ปฏิบัติการ “ยื้อ” ปฏิบัติการ “หน่วง” วันเลือกตั้งให้ทอดยาวอาจย้อนมาเป็น “โทษ”

ผลเสียจะตกกับ “ผู้ยื้อ”

ผลร้ายจะตกกับ “ผู้หน่วง” เพราะว่าสิ่งที่พวกเขากระทำ คือ การเลือกตั้ง

จากวันที่ 27 มกราคม มายังวันที่ 10 กุมภาพันธ์

จำนวนคนเข้าร่วมอาจไม่มากนัก แต่หากสัมผัสกับปริมาณในเชิงพัฒนาการก็เป็นเรื่องไม่ควรมองข้าม

จาก 200 เพิ่มขึ้นเป็น 400

ปัจจัยที่ไม่ควรมองข้ามอย่างเด็ดขาด คือ ปัจจัยจากพรรคการเมือง ปัจจัยจากนักการเมือง

อาจนำไปสู่ปฏิบัติการ”รวมพลคนอยากเลือกตั้ง”

 

บรรดากองเชียร์คสช.อาจมองเพียงจำนวนคนและแกนนำที่เข้าร่วมในการเคลื่อนไหว

อาจเป็นเด็กๆ อาจเป็นคนหน้าเดิม-เดิม

แต่ที่ไม่ควรมองข้ามก็คือ ความเรียกร้องต้องการของพวกเขา มิได้ดำเนินไปอย่างโดดเดี่ยว

ตรงกันข้าม มี”แนวร่วม”

อย่างน้อยที่สุดท่าทีของพรรคการเมืองไม่ว่า ประชาธิปัตย์ ไม่ว่า ชาติไทยพัฒนา ไม่ว่า เพื่อไทย ล้วนต้องการเข้าสู่กระบวน การเลือกตั้ง

มีแต่ “คสช.” มีแต่คนใน”แม่น้ำ 5 สาย”เท่านั้นที่ไม่อยากเข้าสู่กระบวนการนี้และพยายาม”ยื้อ”และพยายาม”หน่วง”

สภาพการณ์นี้ “ชาวบ้าน”มองเห็น อ่านทะลุ

ยิ่งทางด้าน “คสช.” พยายาม”ยื้อ” พยายาม”หน่วง”เด่นชัดมากเพียงใดจึงยิ่งจะเป็นผลเสีย

กลายเป็นยก”ก้อนหิน”ทุ่มใส่ขาตัวเอง

 

ไม่ว่าจะเป็นนักการทหาร ไม่ว่าจะเป็นนักการเมือง จำเป็นต้องมองยาว จำเป็นต้องมองไกล

ในเมื่อ “เลือกตั้ง” เป็นเรื่องในทาง “ยุทธศาสตร์”

“คสช.” อาจดำเนินการในทาง “ยุทธวิถี” เพื่อยื้อ เพื่อถ่วงและ หน่วงรั้ง ปรากฎเป็น “ปฏิญญา”ฉบับแล้วฉบับเล่า จากปลายปี 2558 มายังปลายปี 2561 และต้นปี 2562

แต่จะยื้อจะถ่วงและหน่วงไปได้เพียงใด

ในที่สุด “เลือกตั้ง” นี้แหละจะบั่นทอน”เกียรติภูมิ”