“อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล” ผู้กำกับฯ รางวัลปาล์มทองคำชาวไทย เพิ่งมีโปรเจ็กต์ใหม่ชื่อ “SLEEPCINEMAHOTEL” ในเทศกาลภาพยนตร์รอตเตอร์ดัม 2018 ที่ประเทศเนเธอร์แลนด์

โดยจะเป็นการนำเอาจอภาพยนตร์มาติดตั้ง ณ สถานที่ซึ่งถูกจัดสร้างขึ้นเป็นโรงแรมชั่วคราว (ดัดแปลงจากศูนย์การประชุมแห่งหนึ่ง) เพื่อให้บรรดาผู้เข้าพักได้รับชมภาพเคลื่อนไหวต่างๆ ก่อนเข้านอน

โปรเจ็กต์โรงแรมชั่วคราวดังกล่าวได้เปิดทำการระหว่างวันที่ 25-30 มกราคมที่ผ่านมา โดยมีเตียงเดี่ยวและเตียงสองชั้นให้ผู้เข้าพักใช้บริการ พร้อมด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆ ตามมาตรฐานโรงแรมทั่วไป เช่น ห้องอาบน้ำและอาหารเช้า

ขณะที่ภาพเคลื่อนไหวในจอภาพยนตร์รูปทรงวงกลม ซึ่งจะช่วยขับกล่อมแขกๆ ก่อนนิทรา ก็จะถูกติดตั้งอยู่ ณ พื้นที่แห่งเดียวกัน และมีการแพร่ภาพต่อเนื่องตลอด 24 ชั่วโมง

เว็บไซต์ของโครงการ SLEEPCINEMAHOTEL ระบุว่าโปรเจ็กต์ล่าสุดของอภิชาติพงศ์มิใช่ทั้งภาพยนตร์, ผลงานศิลปะจัดวาง หรือแม้กระทั่งบทภาพยนตร์ที่โลดแล่นอยู่ในจินตนาการ ทว่า นี่คือโรงแรมที่เปิดให้บริการจริงๆ โดยแขกผู้เข้าพักทุกรายจะได้เข้านอนในห้องฉายหนังแห่งเดียวกัน ซึ่งดัดแปลงจากโถงใหญ่ของศูนย์การประชุม

ในการนี้ ด้านหนึ่งของโถงจะเป็นโซนเตียงนอน ขณะที่อีกด้าน จะเป็นพื้นที่สำหรับจอฉายภาพยนตร์รูปทรงวงกลม

ทั้งผู้เข้าพักในยามค่ำคืนและผู้เยี่ยมเยือนในยามกลางวันจะได้เดินทางเข้าสู่โลกที่เราคุ้นเคยใน “หนังอภิชาติพงศ์”

โลกอันเต็มไปด้วยความสัมพันธ์/การปะทะกันระหว่างภาวะนิทรากับภาพยนตร์ ผีกับจินตนาการ อดีตกับปัจจุบัน

และถึงแม้อภิชาติพงศ์มักชอบกล่าวว่าเขายอมรับได้ หากจะมีผู้ชมผล็อยหลับระหว่างนั่งดูหนังของตน แต่ผู้กำกับฯ ชาวไทยรายนี้ก็ไม่เคยลงมือสร้างโปรเจ็กต์ที่เชื่อมโยงผสมผสาน “โรงแรม” เข้ากับ “ภาพยนตร์” มาก่อน

หนึ่งในแรงบันดาลใจสำคัญของโปรเจ็กต์ SLEEPCINEMAHOTEL ได้แก่ ภาพนิ่งจาก “Strike” หนังยาวเรื่องแรกของ “เซอร์เก ไอเซนสไตน์” ผู้กำกับภาพยนตร์คนสำคัญในยุคก่อร่างสร้างสหภาพโซเวียต

นั่นคือภาพของเหล่ากรรมกรในนั่งร้านซึ่งถูกนำเสนอเป็นเงาสีดำ ที่ส่องสะท้อนลงบนกำแพงกระจก

ดังนั้น ในโรงแรมชั่วคราวของอภิชาติพงศ์ แขกผู้เข้าพักทุกคนจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของการละเล่นทางแสงและเงา โดยภาพเงาเคลื่อนไหวของพวกเขาจะโลดแล่นอยู่บนหน้าต่างของตัวตึก ซึ่งหันหน้าให้กับผู้คนที่เดินผ่านไปมาตามท้องถนน

สำหรับภาพยนตร์ที่จัดฉายในโรงแรมจะเป็นภาพเรือ, สายน้ำ, หมู่เมฆ, ผู้คนที่นิทรา, เหล่าสัตว์ที่หลับใหล ซึ่งนำมาจากแผ่นฟิล์มภาพยนตร์เก่า โดยความร่วมมือของพิพิธภัณฑ์ภาพยนตร์ “อาย” (EYE) และสถาบันเสียงและภาพแห่งเนเธอร์แลนด์

อย่างไรก็ดี ภาพเคลื่อนไหวที่นำมาแสดงจะไม่มีภาพจากหนังเรื่องต่างๆ ของอภิชาติพงศ์

ที่สำคัญ ภาพเคลื่อนไหวทั้งหมดในโรงแรมแห่งนี้จะโลดแล่นไปอย่างต่อเนื่องไม่มีหยุด และจะไม่มีซีนใดปรากฏซ้ำเป็นหนที่สอง สอดคล้องกับอุปมาที่ว่า “ไม่มีใครสามารถเหยียบย่างลงบนแม่น้ำสายเดิมได้ถึงสองครั้ง”

ด้วยเหตุนี้ ภาพเคลื่อนไหวต่างๆ ใน SLEEPCINEMAHOTEL จึงมีความเป็นเอกลักษณ์และดำรงอยู่เพียงชั่วครู่ชั่วคราว และแน่นอน ทุกๆ ช่วงเวลาที่ผ่านมาแล้วผ่านไปเหล่านั้นล้วนมีประวัติศาสตร์อยู่เบื้องหลัง

“แสงเดินทางไปในคลื่น มันทั้งนำพาเราไปยังสถานที่ต่างๆ และติดต่อเชื่อมโยงกับเรา ในบทสนทนาแรกๆ ที่ก่อให้เกิดโปรเจ็กต์นี้ อภิชาติพงศ์ได้ตั้งคำถามเกี่ยวกับความเชื่องช้าชะลอตัวของการรับรู้ และวิธีการหยั่งรู้ถึงช่วงชีวิตของแสง

“อะไรคือต้นกำเนิดของแสง ซึ่งช่วยส่องสว่างให้แก่ความฝันของพวกเรา?” เว็บไซต์ https://www.sleepcinemahotel.com/ ระบุ

 

ที่มา ข้อมูลและภาพ

https://iffr.com/nl/2018/events/sleepcinemahotel-check-in

https://www.sleepcinemahotel.com/

https://iffr.com/en/blog/weerasethakul-on-sleep-cinemahotel