การ์ตูนที่รัก/Godzilla : Planet of the Monsters

นพ.ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

Godzilla : Planet of the Monsters

ก๊อดซิลล่าเรื่องที่ 32 แต่เป็นเรื่องที่ 30 ของโตโฮ ฮอลลีวู้ดทำอยู่ 2 เรื่อง
ครั้งนี้เป็นหนังการ์ตูนออกฉายที่ญี่ปุ่นปีที่แล้วก่อนที่จะฉายเน็ตฟลิกซ์ในเวลาต่อมา เมื่อดูจนจบอารมณ์จะเอ่อล้นไปด้วยความหมดหวังอย่างสิ้นเชิง ชีวิตดับสูญ หมดสิ้นทุกสิ่งอัน
บางที ผู้ป่วยโรคซึมเศร้าไม่ควรดู
หนังเปิดเรื่องด้วยฉากร้อยเอกฮารุโอะ ซะซะกิ ยึดยานลำหนึ่งพร้อมระเบิดไว้เป็นตัวประกัน เขาขู่จะระเบิดยานทิ้งหากไม่ยกเลิกการอพยพ
ดูไปสักพักจึงรู้ว่าที่แท้ทุกคนอยู่บนยานแม่ที่เดินทางในอวกาศมา 20 ปีแล้ว
ฮารุโอะพูดพล่ามคนเดียว ยานแม่กำลังจะปล่อยยานอพยพเพื่อส่งผู้สูงอายุจำนวนหนึ่งลงไปที่ดาวเทาอี เหตุเพราะยานแม่ไม่มีเสบียงพอจะเลี้ยงทุกคนอีกต่อไปแล้ว ผู้สูงอายุเหล่านี้สมัครใจไปเอง มิได้มีการบังคับแต่อย่างใด
“ขอตายบนพื้นดาวสักดวงยังดีกว่าตายบนยานอวกาศ” ปู่ของฮารุโอะพูดกับเขา
ฮารุโอะไม่เชื่อ เขาเชื่อว่าคนแก่ถูกบังคับไป ตัวเขาเองหนีออกจากโลกตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เร่ร่อนตามปู่มาในอวกาศเพื่อหาที่อยู่อาศัยใหม่ แต่แล้วเวลาก็ผ่านไปอย่างไร้ความหวัง อวกาศที่หนาวเหน็บ เปล่าเปลี่ยว เสบียงที่ร่อยหรอ น้ำและออกซิเจนที่มีจำกัด สภาพที่เกิดขึ้นทารุณมากกว่าไฟประลัยกัลป์บนพื้นโลกเสียอีก บางคนฆ่าตัวตาย
แล้วยานอพยพก็ถูกปล่อยออกจากยานแม่ ฮารุโอะถูกจับกุมไปขัง จากหน้าต่างห้องขังเขาดูยานอพยพระเบิดขณะเข้าสู่บรรยากาศดาวเทาอี!

คณะกรรมการยานแม่ประชุมเคร่งเครียด บัดนี้พวกเขามีคนเหลือประมาณ 4,000 คน ไปต่อก็ไม่มีความหวังว่าจะพบดาวดวงใหม่ที่อยู่ได้ หรือว่าจะหวนกลับโลกที่ซึ่งก๊อดซิลล่ารออยู่ พวกเขาเดินทางมา 20 ปีแล้ว ไม่แน่ว่าเวลาที่โลกจะผ่านไป 2-3,000 ปี ก๊อดซิลล่าอาจจะตายแล้ว และบรรยากาศโลกหวนคืนเป็นปกติ
หนังตัดกลับไปที่ความพินาศของโลก หลังจากที่สัตว์ยักษ์หรือไกจู (Giju) ใต้พิภพปรากฏตัวขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง สร้างความเสียหายแก่พื้นโลกมากมาย ในที่สุดราชาแห่งการทำลายล้างก็ปรากฏตัว มันคือก๊อดซิลล่ายักษ์
หลังจาก Godzilla 1998 ฉบับแมธธิว บรอเดอริก แล้ว ดูเหมือนขนาดของก๊อดซิลล่าจะจมไม่ลงอีก เมื่อเทียบกับขนาดของตึก 6 ชั้นใน Gojira 1954 อันเป็นต้นกำเนิด ขนาดของก๊อดซิลล่าที่ฮอลลีวู้ดทำไว้ก่อนสิ้นศตวรรษที่ 20 ใหญ่โตมโหฬารมากกว่าตอนแรก 2-3 เท่า เป็นอย่างน้อย


