คอลัมน์ประจำ

จดหมาย

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 18 - 24 ตุลาคม 2567
คอลัมน์จดหมาย
เผยแพร่

จดหมาย | ประจำวันที่ 18-24 ตุลาคม 2567

 

• คำขอ (1)

เจริญพร

ขอย้อนความหลังสักเล็กน้อย

กล่าวคือ ช่วงที่อาปา (บิดา) ใกล้จะกลายเป็นทิพยธาตุ (ตาย)

พระ (ผม) ซึ่งยังเป็น ‘ฆราวาสนักศิลปะ’ จะต้องเดินทางลงพื้นที่ที่ จ.เลย

เพื่อไปสำแดงศิลป์ ในฐานะ “นักแสดงสด”

โดยการเชื้อเชิญจากโยมพี่หมู มงคล เปลี่ยนบางช้าง-พี่อ้อ นพวรรณ สิริเวชกุล หัวเรี่ยวหัวแรงใหญ่ในนาม Blurborders (ศิลปะแสดงสดแลกเปลี่ยนนานาชาติ 2564)

ทั้งนี้ ได้ร่วมกันกับโครงการศิลปะชุมชนลุ่มแม่น้ำเลย We Are Humanity #เราคือมนุษยชาติ ซึ่งนำโดยกลุ่มวิจัยสร้างสรรค์การทดลองทัศนศิลป์ Experiment in Visual Art Research Group คณะศิลปกรรมฯ มหาวิทยาลัยขอนแก่น (คณาจารย์, ศิลปินและนักศึกษา)

[ครั้งนั้น] ได้แสดงสดบทกวีตามกำหนดการไว้สองชุด แล้วต้องขอตัวกลับมาร่วมงานศพอาปา (สิ้นลม 6 ธันวาคม 2564 ที่สุพรรณฯ และฌาปนกิจ 11 ธันวาคม)

[เข้าเรื่อง] ชิตะวาฯ ได้นำผลงานซึ่งเสนอเป็นบทกวีและภาพวาดลายเส้น (อันเนื่องมาจากการแสดงสดบทกวีไว้ที่จังหวัดเลยนั่นเอง) นำส่งมาเสนอที่มติชนสุดสัปดาห์

ระหว่างรอคอย จนกระทั่งเห็นว่า น่าจะตกตะกร้าไปเรียบร้อย จึงส่งไปนำเสนอกับนิตยสารทางอีศานอีกฉบับ

แต่แล้ว ในกาลต่อมาก็พบผลงานปรากฏลงตีพิมพ์ทั้งสองแห่ง

ตอนนั้น ก็มิรู้จะทำอย่างไรดี มีความวิตกจริตเรื่อยมา

จนเนิ่นนานกาลผ่าน เรื่องราวนี้ก็คงติดค้างคาในมโนนึก

[ทว่าบัดนี้] ปี พ.ศ.2567 ได้บวชเพื่ออุทิศผลบุญให้กับอาปา (อา แม่ และญาติมิตรผู้ล่วงลับ) นี่ก็จะครบพรรษาที่สองแล้ว (บวช 11 ธันวาคม 2565 วัดยาง ศรีประจันต์ ติดกับบ้านเจ้าคุณ ป.อ.ปยุตฺโต)

พระ (ผม) จึงขอแสดงความรับผิดชอบ ขอสารภาพที่มาและที่มี–ที่มีผลงานตีพิมพ์ซ้ำซ้อนกันสองฉบับ คือ 1) มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 25-31 มีนาคม 2565 หน้าที่ 60 (กับ) 2)นิตยสาร “ทางอีศาน” ปีที่ 10 ฉบับที่ 120 ประจำเดือนเมษายน 2565 หน้าที่ 84-85

การณ์นี้พระ (ผม) ได้เสียมารยาทกับทางกองบรรณาธิการ และประหนึ่งเอารัดเอาเปรียบผู้จัดพิมพ์ และนักกวีท่านอื่นๆ ด้วย

