คอลัมน์ประจำ

โลกธรรม 8 | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 30 สิงหาคม - 5 กันยายน 2567
คอลัมน์กวีกระวาด
เผยแพร่

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

โลกธรรม 8

 

เมื่อมีลาภเสื่อมลาภยศเสื่อมยศ

ทั้งนักพรตนักบวชตำรวจทหาร

เมืองก็มีกิเลสกักเป็นนักการ

ป่วยทางจิตพิสดารผ่านสำแดง

ไม่ยินดีด้วยผู้อื่นสดชื่นจริต

เสพแล้วติดลาบก้อยหอยแห้งแห้ง

แพทองธารพานทองถาโถมมาแรง

แข่งเรือแข่งวาสนาสมาธิ

ป้อมยืมเพื่อนสะเทื้อนหล้าจะท้าโรค

ชะแง้ชะโงกเงื้องุดอุตริ

กระทุงเหวย้วยถุงพุงกะทิ

ฉุนโกรธกิริยาเสื่อมละเลื่อมสะท้าน

ริษยาอาถรรพ์บรรจถรณ์

มีแง่งอนหงุดเงี้ยวจิตเสียวซ่าน

ระทดระทมลังถึงถลึงฌาน

สมาทานโกธะคว้ากระชอน

ฉวยกระชุชรอับกระสับกระส่าย

อารมณ์เสียเสียดายไม่โอนอ่อน

อ้างว่าหยอกออกญาปัญญายอน

ตบกะโหลกเมร่อนอ่อนระอา

พิราบขาวกางปีกต่างหลีกกลิ่น

โลกย์โสภิณดาเรศวิเศษกล้า

สแตนเลสเรตติ้งอุ๊งอิ๊งมา

ป้อมยืนเพื่อนเหมือนจะบ้าบูดบึ้งตึง

บริบทยศลาภกำซาบเสื่อม

สรรเสริญเงื้อมมืออมรนั่งนอนอึ้ง

กิมกี่กิมก่ายเถาเงื้อมเต้าทึง

นินทาถึงเส้าหลินถูกนินทา! •