ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 27 ธันวาคม 2567 - 2 มกราคม 2568 |
---|---|
คอลัมน์ | เอกภาพ |
ผู้เขียน | พิชัย แก้ววิชิต |
เผยแพร่ |
ลูกธนูพร้อมแล้วและพร้อมเสมอ ที่จะพุ่งทะยานแหวกอากาศออกไปยังเป้าหมาย
คนถือธนูง้างดึงสายพร้อมกับหรี่ตาเล็งระยะกะสายตาไปยังจุดที่หมายปอง
ทว่า ความตั้งใจที่แน่วแน่นี้ สายลมพัดแม้เพียงแผ่วเบายังทำให้คนเล็งธนูไหวโยกได้ตามกระแส เป้าไม่ขยับเพราะเป็นเป้านิ่ง ถึงอย่างนั้นก็ท้าทายจิตใจที่ไม่นิ่งของชายจะยิงธนู เมื่อคิดแล้วว่าไม่พลาดเป้าเป็นแน่แท้ เพียงเสี้ยววิ เขาปล่อยสายธนูที่กำลังขึงตึง แรงขับส่งลูกธนูให้ไปที่ชอบ ตามเป้าหมายที่คาดการณ์ไว้
แม่นหรือไม่ ใครจะรู้ จนกว่าลูกธนูจะพุ่งชนปักแน่นเข้ากับที่หมาย จะตรงเป้า หรือไปหยุดตรงจุดข้างเคียง ไม่ใช่ความผิดพลาดของลูกธนู เพราะมันไร้ระบบนำวิถี
ลูกธนูพุ่งเป้าไปตามกำลังของเหตุและปัจจัย ตามแรงผลักดันของทักษะความชำนาญของผู้ยิงธนู เมื่อแม่นยำย่อมโดนใจให้ยินดี
และคงมีบ้างในบางวันกับเป้านิ่ง อาจทำให้ใจสั่นได้ในบางครา
เพราะชีวิตไม่ได้มีแต่เป้านิ่ง ครั้งหนึ่งเมื่อนานมากแล้ว ยุคสมัยที่อาวุธยังมีอำนาจทำลายน้อยนัก และไม่ได้โดดเด่นไปกว่า ภูมิปัญญาของผู้ใช้อาวุธ ในยุคที่ “พรานป่ายังไม่กลายเป็นผู้ลักลอบล่าสัตว์”
พรานผู้มีธนู หรือไม่ก็หน้าไม้ ใช้เป็นอุปกรณ์เพื่อช่วยให้มีชีวิตรอด เป้าหมายที่ไม่ต่างกันนักกับการนั่งตกปลา ด้วยอุปกรณ์ที่หาใช้หาทำได้เองทำตามชาติ กับคำสอนที่บอกต่อ แม้จะยังไม่ทันสมัยเฉกเช่นปืน การยิงด้วยลูกธนู หรือลูกดอก มักพลาดเป้าหมายกับสัตว์ใหญ่แข็งแรงและเคลื่อนที่เร็ว
พรานจึงฉาบทายาพิษไว้ที่ลูกดอกเพื่อให้ออกผลถึงชีวิตของเหยื่อ ที่จะนำมาเป็นอาหาร ขอเพียงลูกดอกหรือลูกธนูได้ปักแม้เพียงกล้ามก้นของสัตว์ชะตาขาด เพียงไม่นานก้าววิ่งแห่งความกลัวจะล้มลง มันจะหายตกใจไปพร้อมกับลมหายใจที่เคยมี มันจะกลายเป็นเป้าหมายที่มีคุณค่า และสำคัญเสมอที่จะต่อลมหายใจให้ใครได้อีกหลายชีวิตในท้ายที่สุด
นับเวลาถอยหลัง พร้อมที่จะก้าวไปข้างหน้า ราวสิบสองเดือนที่ผ่านมา ลูกธนูของความตั้งใจของชีวิตของผม เข้าเป้าบ้างไม่เข้าบ้าง อย่างเป็นธรรมดา ของคนมีฝีมือที่ไม่แม่นยำ จะเป็นเป้านิ่งและเป้าไม่นิ่งล้วนพลาดออกบ่อย
แต่ก็พอใจได้ในระดับหนึ่ง ว่ายังคงไม่หยุดยิงลูกธนูด้วยความตั้งใจ “ที่ผ่านมาให้ผ่านไป” คำปลอบประโลมที่ไม่เคยลวงโลกนี้
ยังเข้มขลังท้าทายยุคสมัยและตัวเองเสมอ
ทุกคนมีเป้าหมายเป็นของตัวเอง ในวันที่สายลมของความไม่แน่นอนยังคงรบกวนความแม่นยำของทุกคน หากแต่ใจใครนิ่งได้พอ จะทำให้ลูกธนูดอกใหม่วิ่งตรงไปปักเป้าหมายที่เล็งได้ในท้ายที่สุด ผมเชื่ออย่างนั้น ช่วงเวลาสุดท้ายปลายปี เราอาจมีเป้าหมายเดียวกัน คือการพุ่งเป้าให้ความสนใจ รอการฉลองให้กับสิ่งดีๆ ที่กำลังจะมาถึง
ปลายเดือนธันวาคมของทุกปี ช่วงเวลาที่ทำให้ใครไม่น้อยได้สัมผัสถึงความเป็นเสรีชนกันข้ามปี แม้เพียงไม่กี่วัน หลายคนพุ่งเป้าเดินทางกลับบ้านไปหาครอบครัว
หลายคนเดินทางท่องเที่ยวด้วยศรรักที่ยังปักคาอกกับคนที่รู้ใจ
หลายคนไม่ได้ไปไหน ยังคงทำงานข้ามปีไปกับเทศกาลแห่งความสุขนี้ “แต่ยังดี ที่ยังมีงานทำ” (อีกหนึ่งคำปลอบประโลม)
การเดินทางจะสมบูรณ์แบบได้ ต้องมีขาไปและขากลับ ปลอดภัยเสมอทุกการเดินทาง
หวังไว้เสมอให้ทุกๆ คนกลับมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในปีใหม่ และปีถัดๆ ไปโดยพร้อมเพียง
และขอเป็นอีกหนึ่งคนที่จะร่วมยินดีกับสิ่งดีๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้นกับมิตรรักนักอ่านทุกๆ ท่าน คิดสิ่งใดสมดั่งใจหมาย สุขกายสบายใจมากๆ
ขอบคุณมากมายครับ •
เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต
สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj
— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022