จึงต้องขออภัยยิ่งๆ

…พระ (ผม) ตอนเป็นฆราวาส ก็มิได้เจตนาให้เป็นเช่นนี้

แลคงก็ยังไม่ลืมที่จะ “ขอขอบพระคุณปุญญา” มาพร้อมกันนี้ด้วย ที่ได้ผ่านการพิจารณาให้บทกวีที่ชื่อ “เราคือมนุษยชาติ” ลงบทกวีพร้อมภาพศิลปะประกบ ตามที่ปรากฏ

ขออนุญาตญาติโยมมอบความปรารถนาดี

เป็น “ภาพศิลปะ” เรียบง่าย สรรค์สร้างขึ้นขณะเป็นบรรพชิตพรรษาแรก

ขออำนวยอวยพรท่านผู้อ่านและคณะกองบรรณาธิการ รวมถึงเพื่อนร่วมทุกข์ทุกท่าน ทั้งที่ประสบภัยจากธรรมชาติ และภัยจากมนุษยชาติด้วยกันเอง

– – รักษาสุขภาพกายใจ ไม่ประมาท

สบายดีศรีสุขเทอญ

“เจริญพรจำเริญธรรม”

 

ชิตะวา มุนินโท

วัดยาง ศรีประจันต์ สุพรรณบุรี

(รอยต่อ 7 กับ 8 ตุลาคม 2567)

เมื่อพร้อม “ขออภัย”

ย่อมได้รับการให้ “อภัย”

เชื่อว่าหลังจากนี้

สิ่ง “ติดค้างคาในมโนนึก”

ของ (พระ) ชิตะวา มุนินโท

คงผ่อนคลายและสลายหายไปในที่สุด

• คำขอ (2)

เพลงแปลงแรงความคิดของณัช

จุดประกาย (จาก) จันทร์เจ้า

จันทร์เอ๋ย จันทร์เจ้า

ขออย่าเศร้าเคล้าน้ำตา

ขออย่าอ้างว้างพักที่ศาลา

ขออย่ามีคนจนทนระอา

ขออย่ามีมจิฉาชีพ รีบจับตา

ขออย่ามีอุทกภัยพา

ทัศนาจรไฟอย่าโหมมา (อย่าให้เกิดขึ้นอีกเลย)

ขอนางฟ้าเลี้ยงน้องข้าเถิด

ขอชาติหน้าเกิดในที่ดีดีเอย

ณัชขอร่วมแสดงความเสียใจกับความสูญเสียที่เกิดขึ้น ทั้งครูบาอาจารย์และหนูน้อย

ผู้ที่อยู่โปรดเรียกขวัญกำลังใจกลับมาค่ะ

ณัช ศรีบุรีรักษ์

 

เหตุรถทัศนศึกษา

นักเรียนโรงเรียนวัดเขาพระยาสังฆาราม จ.อุทัยธานี

ประสบเหตุเพลิงไหม้

คร่า 23 ชีวิตครูและนักเรียน

สะเทือนใจ ณัฐ ศรีบุรีกษ์ อย่างสูง

จึงนั่งเขียนกลอนสะท้อนความรู้สึกเป็นลายมือมาให้อ่าน

ซึ่งได้ถ่ายลงให้อ่านในมติชนสุดสัปดาห์ ฉบับที่แล้ว

ยังมีเหลืออีก 2 ชิ้น

เลยขอนำเสนอที่เหลือ

ชิ้นหนึ่ง เป็นลายมือที่เน้นไปยังครู 3 คน

ส่วนอีกหนึ่ง “พิมพ์” ให้อ่าน

เป็นคำขอที่นอกจากวิงวอนให้เด็กไปสู่ภพภูมิที่ดีแล้ว

ยังวิงวอน “จันทร์เจ้า” ให้คุ้มครองกว้างไปถึงเพื่อนอื่นๆ

มิให้ประสบเภทภัยร้ายใดๆ อีก

–มติชนสุดสัปดาห์ ก็หวังอย่างนั้นเช่นกัน •