หนังสือเรียนสำหรับเด็ก (๒๐๕)

๑มีคำทำนายนานมาแล้วว่า โลกของเรา

๑ จะมีทุนน้อยลงเรื่อยๆ

๒ จะมีสิ่งไร้เหตุผลเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

และเราจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร

๒

ถ้าเราติดตามภาษามนุษย์ ขอบเขตของมันเริ่มเบลอ จะมีสิ่งมากมาย สิ่งที่ไร้สำเนียงชัดเจน เข้าไปในคอมพิวเตอร์ แผ่ไปในทุกด้าน

เราจะสื่อสารกันได้ยากขึ้น

๓

มนุษย์จะไม่สูญพันธุ์เพราะมีประชากรมากเกินไป

ทั้งนี้เพราะจะมีสิ่งภายนอกมาควบคุมเราเอาไว้

สิ่งภายนอก เช่น สงคราม เชื้อโรค ภัยพิบัติอื่นใด หรือแม้กระทั่งสิ่งเรียบง่ายที่สุด นั่นคือมนุษย์เมื่อถึงจุดหนึ่ง จะไม่มีลูก เมื่อเราเริ่มมีประชากรมากเกินไป สิ่งนี้ทั้งมวล

เรียกว่าธรรมชาติ

๔ในสมัยแรกเริ่ม ชาวคาทอลิกต่อต้านโครงการอวกาศกันมาก คนที่จับกาลิเลโอไปขังจนตาบอด ก็ได้แก่พวกพระ แต่แล้วเมื่อเห็นว่าต่อต้านไม่ได้ ก็หันทิศ กลับมาสนับสนุนโครงการอวกาศ เพราะเห็นว่านี้คือความยิ่งใหญ่ของพระผู้เป็นเจ้า

ศรัทธา คือความเชื่อที่หันทิศได้ หากจำเป็น

และนี่คือบทพิสูจน์ ความไม่ซื่อของชาวคาทอลิก

ศรัทธาที่จริงก็เป็นแค่สิ่งนี้ ที่มันยังไม่หันทิศ เพียงเพราะมันยังไม่จำเป็น

ฉันพยายามคิดภาพที่ชาวคาทอลิกยึดมั่นในคอนเซ็ปต์เดิม จนหายสาบสูญไปไม่ออก เพราะท้ายที่สุด ชาวคาทอลิกก็คือชีวิต พวกเขาต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด

สิ่งตรงข้ามกันแท้ๆ กลับถูกเรียกชื่อเดียวกัน เป็นสิ่งเดียวกัน

๕จิตลี้ลับยิ่งนัก จิตนี้ลึกลับ

แต่ท้ายที่สุด จิตก็พ่ายแพ้จิตวิทยา

ทั้งนี้เพราะนักจิตวิทยาสามารถคิดไปจนถึงจุดที่ควบคุมจิตได้

เช่น หากจิตเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ใหม่ จิตจะตอบสนองได้ในสี่สถานการณ์เท่านั้น ได้แก่

๑ พิศวง

๒ แปลกใจ

๓ หวาดกลัว

๔ พอใจ

ตราบใดที่ไม่มีเงื่อนไขใดเกินกว่านี้อีก จิตก็ถูกควบคุม

แต่หากว่ามี ก็เพียงเพิ่มเงื่อนไขเข้ามาอีกหนึ่งข้อ

จิตเป็นสิ่งมีชีวิต

แต่จิตวิทยา เป็นสิ่งที่ศึกษาสิ่งที่มีชีวิต

๖ในสมัยโบราณ รัฐบาลคือสิ่งที่มีมาเพื่อแก้ปัญหาร่วมของสังคม

ตราบใดที่มนุษย์ยังต้องการผู้พิพากษา เรายังต้องการรัฐบาล

สังคมเปลี่ยนแปลงไปมาก แต่เราก็ยังอยู่ไม่ได้ด้วยตัวเราเอง เรายังต้องการคนภายนอกมาตัดสิน

