แม้ว่าผมจะอาศัยอพาร์ตเมนต์ที่นี้มานานหลายปี ก็ใช่ว่าผมจะรู้จักทั่วทุกคนในทุกชั้น อย่างที่รู้และเข้าใจกันดี กับระบบต่างคนต่างอยู่ จากสภาพแวดล้อมของความรู้หน้าไม่รู้ใจ แต่ก็มีบ้างในสังคมของการอยู่ร่วม การเห็นหน้ากันบ่อยครั้ง ได้พูดคุย ก็จะกลายเป็นคนกันเอง เมื่อเวลามาถึง

ชั้นล่างสุดของอพาร์ตเมนต์ มีห้องเช่าของพี่ดาว อดีตสาวออฟฟิศที่ผันตัวเองมาเป็นแม่ค้า ดัดแปลงห้องพักเป็นร้านขายของชำ น้ำเสียงบางเบาหวานเจี๊ยบ ถ้อยคำไพเราะเสนาะหู มีความเป็นมิตรมากเหลือล้นกับผู้คน

แต่จะไม่ทนเหลือหลาย กับความไม่ถูกต้อง

ความสุภาพที่มีไม่น้อยไปกว่าการตรงไปตรงมา พี่ดาวมักจะหักหาญใจใครได้ง่ายๆ ด้วยคำพูดอ่อนหวาน “ไม่ได้นะคะ” คำปฏิเสธที่มักจะตามมาด้วยเหตุผลอ้างอิง แจกแจงจนเข้าใจ

“สุภาพชนไม่ทนใคร” นี่ล่ะครับพี่ดาว ที่มีคนรักพอๆ กับคนชัง

 

ใกล้ๆ กัน เป็นร้านทำผมสตรีประจำอพาร์ตเมนต์และในซอยในที่เดียว บุรุษก็ตัดผมได้ถ้าจ่ายตังค์ เป็นร้านทำผมของพี่รุ่ง คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว กับการที่ต้องประคับประคองชีวิตตัวเองและลูกชายเพียงคนเดียวมาร่วมยี่สิบกว่าปี

พี่รุ่งเป็นคนที่รับฟังได้ทุกความคิดเห็น ปรับตัวง่าย เข้าได้กับทุกคน และชอบมากที่จะออกกำลังกายโดยการไปตีแบดอยู่เป็นประจำ

พี่รุ่งเคยบอกกับผมว่า ถ้าอ่อนแอหรือร่างกายไม่แข็งแรงพอ เกิดตายง่ายขึ้นมากลัวลูกชายจะไร้ที่พึ่ง เพราะทั้งชีวิตก็มีกันแค่สองคน จึงต้องแข็งแรงไว้ก่อน

นอกจากจะเป็นช่างทำผมฝีมือดี และด้วยสายตาอันเฉียบคม การรับจ้างถอนหงอก ก็เป็นอีกหนึ่งช่องทางทำเงินบนหัวคนของพี่รุ่งด้วยเช่นกัน

จากชั้นหนึ่ง ขึ้นไปชั้นสามห้องที่อยู่ติดบันได บุคคลผู้เคยเป็นนักรักประจำคาเฟ่ ผู้รุ่มรวยพวงมาลัยน้ำใจให้กับนักร้องน้องรัก

ถึงตอนนี้ “อดีตนักรักในวัยหกสิบห้า” เดินเหินไม่สะดวก “เฮียหมู” อยู่แต่ในห้องตลอดทั้งวัน รายได้หลักมาจากภรรยาและลูกสาว

การต้องอยู่ร่วมกับโรคเกาต์ ความดัน เบาหวาน และน้ำหนักตัวที่มากเกินจะก้าวเดิน “ความทรมานกลายเป็นขา” มันไม่ง่ายที่จะก้าวออกจากห้อง

แต่ด้วย “สัญชาตญาณของการเป็นนักให้” เฮียหมูมักแก้เซ็งชีวิต ด้วยการนั่งอยู่หน้าห้องของตัวเอง เด็กคนไหนเดินผ่านบันไดไปมา แกก็จะเรียกให้หยุด แล้วแจกปีโป้แช่เย็น 3-4 อัน ให้ติดมือไปด้วย

เด็กๆ มักจะเรียกแกว่า “เฮียปีโป้”

ชั้นบนสุดของอพาร์ตเมนต์ เป็นชั้นที่เงียบที่สุด ผมอยู่ชั้นนี้ แม้จะต้องเดินขึ้นลง 5 ชั้น ก็ไม่เป็นไรในสิ่งที่ผมเลือกแล้ว และกับการนำพาสมาชิกในครอบครัวได้ออกกำลังกายแฝง ทั้งขาขึ้นและขาลง

ในยามค่ำคืนก็เหมาะสมดีกับการสวดมนต์ ให้พอเป็นมงคลชีวิตบ้างก่อนเข้านอน

หากแต่ในความไม่แน่นอนของสรรพสิ่ง มีบ้างนานๆ ครั้ง จะมีเสียงสวดอื่นอีก ในช่วงเวลาที่ตรงกันกับผม

เสียงสวดยับๆ ของภรรยาสาวของ “ไอ้ต้นหนุ่มน้อยนักดื่ม” ที่ไม่ค่อยชวนเมียไปด้วย และมักจะจบลงด้วยดีเสมอ เพราะรู้ว่าเสียงสวดไอ้ต้นเงียบลงไปแล้ว

“ทุกเรื่องราวมีจุดที่ต้องจบ ความถาวรไม่มีอยู่จริง” เรื่องเล่าจากอพาร์ตเมนต์จะค่อยๆ หายไป ราวกับการย้ายออกของคนเก่า ไม่มีใครชั้นไหนได้สิทธิพักอาศัยอยู่ได้โดยไม่จากไป “ไม่แม้แต่ผู้ครอบครองอพาร์ตเมนต์ เมื่อวาระของกฎข้อบังคับแห่งธรรมชาติมาถึง”

ขอบคุณมากมายครับ •

 

เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022