คอลัมน์ประจำ

พล่ามนิพนธ์ | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 9 - 15 สิงหาคม 2567
คอลัมน์กวีกระวาด
เผยแพร่

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

พล่ามนิพนธ์

 

ชนชั้นนำจารีตผู้ขีดกรอบ

โดยระบอบอยุติธรรมแฝงกำจัด

สิทธิ์เสรีภาวะพลวัต

ทุรนทุรัศยากแก่การสมานใจ

เสมอจิตติดขัดหม่นขัดข้อง

ทะลึ่งบ้องกัญชากาชัญไฉน

ฟ้าหลังฝนคนฝอยฟืนคอยไฟ

จะมืดไหม้มอดฝ่าตระลาการ

ตะคะญีมิได้ย่ำยีสำเหนียก

มะขามเปียกปูนว่าทกล้าหาญ

มโหรีปี่ร่ำไรรำบาญ

ผิว์ชำนาญท่านก็ว่าอย่าเพาะชำ

ให้เพลิดเพลินเนินนูนสมบูรณ์สุข

จะมีทุกข์ก็นิดหน่อยไม่พล่อยถลำ

เรียนให้รู้ดูให้แจ้งขาวแดงดำ

เหลืองระยับจับระบำไร้สำนึก

ระยะระย้ายาแรงอาจแยงหยอด

ข้าวมีมอดกุ้งกุลามีปลาหมึก

ในสุมทุมพุ่มไม้กลางไพรพฤกษ์

เมื่อคิดลึกย่อมประสาทแดกปรัชญา

มนเมธีหนีหายอ้อปลายแขม

สนนถนนรนในแคมเป็นแหม่มบ้า

คนดีดี ดีดีที เข่นบีฑา

ผ้ามขะม้าขาเมาธ์ผู้เฒ่ามึน

ชนชั้นไหนตรากฎหมายก็ชั้นนั้น

ขยันขันครบเครื่องตีเมืองขึ้น

ชนชั้นนำ อำนาจ หมาดหมาดอึน

จะโชว์กึ๋นสักกะนิดดันผิดใจ! •