คอลัมน์ประจำ

‘สุขุม-นันทนา’ วิเคราะห์ ‘ส.ว.สีน้ำเงิน’ ‘สภาสูง’ ยังมีความหวัง?

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 12 - 18 กรกฎาคม 2567
คอลัมน์เปลี่ยนผ่าน
เผยแพร่

เปลี่ยนผ่าน | ทีมข่าวการเมือง มติชนทีวี

 

‘สุขุม-นันทนา’

วิเคราะห์ ‘ส.ว.สีน้ำเงิน’

‘สภาสูง’ ยังมีความหวัง?

 

หมายเหตุ รายการ “มีเรื่องมีเคลียร์ by ศิโรตม์ คล้ามไพบูลย์” ที่เผยแพร่ทางช่องยูทูบมติชนทีวี เมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม 2567 สนทนากับ “สุขุม นวลสกุล” นักวิเคราะห์การเมืองอาวุโส และ “นันทนา นันทวโรภาส” ผู้ได้รับเลือกเป็น ส.ว. ในประเด็นว่าด้วย “ส.ว.สีน้ำเงิน” มีรายละเอียดดังนี้

ศิโรตม์ : อาจารย์นันทนาเป็น ส.ว.อิสระ ในสังคมที่คนรู้อย่างเปิดเผยว่าประเทศนี้มี “ส.ว.สีน้ำเงิน” อาจารย์รู้สึกใจมันแป้วๆ ไหม ว่าทำไม ส.ว.สีน้ำเงินนี่ใหญ่จัง กลุ่มสีน้ำเงินตอนนี้ทั้งในสองสภามีเกิน 200 คนแล้ว ใหญ่กว่าพรรคเพื่อไทยและก้าวไกลด้วย?

นันทนา : เยอะๆ (จำนวน “ส.ว.สีน้ำเงิน”) แล้วก็โหวตทุกครั้งน่าจะชนะ เพราะถ้าใช้เสียงข้างมากปกติคือเกินครึ่งก็น่าจะชนะ

หนักใจค่ะ หนักใจว่าเราจะผลักดันการแก้กฎหมายสำคัญ เช่น รัฐธรรมนูญ ยาก แต่ว่าไม่หนักใจในการทำงานร่วมกัน เพราะสิ่งที่ดิฉันตั้งใจก็คือว่า ดิฉันอยากจะทำให้วุฒิสภาเป็นสภาของประชาชน โปร่งใส แล้วก็สื่อสาร

และกรรมาธิการก็จะเสนอให้มีการถ่ายทอดสดด้วย จะได้รู้ว่าบรรดา ส.ว.ทั้งหลายที่เข้ามาจากอาชีพต่างๆ ซึ่งก็เป็นอาชีพที่พิสดารมหัศจรรย์ สามารถที่จะเข้ามาเป็น ส.ว.ได้

ขายกล้วยแขกก็มี ขับรถก็มี เป็นพิธีกรงานศพก็มี เราก็ไม่ได้ว่าอะไร เราก็เปิดโอกาสให้เขาได้อภิปราย โชว์สกิลในการอภิปรายในสภา เขาอาจจะเก่งแต่เรายังไม่รู้ เพราะฉะนั้น เปิดเผยให้ประชาชนได้เห็นศักยภาพของเขา

ประชุม (วุฒิสภา) ใหญ่ก็ถ่ายทอด กรรมาธิการจะมุบมิบอะไรกัน เราไม่ชอบค่ะ เพราะชุดที่ผ่านมา เราไม่รู้เลยทำอะไร วันดีคืนดีก็มีงบฯ ไปดูงานต่างประเทศ ไม่เห็นทำอะไรให้ประชาชนเลย (ศิโรตม์ : แล้วดูงานตอนสภาปิดแล้ว จะไม่ได้เป็น ส.ว.แล้วด้วย เลยวาระไปแล้ว) เลยวาระไปแล้ว แต่ว่างบฯ ยังเหลือไง ต้องใช้ให้หมด อันนี้ภาษีเราหรือเปล่าคะ

ต่อไป ส.ว.ชุดใหม่จะไม่ทำแบบนี้ ดิฉันจะเสนอว่าจะใช้งบฯ อะไรต่ออะไร ต้องให้ประชาชนรับรู้ ตอนนี้ งบประมาณแผ่นดินอยู่ในกรรมาธิการของสภาผู้แทนราษฎร เดี๋ยวมาถึง ส.ว. เราก็ต้องตรวจสอบเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าผ่านมาจากสภาผู้แทนฯ แล้ว ส.ว.แค่ปั๊มตรายางผ่าน

ไม่ เราต้องมาตรวจสอบ แล้วเราก็อยากให้ประชาชนรู้ว่าเราตรวจสอบอย่างไร ส.ว.มีศักยภาพ เราจะสื่อสาร เราจะถ่ายทอด เพราะฉะนั้น ดิฉันก็เปิดโอกาสให้ (ส.ว.) ทุกคนได้มาสื่อสารกัน เดี๋ยวจะหาว่าด้อยค่า ไม่ให้เขาแสดงออก

 

ศิโรตม์ : ฟังอาจารย์นันทนาแล้วเป็นห่วงมาก อาจารย์พูดห้าวมากเลย แล้วอาจารย์จะต้องไปเจอ ส.ว.สีน้ำเงิน อีก 130 คน เขาจะซัดอาจารย์จนน่วมเลยไหมเนี่ย?

