คืนแรกของมาฮิโตะเขานอนไม่หลับ เขาเดินออกมาจากห้องมานั่งลงที่บันได แฟลชแบ๊กเห็นภาพคุณแม่ตายในกองไฟ (แฟลชแบ๊ก flashback เป็นอาการสำคัญของโรคเครียดหลังภยันตราย PTSD : Post-Traumatic Stress Disorder)

พ่อกลับจากทำงานมาถึงบ้านพอดี เขาเห็นพ่อจูบกับน้านัทสึกิที่ตีนบันไดข้างล่าง จึงคลานถอยหลังกลับเสมือนถดถอยเข้าห้องของตัวเอง (ถดถอย regression เป็นกลไกป้องกันตัวทางจิตเมื่อเด็กพัฒนาต่อไปไม่ได้) ลำพังเห็นพ่อแม่แท้ๆ จูบกันก็ยากพออยู่แล้ว นี่แม่ใหม่ที่มีศักดิ์เป็นน้ายิ่งต้องห้าม (Freudian taboo) หนักเข้าไปอีก

เขาจะผ่านปมอิดิปัสมิได้เพราะพ่อขี้อวดกับขี้โมโห อีกฝ่ายก็เป็นน้องแท้ๆ ของแม่ที่เพิ่งตายไป

เมื่อเขาไปโรงเรียนวันแรกพ่อเอารถใหม่ขับไปส่งเพื่อจะอวดรถ เป็นโรงเรียนในชนบทมีแต่เด็กยากจน พอเขาเลิกเรียนวันแรกก็ถูกเพื่อนๆ รุมซ้อม

เขาเดินจากมา หยุดเดิน หยิบก้อนหินก้อนเขื่องทุบขมับตัวเองทันที เลือดไหลเยอะมาก ไม่รู้เขาโมโหตัวเอง หรือโมโหพ่อ หรือโมโหแม่ที่ตาย พ่อเดือดดาลจะไปเอาเรื่องที่โรงเรียนให้ได้ ใครห้ามก็ไม่ฟัง

ทันใดนั้นนกกระสาตัวเดิมมาเกาะหน้าต่างอีกครั้ง มันยื่นหัวเข้ามาในห้องของมาฮิโตะแล้วพูดว่า “ช่วยด้วย”

คืนที่สองของมาฮิโตะจึงหลับไปพร้อมผ้าพันแผลรอบหัว

ตกกลางดึกมีเสียงเดินบนหลังคามันคือกระสาเทาตัวนั้น พอถึงเช้ามืดมาฮิโตะคว้าไม้ท่อนหนึ่งในตู้เดินไปริมน้ำ กระสาเทาบินย้อนแสงลงมาจากตะวันพุ่งเข้าหา เขาเงื้อไม้ฟาดมันอย่างแรง มันคาบไม้ที่หักครึ่งท่อนไปเฉยแล้วร่อนลงบนน้ำ มันเดินกลับมาเสมือนว่าเดินบนน้ำแล้วมันก็พูด ถึงตอนนี้คนดูควรเห็นจมูกคนขนาดใหญ่น่าเกลียดใต้จะงอยปากบน

มันพูดว่าแม่ยังไม่ตายและรอให้มาฮิโตะไปช่วย มาฮิโตะว่าแม่ตายแล้ว กระสาเทาย้อนว่าเห็นหรือว่าแม่ตาย ที่จริงเขาไม่ได้เห็น เวลานั้นฝูงปลาพูดได้ลอยขึ้นเซ็งแซ่เรียกเขาไปช่วยแม่ ฝูงกบนับร้อยพันขึ้นมาจากสนามหญ้าไต่ตามตัวเขา

เหล่านี้มิใช่ผีหรือความฝันแล้วจะเป็นอะไรได้ ทันใดนั้นนัทสึกิพร้อมคันธนูติดตามด้วยคุณป้าทั้งเจ็ดถือไม้กวาดคนละอันเดินตามมาถึงริมธารทันเวลา นัทสึกิแผลงศรไล่กระสาเทาและปลาผีกบผีไปเสีย