มาถึง Godzilla 2014 ฉบับจูเลียต บินอช หรือแม้กระทั่ง Shin Godzilla 2016 ของโตโฮเอง ก๊อดซิลล่าก็ยังมีขนาดใหญ่โตมาก สูงกว่าตึกระฟ้า สูงกว่าภูเขา ไฟที่ออกจากปากรุนแรงประหนึ่งแสงเลเซอร์ที่กราดยิงรอบทิศทางไร้การควบคุม เมืองทันสมัยสักเมืองหายไปในกองไฟได้ภายในเวลาไม่นาน
ที่เปลี่ยนแปลงอีกข้อคือหน้าตาที่เปลี่ยนไป ปากที่แหลมขึ้นมากกว่ารุ่นแรกๆ น่ารักน้อยกว่า ดุร้ายมากกว่า ภาพลักษณ์สัตว์ยักษ์ฝ่ายดีที่คอยมาช่วยโลกต่อสู้กับไกจูฝ่ายร้ายกลายเปลี่ยนมาเป็นอสูร
ก๊อดซิลล่ายักษ์ทำลายทุกประเทศ ไม่มีกองทัพของประเทศใดหรืออาวุธใดเจาะเกราะของมันได้ เมก้าก๊อดซิลล่า (Mecha-Godzilla) ซึ่งเคยมีบทบาทมากในก๊อดซิลล่าเรื่องที่ 14 15 และ 20 ตั้งแต่ปี 1974 ก็พ่ายแพ้

ยานแม่จั๊มป์กลับมาโลกแล้ว โลกยังสวยงามเหมือนเดิมเมื่อมองจากอวกาศ คือโลกสีน้ำเงินเหมือนที่คนหนุ่มสาวหลายคนเห็นจากสารคดีที่ฉายบนยาน สำหรับคนที่เคยเห็นโลกมาก่อนแล้วนี่คือความหวัง หรือว่าก๊อดซิลล่าตายแล้ว
คอมพิวเตอร์บนยานคำนวณได้ว่าเวลาบนผิวโลกผ่านไปประมาณ 10,000 ปี และบรรยากาศเป็นที่อยู่อาศัยได้ คณะกรรมการส่งโดรนหลายตัวลงไปสำรวจ โดรนตัวหนึ่งถูกทำลายหลังมีเสียงร้องดังของอะไรบางอย่างดังแทรกขึ้น คณะกรรมการสั่งยกเลิกแผนกลับมาตั้งถิ่นฐานในทันที ความกลัวที่เกาะกุมทำทุกคนขวัญกระเจิง
จากการคำนวณใหม่ โลกผ่านไปแล้ว 20,000 ปี!
ฮารุโอะ ซะซะกิ มีแผนทำลายก๊อดซิลล่า
ผู้การเอเลียต ลีแลนด์ นำกองกำลังชุดแรกลงบนพื้นโลกพร้อมฮารุโอะที่ถูกใส่กุญแจมือเอาไว้ กองกำลังถูกฝูงสัตว์ประหลาดบินได้โจมตีเสียหายเป็นครึ่งในเวลาเพียงไม่นาน หลายคนถอดใจเตรียมถอนกำลังกลับขึ้นยาน เพียงแค่ยกแรกก็หมดทางสู้ หากพบก๊อดซิลล่ายักษ์จะทำอย่างไร
ฮารุโอะพูดว่า “ก๊อดซิลล่าไม่ได้ชิงแค่โลกไปจากพวกเรา ความยุติธรรม ศรัทธา ความภูมิใจของเราในฐานะมนุษย์ เราก็สูญเสียมันไปเหมือนกัน เพราะอย่างนี้เราถึงต้องหวนกลับมาสู้ก๊อดซิลล่าอีกครั้ง เพื่อทวงคืนศักดิ์ศรีที่เราสูญเสียไป”
ดูมาครึ่งเรื่องจึงค่อยพบข้อดีของหนังชุดนี้ คือถ้อยคำของฮารุโอะนี้เอง

