คอลัมน์ประจำ

ไทยบ้านหลังที่สอง

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 24 - 30 พฤษภาคม 2567
คอลัมน์ก่อสร้างและที่ดิน
เผยแพร่

อยู่ๆ ประเทศไทยก็มีแนวโน้มที่จะกลายเป็น “บ้านหลังที่สอง” ของบรรดาผู้มีรายได้สูงจากหลายๆ ประเทศในโลก โดยไม่ได้มีการกำหนดเป้าหมาย วางแผนหรือรณรงค์ใดๆ เลย

สงครามภายในประเทศพม่าที่ดุเดือดเข้มข้นทุกขณะจนเชื่อกันว่าระบอบปกครองเผด็จการทหารพม่าแบบเดิมคงอยู่ไม่ได้ ส่งผลให้ห้องชุดคอนโดมิเนียมขนาดใหญ่และห้องเพนต์เฮาส์ในกรุงเทพฯ ที่เหลือขายมานาน เปลี่ยนเป็นขายดีด้วยเศรษฐีจากพม่า ซึ่งมีจุดประสงค์เพื่อ “ลี้ภัย” จากสงครามกลางเมืองในประเทศ

ก่อนหน้านี้สงครามรัสเซีย-ยูเครนและการแซงก์ชั่นการค้า ทำให้นักธุรกิจและเศรษฐีรัสเซียหอบเงินมาซื้อบ้านพักตากอากาศ “พูลวิลล่า” ที่ภูเก็ตจำนวนมาก มูลค่ามหาศาล

แนวโน้มอนาคตใกล้ๆ ฮ่องกงซึ่งเป็นศูนย์กลางธุรกิจการเงินเอเชีย ผู้คนและธุรกิจที่นั่นมีความหวั่นไหวที่จะถูกกลืนเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของจีนและถูกทดแทนความเป็นศูนย์การทางการเงิน ก็มีความคิดอพยพถิ่นฐาน หรือแม้แต่ไต้หวันเองก็ย่อมมีกังวล ยิ่งความขัดแย้งทาง “ภูมิรัฐศาสตร์” ในทะเลจีนใต้แรงขึ้นเรื่อยๆ ย่อมมีนักธุรกิจและผู้มีอันจะกินที่ต้องการย้ายถิ่นฐาน

และไทยก็เป็นจุดหมายปลายทางอันดับต้นๆ

 

เป็นเวลานานหลายทศวรรษที่บางเมืองบางประเทศมีเป้าหมายที่จะเป็นแหล่งที่พักอาศัยแห่งที่สองของผู้มีรายได้สูงจากทั่วโลก ที่เห็นชัดเจนและได้ผลที่สุดคือกรุงลอนดอนประเทศอังกฤษ มีนโยบายของรัฐเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยเฉพาะทั้งด้านการตลาดโปรโมชั่นเพื่อดึงดูดกลุ่มเป้าหมาย และด้านภาษีเพื่อสร้างรายได้

มีเศรษฐีจากทั่วโลก รวมทั้งไทย ไปซื้อที่อยู่อาศัย เพื่อธุรกิจ, การศึกษาบุตรหลาน, การท่องเที่ยว, สถานะทางสังคม และเพื่อการลงทุน

ประเทศไทยแม้ไม่มีเป้าหมายหรือแผนการใดๆ แต่มีจุดแข็งที่ต่างชาติชื่นชอบ วัฒนธรรมความเป็นมิตรยินดีต้อนรับของคนไทย ค่าครองชีพไม่แพง อาหารอร่อย บริการดี และหลังๆ นักธุรกิจจีนนิยมส่งลูกหลานมาเรียนโรงเรียนนานาชาติในประเทศไทยแทนอเมริกา ยุโรป

แต่ประเทศไทยเรามีอุปสรรคในเรื่องความคิดทัศนคติ ในประเด็นกลัวการแย่งชิงทรัพยากรกับคนไทย และทัศนคติวาทกรรมที่มองเป็น “การขายชาติขายแผ่นดิน”

ทั้งที่ข้อเท็จจริงแล้ว แม้ไทยไม่มีนโยบายเปิดให้ถูกกฎหมาย แต่ธุรกิจสีเทา คนสีเทาจากแผ่นดินใหญ่หรือประเทศอื่นๆ ก็สามารถซื้ออยู่อาศัยในไทย กระทั่งสัญชาติไทยได้ด้วยวิธีการทุจริต ถ้าไทยเปิดนโยบาย เลือกสรรให้สิทธิเฉพาะบุคคลหรือธุรกิจที่เป็นประโยชน์กับระบบเศรษฐกิจ ไม่เป็นพิษภัยทางสังคม ย่อมสร้างรายได้ไม่ต่างจากการท่องเที่ยวหรือการส่งออก และจะเป็นความโปร่งใส สกัดกั้นธุรกิจสีเทา คนสีเทาอีกด้วย

โครงการเอนเตอร์เทนเมนต์คอมเพล็กซ์ซึ่งมีบริการกาสิโนประกอบอยู่ด้วย ก็ยังสามารถผลักดันผ่านเป็นกฎหมายออกมาได้แล้ว

การอนุญาตให้ชาวต่างชาติที่มีรายได้สูงหรือบุคคลมีทักษะเฉพาะด้านก็ควรเป็นอีกนโยบายหนึ่งที่ควรผลักดันในลำดับถัดไป •