ณ กาลเวลา | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ณ กาลเวลา | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

 

ประเดี๋ยววันประเดี๋ยวเดือนปีเคลื่อนคล้อย

ล่องแล้วลอยเป็นอากาศดาวดาษดื่น

คืนแล้วคืนเล่าสางพรุ่งกลางคืน

หลับแล้วตื่นแล้วก็หลับพรุ่งลับลา

เมื่อปีกลายเมื่อตะกี้ปีนี้หนอ

ป่านและปอปรงกลายกลับหายหน้า

เสียรู้และเสียลับพ่ายอัปรา

ได้หน้าไม่ได้หน้าได้ด่ากัน

เมื่อสองปีที่แล้วหลายปีแล้ว

ไร้วี่แววจะเกิดการสมานฉันท์

เพียงปีเดียวเคลื่อนขณะตระวันจันทร

นาคภุชงค์คงสุบรรณะบัญชร

ขึ้นบัญชีหนังหมาช่างทาสี

ตกลงกันดิบดีสุกซะก่อน

หักทั้งหน้าเจ็บทั้งหลังลืมสังวร

สัตย์สัตว์ว่อนบนพื้นหน้าสุธาธาร

ด้วยพลังลึกลับนอนหลับลึก

ปลาหรือหมึกคึกขยักคายัคสถาน

ปากีสะถองหนองไหลไสววาน

ตะกรุดว่านวรนุสสุทธิพงศ์

ก็วันนี้เดือนนี้แต่ปีนั้น

บ้านอ้ายตู่อู่อ้ายตันอ้ายจูล่ง

จรกาจรแกงอีแร้งลง

ว่าจะส่งอีสวาทไปกวาดคะแนน

คุณไสวบุ้ยให้ไปทางเสวย

ฉลวยเฉลยเฉลานาฏฉลาดแน่น

ก็วันนี้ปีนู้นนูญและแนน

ซี่แล้วแพ่นกบาลกันเกือบบรรลัย! •