ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 16 - 22 สิงหาคม 2567 |
---|---|
คอลัมน์ | เอกภาพ |
ผู้เขียน | พิชัย แก้ววิชิต |
เผยแพร่ |
“อย่าเพิ่งรีบลงนรก จนกว่าจะได้ใช้พรสวรรค์”
คำกล่าวลอยๆ คล้อยมาตามลม พัดพลิ้วโชยหอบเอาขี้เลื่อยที่อยู่ในหัวฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ แต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังมีสติเหลือพออยู่บ้าง ที่ไม่โน้มเอียงหลุดลอยไปตามความที่ชวนให้เชื่อ “ใครกันจะอยากลงนรก” ในส่วนนี้คงต้องยับยั้งชั่งใจไว้ ไม่ขอรีบลงตามไป ด้วยส่วนตัวไม่อยากเดินทางไปตั้งแต่แรกรู้ จากภาพจำนรกที่ได้เห็นมาจากวัดวาอาราม ยังคงกระตุ้นเตือนอยู่เป็นระยะ ทุกครั้งที่ได้เข้าไปเยือน
และกับสิทธิพิเศษเหนือธรรมดาของธรรมชาติ ผมเองก็ดูเหมือนจะไม่ได้รับสิทธินี้ไว้ตั้งแต่เกิดตามชะตากรรรม ถ้าอิงข้อมูลจากหนังสือแจกฟรี ที่ผมได้มาจากโรงทาน ว่าด้วยเรื่องการเวียนว่ายตายเกิด ขอเดาเอาเองว่า ก่อนผมจะมาเกิดจากบนโลกใบนี้ ผมคงใช้ช่วงเวลาอยู่ในนรกมาก่อนหน้าเป็นแน่
ด้วยเหตุนี้ จึงไร้ซึ่ง “สิทธิพรจากสวรรค์”
จากคำกล่าวลอยลมข้างบนเรื่อง บอกถึงการให้ใช้ความสามารถพิเศษที่มีอยู่ จึงเป็นการบอกผิดคนไปอย่างน่าเสียดาย
ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีสิ่งพิเศษนี้ติดตัวมา ไม่ใช่ทุกคนจะมีสิ่งที่เรียกกันว่า “พรสวรรค์”
นอกจากชะตาฟ้าลิขิตแล้ว สิทธิประโยชน์ของ “พรสวรรค์” ยังถือเป็นเรื่องส่วนบุคคคล ต่างกันนักกับ “บัตรประกันสุขภาพถ้วนหน้า”
ความเก่งมาตั้งแต่เกิดมีอยู่จริง หากไม่เชื่อกันแล้ว ลองถามคนที่อยู่ข้างๆ หรือกลุ่มบุคคลแถวบ้านให้หายสงสัย อาจได้คำตอบหลายหลายแง่มุมที่ชวนให้คิด
คนมีพรสวรรค์ย่อมมีทักษะในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง หรืออาจ “เก่งได้อีกหลายเรื่อง”
ความสามารถชัดเจน จนเป็นที่ยอมรับในหมู่คนทั่วไป ที่ได้เห็นมากับหู ได้ดูมากับตาตัวเอง จนประจักษ์แจ้งเห็นตามจริงแล้วกับ “ความเก่งฟ้าประทาน” อยากจะยกตัวอย่างให้อ่านดู แต่คงไม่พอกับหน้ากระดาษ
เอาเป็นว่า คนที่มีพรสวรรค์มีกันได้ในทุกวงการ และกับทุกสาขาอาชีพ
ยกเว้นผมและใครบางคน
“พรสวรรค์ไม่ใช่พรแห่งความรัก” เมื่อสวรรค์เบี่ยงให้พรมาไม่ตรงใจ คนมีพรสวรรค์หลายคนทำได้ดีมากในสิ่งหนึ่ง แต่เขาและเธอ “ไม่ได้ตกหลุมรักในสิ่งที่ทำได้ดี” และเบนความสนใจไป มีความสุขใจกับการได้ลงมือทำอะไรสักอย่างที่ “แม้จะไร้คำอวยพรจากสวรรค์” จนนำไปสู่การใช้ “พรแสวง” ของตัวเองในที่สุด
“พรแสวงกับการร้องขอของหัวใจ” สำหรับใครบางคนเกิดมาไร้ซึ่งพรสวรรค์ ถ้าอยากเพิ่มเพื่อนให้มีพวก ช่วยบวกผมเข้าไปด้วยอีกสักคนจะได้ไม่เหงา จากนั้น “ขอพรให้ตัวเองจากตัวเรา” อย่างได้ละทิ้งพรแสวง ให้ได้เจอในสิ่งดีๆ ที่อยากลงมือทำ อดทนให้มาก ฝึกฝนจนชำนาญ เกิดเป็นความรู้ความสามารถ ราวกับเป็น “พรสวรรค์ที่ได้มาจากพรแสวง” พรวิเศษที่ได้มาจากหัวใจของตัวเอง
เล็กๆ จากคนตัวไม่ใหญ่ อาจทำให้หัวใจได้พองโตด้วยความสุข และขยายวงกว้างได้อีกเพื่อประเทศชาติ และสังคมที่เราได้อยู่ร่วมกัน
ขอบคุณมากมายครับ •
เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต
สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj
— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022