ในวันว่างกับความฟุ้งซ่านที่ยังคงวุ่น คิดวนไปเรื่อยไม่ยอมหยุด ในที่สุดก็มาสะดุดหยุดนิ่ง อยู่ตรงพื้นที่ว่างเปล่าของหน้ากระดาษขนาด A4 ที่วางไว้ใกล้กับดินสอเหลาแหลมความยาวสามข้อนิ้วชี้โดยประมาณ

เมื่อเห็นกระดาษกับดินสอ ทำให้นึกถึงการวาดรูปขึ้นมา แม้ผมจะบอกใครต่อใครมาแล้วมากต่อมาก ว่าผมวาดรูปไม่เป็น แต่ “วาดรูปเล่น” พอได้อยู่

ว่ากันว่า ก่อนการวาดรูป เราควรจะมีการยืดเส้นยืดสาย ขยับข้อมือข้อนิ้วและกล้ามเนื้อนิดๆ หน่อยๆ เพื่อความคล่อง ก่อนลงมือวาด ด้วยเหตุผลอันเข้าท่า ผมจึงไม่ปล่อยให้ใจให้ลังเล เลือกแล้วที่จะลากเส้นอุ่นเครื่องไปก่อน แม้ว่าจะยังไม่รู้ว่าจะวาดอะไรดี แต่อย่างน้อยหน้ากระดาษกับดินสอก็คงจะช่วยให้ผมได้เพลินกันบ้างกับการลากเส้นเล่นไปเรื่อย

เมื่อเส้นตรงไม่ยอมตรง จะตรงแนวตั้งหรือตรงแนวนอน ผมทำไม่ได้และเริ่มแล้วที่จะหงุดหงิดกับตัวเอง เมื่อการกระทำผ่านเวลามาสักพัก หน้ากระดาษขาวผ่านริ้วรอยการลากเส้นตรงที่ไม่ตรง กับความขุ่นมัวในอารมณ์ เป็นราวกับสังเวียนของการต่อสู้กับใจตัวเอง ด้วยอาวุธที่เป็นดินสอปลายเริ่มทู่ อีกครั้งที่ต้องสูดหายใจลึกๆ แล้วลากเส้นไปต่อให้มันตรง

จากความพยายามอันทุลักทุเล ทำให้สังเกตเห็น นอกจากเส้นจะไม่ตรงแล้ว ช่องว่างระหว่างเส้นยังมีระยะไม่เท่ากันอีก เส้นชิดกันจนเบียด

และบางทีก็ห่างกันอย่างไม่น่าให้อภัยตัวเอง

แม้จะตั้งใจแต่เส้นยังไม่ยอมตั้งตรง เมื่อต้องสู้กับการลากเส้น ที่ไม่ต่างกับการลากไส้ตัวเอง ว่ายังไม่นิ่งพอ แม้มือไม่สั่น แต่เป็นใจตัวเองต่างหากที่ไม่สงบนิ่ง ผมถอนหายใจยาวๆ อีกครั้ง “ไม่เป็นไร ลากเส้นกันใหม่ ลองดู”

เมื่อใจมันนิ่งได้บ้างอยู่พอควร และจดจ่ออยู่กับปลายดินสอที่กำลังค่อยๆ เขยื่อนเคลื่อนไป ลากรอยเส้นอยู่บนหน้ากระดาษ “ถึงตอนนี้ไม่กังวลแล้ว กับรอยเส้นที่ลากผ่าน และไม่ต้องรอลุ้น ไปกับอีกฟากของจุดหมายปลายเส้นที่ยังไปไม่ถึง” รู้สึกอยู่แต่กับปัจจุบันขณะที่เริ่มสนุกกับความพยามของตัวเอง ในแบบค่อยเป็นค่อยไป และไม่เป็นไรแล้วหากเส้นตรงไม่ยอมตรง ก็ทำให้ใจนั้นเรียบง่าย “สบายใจกับสิ่งที่ลงมือทำ ตรงตามใจ”

ความคิดเล่นๆ จากเส้นที่ได้ลาก กับการยอมรับความไม่สมบูรณ์แบบของผลลัพธ์ แม้จะตั้งใจให้มันออกมาดีอย่างสุดความสามารถ และยอมได้ที่จะให้อภัยตัวเอง แล้วทำมันซ้ำอีกครั้ง เรียนรู้และเข้าใจให้มากกว่าเดิมบนเส้นทางชีวิต ที่เราเลือกที่จะวาด และลากเส้นทางให้ตัวเอง

ผมคงต้องเตือนตัวเองไว้บ้างแล้ว ว่า “บางครั้งสำเร็จมันต้องก็การเวลาและประสบการณ์ตรงของนักวาดฝัน” และแม้ว่าการลากเส้นของชีวิตของใครบางคน จะยังไม่คงเส้นคงวา ยังคงเจอกับความคดเคี้ยวและเบี่ยงแบนไปของชีวิต ที่อาจเกิดขึ้นได้และง่ายมาก หากแต่ยังมีความซื่อตรงต่อตัวเองได้ด้วยไม้บรรทัดแห่งความดีงาม การลากเส้นตรงด้วยศรัทธาในแบบนี้ มันจะยังเป็นการลากเส้นตรงของชีวิตที่มั่นคง เรียบง่าย สง่างาม อย่างมีศิลปะ ตามความหมายของเส้นที่ยังคงตรง

ขอบคุณมากมายครับ •

เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022