เถาวัลย์กับฝูงมด | ปานศักดิ์ นาแสวง : ประกวดกวีนิพนธ์มติชนอวอร์ด

เถาวัลย์กับฝูงมด | ปานศักดิ์ นาแสวง

ประกวดกวีนิพนธ์มติชนอวอร์ด

 

มดยังคงถ่อมตัว

แม้มีเรื่องเปลี่ยนแปลงในสังคม

มันผ่านความเกลียดชังมายาวนาน

เพราะยึดมั่นในค่านิยมแบบเดิม

โลกภายนอกฝูงมดมันเป็นความฝัน

มดหัวเราะชอบใจ อยู่อย่างมีความสุขมานาน

กระทั่งวันหนึ่งเถาวัลย์ได้ปกคลุมท้องฟ้า

แดงโชนฉานในแสงแดดยามเช้า

ในความมืดที่แสงสว่างส่องไม่ถึง

มีเรื่องราวที่ปิดบังซ่อนเร้นเกิดขึ้น

มดทรุดตัวอย่างอ่อนแรงบนผืนแผ่นดิน

ความเป็นจริงที่เห็นและเป็นอยู่

มดนอนลืมตาโพลงอยู่ในความมืด

ความรู้สึกหวาดหวั่นกลับอยู่ใกล้แค่ประตูหน้าบ้าน

มดทำลายความฝันทิ้งไปวันๆ

ฝนปรอยหยุมหยิม ฟ้าหรุบหรู่เลือนสลัว

กลิ่นดินชื้นกรุ่นอยู่ในสายลมหอมกลิ่นดินหมาดหลังฝนตก

เถาวัลย์เปียกชุ่มโชกกับความแปลกแยกที่เกิดขึ้น

บนท้องฟ้าดาวเดือนหม่นแสง เถาวัลย์ถอนหายใจออกมา

เมื่อเงยหน้ามองท้องฟ้าแล้วรู้สึกอยากร้องไห้

แสงแดดสีเหลืองอ่อนสาดไล้ แดดออกสว่างไสว

ความเงียบเชียบเป็นฉากรอรับเสียงร้องไห้ของมด

ศรัทธาถูกทิ้งให้เผชิญหน้ากับความว่างเปล่าอย่างเดียวดาย

จนกว่าความฝันจะคล้อยมาลบภาพที่เห็น

แล้วมดทุกตัวต่างลืมความขัดแย้ง

มดยังคงถ่อมตัว มดหัวเราะชอบใจ •