‘เราดื่มกินความขมขื่น, โง่งม’ | ดาดาว กิจอรุณกูล 

ประกวดกวีนิพนธ์มติชนอวอร์ด

เราดื่มกินความขมขื่นเข้มข้น

ความอับจนราวมรดกสืบยุคสมัย

โลกกว้างกว้างร้างรักที่พักใจ

ทุกเส้นชัยเปล่ากลวงภาพลวงตา

เราดื่มกินโง่งมจนอิ่มหนำ

ความมืดดำทาบทาทั่วซ้ายขวา

อาทิตย์เงียบงัน-พระจันทร์ลับลา, ไม่เห็นเมฆสีฟ้า-ไม่มีความฝัน

เราดื่มกินความขมขื่นขื่นข้น

หมองหม่นครอบหัวหูจนหมองขวัญ

ตัวตนดำรงอยู่ราวหมอกควัน, ไม่มีความฝัน-ไม่เห็นเมฆสีฟ้า

ความอับจนส่งต่อชั่วลูกหลาน

สืบสันดานชนชั้นทนก้มหน้า

มีชีวิตอยู่, ไม่มีศรัทธา-มีดวงตา แขนขา, ไม่มีหวัง

ปีศาจแจกจ่ายความบอดใบ้

เราก็รับไว้ไม่คิดหน้าคิดหลัง

โลกกว้างกว่ากว้าง…ใยทนอิงแอบแนบความชัง

เหตุผลจริงแท้ของการถูกขัง-เพราะเรายอม! •

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022