นันทนา : (ตัวเอง) ก็อาจจะเป็นประเภทปากกล้าขาสั่น แต่ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันมีประชาชนเป็นผนังทองแดงกำแพงเหล็ก ดิฉันอิงประชาชน ดิฉันมาเพราะความหวังของประชาชน มีคนฝากความหวังดิฉันเยอะมาก ถ้าเผื่อดิฉันไม่ได้เป็น (ส.ว.) ความหวังของประชาชนก็ไม่ถึงเส้นชัย วันนี้พาความหวังของผู้คนมาถึงเส้นชัยได้แล้ว เพราะฉะนั้น ก็ต้องทำหน้าที่ต่อไป

(ดิฉัน) มีสื่อมวลชนเป็นพันธมิตร สื่อมวลชนนี่ถ่ายทอด มีหลายคนบอกอาจารย์ไม่ได้พักได้ผ่อนเลยเหรอ ออกสื่อตลอด ตรงนี้ดิฉันต้องขอบคุณสื่อมวลชนที่ถ่ายทอดเรื่องราวการสมัคร การไปเลือก จนกระทั่งมาถึงวันนี้ ให้ประชาชนได้รับทราบ

สื่อมวลชนมีบทบาทสำคัญมาก ที่จะทำให้ประชาชนมีส่วนร่วม เพราะประชาชนเขาเลือก (ส.ว.) ไม่ได้ แต่เขาฟังได้ เขาดูได้ แล้วเขาก็รู้

ตรงนี้ ดิฉันก็มีสื่อมวลชนรายงาน ประชาชนคอยฝากความหวัง ดิฉันก็สู้ค่ะ

 

ศิโรตม์ (ถามสุขุม) : ตอนนี้ เมื่อเกิดกลุ่มที่เรียกว่า “ส.ว.สีน้ำเงิน” เหมือนประเทศมันวนลูป เปลี่ยนจาก “250 ส.ว.” ภายใต้ “สองลุง” เป็น “ส.ว.สีน้ำเงิน” ภายใต้ “สองลุงคนใหม่” ผมมองอย่างนี้ได้ไหม หรือมันมีอะไรดีขึ้นไหม?

สุขุม : มันขึ้นอยู่กับประธานกลุ่ม หัวหน้ากลุ่ม วันนี้ดูไปแล้วไม่ต้องไปคิดอะไร เราแบ่งอำนาจกัน เขา (กลุ่มสีน้ำเงิน) กลายเป็นตัวตั้งในอำนาจหนึ่ง ตรงนี้ ในกลุ่มรัฐบาล นอกเหนือไปจากเพื่อไทย กลุ่มสามลุงหมดไปแล้ว กลุ่มนี้เรืองอำนาจขึ้นมา

แต่ที่เรายังอุ่นใจก็คือ อย่างน้อยคนเหล่านี้เป็นนักการเมืองมาเพราะการเลือกตั้ง เพราะฉะนั้น ถ้าไม่มีแนวทางประชาธิปไตย คนเหล่านี้ป่านนี้ก็เป็นพ่อค้าขายของอะไรไป ไม่ได้เข้า (สภา) มามาก

ผมเชื่อว่าลึกๆ แล้ว เขาอยากเห็นอำนาจในบ้านเมืองเราเป็นไปตามประชาธิปไตย หมายความว่าประชาชนมีส่วนร่วมในการกำหนด

วันนี้อำนาจต่อรองของอำนาจอธิปไตยในส่วนที่เป็นวุฒิสภา ซึ่งเมื่อก่อนเรามองเห็นแต่ว่าสั่งซ้ายหันขวาหันได้ (เป็น) อดีตข้าราชการเก่า เลือกตั้งโดยจับพลัดจับผลูหรืออะไรก็แล้วแต่ มันกลายเป็นสีน้ำเงิน

เพราะฉะนั้น เมื่อเขาตั้งหลักขึ้นมาว่า ฉันเป็นเจ้าของอำนาจ ต่อไปนี้ ฉันก็ต้องใช้อำนาจบ้าง ไม่ใช่เป็นลูกกระจ๊อกเขาอยู่ เราก็จะได้เห็นการต่อรองไปทางส่วนประชาธิปไตยสูงขึ้น

เพราะคนเหล่านี้ถ้าไม่มีประชาธิปไตย วันนี้อาจจะไม่ได้เป็นรองนายกฯ นี่คือความหวังที่ (ผม) ตั้ง (เอาไว้)