มาฮิโตะเป็นลมแล้วตื่นในห้องของตัวเองอีกครั้งเป็นคำรบสาม

มิยาซากิทำให้รอยต่อระหว่างความจริงและความฝันหายไปจนได้ บัดนี้จะเป็นการต่อสู้ระหว่างอิด (id) ของมาฮิโตะคือพวกผีในจิตใต้สำนึกที่ไม่ยอมให้แม่ตาย กับซูเปอร์อีโก้ (superego) คือแม่ใหม่ที่ควรไว้ใจได้และคุณป้าทั้งเจ็ด

เมื่อมาฮิโตะตื่นขึ้นมาอีกครั้งเขารีบไปตรวจไม้ที่เขาใช้ฟาดกระสา ไม้ยังอยู่ที่เดิมในตู้แต่ครึ่งหนึ่งสลายเป็นผงเมื่อเขาหยิบขึ้นมา

ใครๆ มาขอให้เขาไปเยี่ยมแม่ใหม่ที่ไม่สบาย เขาเห็นคันธนูที่หัวเตียงของแม่ใหม่จึงมั่นใจว่ามิใช่ความฝัน

แม้ว่านัทสึกิที่อ่อนเพลียพยายามพูดดีด้วยแต่มาฮิโตะช่างเฉยเมยขอตัวก่อนแล้วมือคว้าเอาบุหรี่ซองหนึ่งออกจากห้องนอนของแม่ใหม่ไปด้วย

พอเดินออกมาที่โถงทางเดินก็พบกระสาเทาซึ่งบัดนี้หน้าตาอัปลักษณ์มากยิ่งขึ้นไปอีกยืนรออยู่

มาฮิโตะคว้ามีดสั้นออกมากวัดแกว่งในทันใด เราจะเห็นความโกรธและความก้าวร้าวแผ่รอบตัวเขา

เขาเอาบุหรี่ไปให้คนสวนแลกกับการฝนมีดเล่มนั้นให้คมกริบเพื่อเอามาเหลาไม้ทำธนูเตรียมออกศึก

ตอนนั้นเองที่เขาเห็นนัทสึกิเดินหายเข้าไปในป่าคนเดียว

ยังไม่ทันที่เขาจะได้ทำอะไรต่อตาก็เหลือบไปเห็นบันทึกของแม่ที่เขียนถึงเขาตั้งแต่ก่อนสงครามเริ่มต้น หน้าแรกบนบันทึกนั้นเขียนว่า How do you live? เธอจะอยู่อย่างไร (คือชื่อหนังสือที่มิยาซากินำมาเป็นท้องเรื่อง)

มาฮิโตะนั่งอ่านจนใกล้ค่ำจึงได้ยินเสียงโวยวายกันว่าคุณท่านนัทสึกิหายไป ทุกคนพากันออกตามหา มาฮิโตะคว้าธนูได้เดินเข้าป่าตรงที่เขาเห็นแม่ใหม่เดินเข้าไป

คุณป้าคิริโกะหนึ่งในคุณป้าทั้งเจ็ดเดินตามไป พลางออกปากห้ามว่านายหญิงไม่มาทางนี้หรอก แต่ก็ขอบุหรี่ด้วยนะ (แล้วเราจะเป็นพวกเดียวกัน) มาฮิโตะเดินต่อไม่ลดละพลางตอบว่า

“เธอไม่มีทางเลือก!”

