยกระดาษสีฟ้าเปื้อนลวดลายน่ารักพิลึก ของหมู่ลูกแมวสีดำที่ใส่หมวกสีม่วงทรงซานตาคลอส นั่งฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันหลอ ซ้ำกันเรียงรายอยู่ทั่วทั้งกล่อง
มันเป็นงานฉลองส่งท้ายปี เพื่อนๆ และบุคคลอันคุ้นเคยมารวมตัว เพื่อต้อนรับปีใหม่ที่กำลังจะมาถึงไปด้วยกัน ก่อนจะแยกย้ายกันไปทำอะไรตามใจอยากในช่วงวันหยุดยาว ความรื่นเริงนี้เป็นไปตามข้อตกลง เราจะสังสรรค์กันเล็กน้อยถึงปานกลาง และสิ่งที่ขาดเสียไม่ได้คือสร้างช่วงเวลาแห่งความสุข
และสนุกไปกับของแลกของขวัญในเทศกาลปีใหม่อย่างขาดมิได้
สิ่งของที่จะใส่ไว้ในกล่องของขวัญนั้น ราคาเริ่มต้นอิงตามจริยธรรมขั้นพื้นฐาน ของการไม่เบียดเบียนเงินในกระเป๋า และก่อให้เกิดปัญหาครอบครัว
โดยกำหนดงบประมาณให้สะดวกใจ ซื้อได้ที่ 300-500 บาท หรือใครใคร่ยอมจ่ายแพงมากกว่าราคาที่กำหนดไว้ ก็ย่อมเปิดโอกาสให้ทำได้ตามความคึกคะนอง นิสัยใจคอในแบบนี้ เพื่อนๆ พร้อมที่จะเข้าใจเสมอ
และอย่าลืมอีกหนึ่งเงื่อนไขสำคัญ “ของขวัญต้องมีชื่อที่ขึ้นต้นด้วย ม.ม้า เท่านั้น”
ภายในงาน ทุกคนเตรียมของขวัญมาโดยพร้อมเพรียง ความครึกครื้นคือบรรยากาศของการฉลอง ยืนยันความบันเทิงได้ด้วยเสียงลุ้นอย่างสนุกเป็นระยะ เมื่อปล่อยให้โชคชะตาทำหน้าที่แลกเปลี่ยนของขวัญ เมื่อครบถ้วนหน้าแล้วกับของขวัญแลกเปลี่ยน
ใครบางคนรอไม่ไหว เปิดออกความลับในกล่องของขวัญให้ได้รู้กันทั่ว และมักจะตามมาด้วยเสียงหัวเราะชอบใจ เมื่อรู้ว่าของขวัญชิ้นนั้นเป็นอะไร
“แม้ไม่ได้หวัง แต่หลายคนก็แอบหวัง”
หลังงานเลี้ยงเริ่มเลิก พวกเราบางคนทยอยร่ำลา และบ้างก็อวยพรกันเองจนข้ามปี สมควรแก่เวลาผมจึงขอตัวลากลับ โดยที่ความลับยังคงอยู่ในกล่องของขวัญปริศนา
ความตื่นเต้นยินดีเป็นเพื่อนร่วมทางของผมบนรถแท็กซี่ มันจะสนุกลุ้นได้นานกว่า หากกล่องของขวัญยังไม่ถูกเปิด
มันจะมีอะไรอยู่ในกล่องของขวัญสีฟ้าลายหมู่ลูกแมวดำใส่หมวกสีม่วงทรงซานตาคลอส นั่งฉีกยิ้มจนเห็นฟันหลอ ด้วยตัว ม.ม้า เป็นตัวกำหนดชิ้นของขวัญ มันอาจเป็นโมบายสวยๆ หม้อหุงข้าว เมาส์ไร้สาย ตุ๊กตาม้า ไม้ปิงปอง ไม้ตียุง หรืออาจจะเป็น มาสคาร่า
แต่ถ้าเป็น money ก็จะดีไม่น้อย
ผมยังคงคาดเดาไปตลอดทาง ขณะที่แท็กซี่ยังคงไม่ถึงที่หมาย
ปีใหม่ทั้งทีมันต้องมีของให้ซึ่งกัน หลายคนอาจกลายร่างเป็นผู้ให้และผู้รับในคราวเดียว สิ่งแทนใจที่เรียกว่าของขวัญ บางครั้งมันอาจเป็นได้มากกว่าสิ่งของที่อยู่แค่ภายในกล่อง เราอาจเป็นของขวัญให้กันและกันได้ด้วยความหวังดี มันอาจจะดูโลกสวยเกินจริงไปบ้าง แต่ของขวัญในแบบนี้ ยังคงต้องการเป็นที่ต้องการของสังคมอยู่ทุกยุคสมัย ผู้คนโดยรวมรอบบ้าน และรอบโลกยังคงรอคอยอัตราการเพิ่มของสิ่งดีๆ ให้มากขึ้นในทุกๆ ปี ให้สมกับคำทักทายอันเป็นมงคลที่ว่า “สวัสดีปีใหม่”
โชเฟอร์แท็กซี่รับเงินค่าโดยสารไปแล้วสักพักใหญ่ ก่อนเข้านอนตอนดึก ผมต้องจัดการกับกระดาษห่อของขวัญสีฟ้าลายหมู่ลูกแมวดำใส่หมวกสีม่วงทรงซานตาคลอส นั่งฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันหลอ
ผมฉีกมันออกจากกล่องอย่างคนใจเย็น เมื่อเปิดกล่องจึงได้รู้ว่าของขวัญถูกต้องตามข้อกำหนด “ของขวัญต้องมีชื่อที่ขึ้นต้นด้วย ม.ม้า เท่านั้น” การหายตัวของปริศนา คือได้เห็นของขวัญประจำปีนี้ด้วยตาของตัวเอง มันทำให้ผมเข้าใจชีวิตมากขึ้นกว่าปีก่อน กับบางครั้งของบางปี ตัว ม.ม้า มันก็ทำให้ใครบางคน นึกถึง “ไม้จิ้มฟันยกโหลสุดคุ้ม”
“สุขกาย สบายใจ คิดดีในสิ่งใด ขอให้ได้สมดั่งหวัง สวัสดีปีใหม่”
ขอบคุณมากมายครับ •
เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต
สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj
— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022