๗รัฐบาลมีโทษมาก แต่ยังมีคุณมากกว่า

หากไม่มีรัฐบาล คนโกงจะโกงอย่างไม่มียั้ง คนพาลจะยิ่งเป็นใหญ่ กฎหมายจะล่มสลาย

เราต้องการรัฐบาล เพราะเราต้องการกฎหมาย

๘สมัยโบราณ ความขัดแย้งของมนุษย์เป็นเรื่องง่าย สถาบันกษัตริย์จึงพอเพียง

แต่เมื่อสังคมเปลี่ยนไป สถาบันเรียบง่ายไม่อาจตอบโจทย์ที่เปลี่ยนไปได้

๙สมัยโบราณ ชนกลุ่มใหญ่จะปกครองชนกลุ่มน้อย แต่เมื่อสังคมเพิ่มทวีความซับซ้อน ชนกลุ่มน้อยก็ถูกปกครองได้ยาก พวกเขาสามารถสร้างอาวุธร้ายแรง สามารถก่อการร้าย สามารถใช้อาวุธชีวภาพ หากพวกเขามีความโกรธเพียงพอ

ทรัพยากรในโลกมีจำกัด หากแบ่งปันกันอย่างยุติธรรม โลกนี้ก็สันติ แต่ประโยคนี้ก็เห็นได้ชัดว่าเป็นไปได้ยาก ดังนั้น สงครามจึงต้องเกิดขึ้น

ระบอบประชาธิปไตยที่ดี ที่กระจายความไม่ทัดเทียมกัน เป็นเพียงการช่วยให้เกิดสงครามช้าลง แต่ในที่สุด ก็หนีไม่พ้น

ที่ยังไงก็หนีไม่พ้น เพราะปัญหาจะเพิ่มทวีและซับซ้อนเกิน มันจะมีมวลใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เราวิ่งหนีปัญหา เราชะลอปัญหาได้ในระดับหนึ่ง แต่ในที่สุด เราก็จะวิ่งหนีไม่พ้น

แต่นี้แหละคือชีวิต เราสู้เพื่อวันนี้ เราสู้เพื่อให้ได้สิ่งที่ดีในวันหนึ่ง แต่ไม่อาจเป็นตลอดไป พรุ่งนี้มีปัญหาของมัน ให้คนที่ยังมีชีวิตอยู่ไปแก้ไข

ปัญหามากมาย สิ้นหวัง

แต่หากเราจำกัดตัวเอง คิดเพียงแค่วันนี้ ปัญหาทั้งหมดก็ไม่ร้ายแรงอะไร ชีวิตมีทางไปของมันเอง เพราะอีกไม่นาน ๒๔ ชั่วโมงก็หมดไป

ปัญหาอย่างการเมืองไทยเราทุกวันนี้ ที่จริงแล้ว เรียกได้ว่าสิ้นหวัง

แต่หากเราคิดแค่วันนี้ ก็ไม่นะ มันสนุกดี และมันก็มีทางไปของมันเอง

มันเป็นแค่ชีวิต

๑๐โลกนี้แปลกดี เป็นสงครามระหว่างคนโลกกลมกับคนโลกแบน

มองผิวเผิน โลกนี้ไม่มีคนโลกแบนหลงเหลืออยู่ เราทุกคนล้วนรู้หมดว่าโลกนี้กลม เราเดินทางกันขวักไขว่ด้วยเครื่องบิน เราออกสู่อวกาศ แต่นั่นเป็นเพียงเปลือกนอก เรายอมรับว่าโลกนี้กลม เพียงแต่มันยังไม่ได้มาขัดแย้งกับคอนเซ็ปต์โลกแบนของตัวเรา ที่ผืนแผ่นดินนี้ ยังไงก็แบนเท่าที่สายตามองเห็น ดวงอาทิตย์ก็ยังเป็นลูกไฟดวงใหญ่ ลอยอยู่บนฟ้า นิ่งๆ

ที่จริงแล้ว โลกนี้แบนเหลือเกิน และยังเป็นศูนย์กลางในจักรวาล ในชีวิตประจำวันของเรา