 

แล้วสองคนก็มาถึงโถงด้านหลังปราสาทซึ่งเปิดไฟรอต้อนรับมาฮิโตะเข้าไป พลันที่มาฮิโตะและคิริโกะเข้าไปประตูก็ปิดลงมา ที่แท้นี่คือห้องสมุดขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยหนังสือเก่าคร่ำคร่าฝุ่นเกาะหนา กระสาเทาปรากฏตัวออกมาจากกำแพงและเชื้อเชิญคนทั้งสองเดินตามมันลึกเข้าไป

มันพามาฮิโตะและคิริโกะไปถึงโถงกลางพบร่างแม่นอนอยู่ พลันที่เขาแตะร่างแม่แม่ก็สลายเป็นน้ำ

กระสาเทาว่าไม่เป็นไรสร้างใหม่ได้สบายมาก คือ “อิด” ที่ไม่ยอมเลิกราไม่ยอมรับว่าแม่ตาย

มาฮิโตะโกรธมากยิงธนูใส่ธนูนั้นไล่ตามกระสาเทาไปทั่วโถงกลางจนปักเข้าที่จะงอยบนทำให้มันต้องถอดรูปเป็นชายแก่หน้าย่นหัวล้าน

ทันใดนั้นมีเสียงจากร่างลึกลับบนยอดหอคอยพูดกับกระสาเทาว่าว่าเลิกเล่นได้แล้วข้าให้แกคอยนำทางเท่านั้น แล้วร่างของมาฮิโตะกับคิริโกะเคลื่อนตัวผ่านพื้นดินลงไปเบื้องล่าง

ร่างลึกลับบนหอคอยคือลุงทวดของแม่และน้าซึ่งเล่าลือกันว่าอ่านหนังสือมากมายจนเป็นบ้า ความตอนนี้เหมือนดอนกิโฆเต้ที่อ่านหนังสือนวนิยายอัศวินจนเสียสติ

ร่างของมาฮิโตะที่จมลงในดินแล้วลอยละล่องลงไปเหมือนฉากหนึ่งของอลิซที่จมลงไปในแดนมหัศจรรย์

มาฮิโตะผ่านพื้นปราสาทลงมาพบท้องฟ้า คุณป้าคิริโกะหายไป จากท้องฟ้าเขาร่อนลงแตะชายหาดแห่งหนึ่งที่ซึ่งมีเรือสำเภานับร้อยลำลอยตรงหน้า อีกด้านหนึ่งของหาดที่ต่ำลงไปเป็นแท่งหินซ้อนกันคล้ายกับที่พบเห็นตามแหล่งโบราณคดีทั่วไป มาฮิโตะจึงปีนลงไปที่กองหินนั้น

ที่กองหินเป็นสนามหญ้าเขียวขจีสวยงามริมหาดทราย มีประตูทองกั้นอยู่สลักถ้อยคำว่าผู้ล่วงรู้ต้องตาย

ระหว่างที่มาฮิโตะยืนดูประตูที่ปิดอยู่นั้นเองฝูงเพลิแกนนับร้อยพันดาหน้าโจมตีเขาจากด้านหลังจนพังประตูเข้าไปได้

เวลานั้นหญิงหนึ่งในทะเลมองเห็น “ใครบุกรุกสุสาน!” หล่อนเทียบเรือใบเข้าฝั่งสะบัดไม้กายสิทธิ์ติดไฟวิ่งเข้ามาพร้อมกวัดแกว่งไฟไล่ฝูงเพลิแกนถอยไป หล่อนสั่งมาฮิโตะเดินถอยหลังขึ้นเรือแล้วออกเรือทันที

เมื่อหล่อนเห็นแผลเป็นที่ขมับขวาของมาฮิโตะจึงเปิดแผลเป็นแบบเดียวกันให้ดู หล่อนจะเป็นใครได้นอกจากคุณป้าคิริโกะที่กลายร่างเป็นตัวเขาเอง ระหว่างที่อิดต้องสู้กับซูเปอร์อีโก้ซึ่งมีคุณแม่ใหม่และคุณป้าทั้งเจ็ดเป็นพวก มาฮิโตะตัวคนเดียวจะสู้ได้อย่างไรถ้าไม่มีผู้ช่วย ลำพังกระสาบ้าไม่พอจึงต้องดึงคุณป้ามหาภัยมาเป็นพวกอีกคนหนึ่ง

เขาจะถดถอยไปอีกนานเท่าไร การต่อสู้ครั้งนี้มีพัฒนาการเป็นเดิมพัน •

การ์ตูนที่รัก | นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022