คนเราชอบโทษคนอื่นหรือสิ่งอื่น คือ projection เป็นกลไกทางจิตเพื่อปกป้องตนเอง ที่เรากลายเป็นคนขี้ขลาด เอาตัวรอด ไม่สู้ ไม่แบ่งปัน ไม่ช่วยเหลือกัน เอาคนแก่ไปฆ่าตาย ทั้งหมดทั้งปวงนี้เพราะก๊อดซิลล่า ไม่ใช่เพราะเรา ก๊อดซิลล่าเท่านั้น
แต่ที่จริงแล้วก๊อดซิลล่าแค่ทำลายโลก มันมิได้รับผิดรับชอบต่อนิสัยของคนที่เปลี่ยนไป เป็นพวกเราที่เปลี่ยนไปเอง ถ้อยคำของฮารุโอะเองกลับเป็นถ้อยคำที่พิสูจน์ว่าตัวเองพูดผิด เพราะมิทันที่ก๊อดซิลล่ายักษ์ตัวต้นเหตุจะยังไม่ถูกฆ่าตาย เขาก็สามารถปลุกปลอบใจกองกำลังที่เหลืออยู่ให้ฮึดสู้เพื่อโค่นล้มอสูรตัวนี้ให้ได้
พวกเขาจะทุ่มเททรัพยากรทั้งหมดเพื่อทำตามแผนกำจัดก๊อดซิลล่าด้วยการโจมตีจุดอ่อนที่ครีบ ไม่สงวนเอาไว้แม้กระทั่งยานลำเลียงที่จะถอยทัพกลับยานแม่
เพราะจะไม่มีการถอยทัพ
ผู้การลีแลนด์สละชีพเพื่อทำผังจุดอ่อนบนร่างกายก๊อดซิลล่ายักษ์ จากนั้นฮารุโอะเป็นคนนำทีมเข้าจู่โจมอย่างเป็นระบบด้วยแผนการที่สลับซับซ้อน ใช้ทหารเป็นร้อย ยานเป็นสิบ ทุกคนสู้ตายเพื่อชิงบ้านเกิดของมนุษยชาติกลับคืนมา
ถัดจากนี้ย่อหน้านี้ไปเป็นสปอยล์ ถ้าอยากจะได้อารมณ์ควรหยุดอ่านแล้วไปหาดูเอง

ก๊อดซิลล่ายักษ์ถูกฆ่าตายแล้ว เราชนะแล้ว แม้จะหมดสิ้นซึ่งทรัพยากรและอาวุธ หลายคนตายไป ยานอีกหลายลำเสียหายแต่เราก็ชนะแล้ว
“ผมคิดว่ามันไม่ใช่ตัวเดิม” คนหนึ่งพูดขึ้น
“ตัวเดิมอาจจะตายแล้ว นี่เป็นลูกหลานของมัน” อีกคนพูดขึ้น
มีแต่สมมติฐานมากมาย ไม่มีใครรู้จริง ฮารุโอะเหนื่อยเกินกว่าจะคิดอะไรต่ออีก เป็นชัยชนะที่แลกมาด้วยการทุ่มเทแรงกายแรงใจหมดสิ้นแล้ว
แล้วก๊อดซิลล่าตัวเดิมก็ปรากฏขึ้น มันใหญ่กว่าเมื่อ 20 ปีก่อน มันใหญ่กว่าก๊อดซิลล่ายักษ์ที่เพิ่งตายไปมาก มันใหญ่เกินกว่ากฎทางฟิสิกส์หรือชีววิทยาทั้งมวล มันแผดร้องเสียงที่คุ้นเคย
แล้วทำลายทั้งหมดนั้นในพริบตา
เป็นหนังที่จบลงด้วยความหมดหวังสิ้นเชิงจริงๆ
คงจะมีตอนต่อ