แม่หวาน ละมุนมัม : ความจำสีรุ้ง บ้านสวนธรรม (38)

คอลัมน์ปรุงในครัวทัวร์นอกบ้าน

และด้วยความประมาทของพ่อแม่ บางครั้งก็ส่งผลกรรมนั้นมาถึงลูก

–ลูกสาวฉันถูกยกเลิกการแต่งงาน เจ้าบ่าวของเธอหนุ่มอังกฤษหนีหายไป

ตั้งแต่นั้นมาเธอก็มักจะหงุดหงิด อารมณ์เสียกับฉันตลอดเวลา

สาวสวยไฮโซญี่ปุ่น ผิวขาวผ่องหน้าตาน่ารักสดใส สาวนักเรียนอังกฤษลูกสาวคุณเมโกะคนนี้มีคู่หมั้นเป็นหนุ่มอังกฤษรูปงามที่ใครๆ ต่างก็เอ่ยชื่นชมแทบจะพร้อมเพรียงกันว่า “คู่สร้างคู่สม” ทั้งคู่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมกันทั้งทุนทรัพย์ ทุนปัญญา

เขาทั้งสองเลือกจัดงานฉลองความรักกันอย่างใหญ่โตถึงสามที่ด้วยกัน

หนุ่มอังกฤษควงคู่สาวสวยชาวญี่ปุ่นเดินทางมาไกลจากอังกฤษจนถึงเมืองไทยเพื่ออยากให้เมืองไทยที่เป็นดินแดนที่แม่ของหญิงสาวรักและโปรดปราน ทั้งยังเป็นดินแดนที่แม่ของหญิงสาวทุ่มเททุกอย่างให้ ทั้งคู่จึงอยากให้ดินแดนแห่งนี้เป็นสักขีพยานรักของเขา

ชุดไทยประยุกต์ ชุดราตรีสุดหรูถูกบรรจงตัดเย็บอย่างประณีตด้วยสนนราคาที่แพงยิบ

แต่แล้วเจ้าบ่าวของเธอก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย มีแต่ข้อความที่บอกว่า “ขอยกเลิก”

–ฉันเจ็บใจแทนลูกสาวฉันจริงๆ แฟนเธอก็ดูเป็นคนดีและรักเธอมาก แต่ไม่ทราบด้วยเหตุผลใดจึงทิ้งเธอไปดื้อๆ ไม่ทราบด้วยเหตุผลนี้หรือเปล่าที่เธอดูรังเกียจและหงุดหงิดใส่ฉันตลอดเวลาที่ฉันมาอาศัยอยู่กับเธอ

ฉันนั่งฟังไปเรื่อยๆ เห็นเธอพักดื่มน้ำบ้างเป็นระยะๆ ดูเธอพยายามจะอธิบายเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฉันได้ฟังอย่างครบถ้วน

 

–ลูกสาวฉันพร่ำบ่นว่าที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะฉัน เฮ้อ…

เธอถอนหายใจ หน้าตาดูเศร้าสลดและสำนึกผิด ฉันเองก็ยังจับต้นชนปลายเรื่องราวต่างๆ ได้ไม่ดี แต่ก็เข้าใจที่คุณเมโกะไม่อยากพูดถึงสาเหตุที่ว่าเจ้าบ่าวของลูกสาวเธอจากไปเพราะเขาคิดว่าเธอหวังจะมาเกาะ มาเอาสมบัติ

มาแต่งงานเพื่อวีซ่าหรือเพื่อย้ายถิ่นฐานไปอยู่อังกฤษเท่านั้น

ทั้งหมดหาใช่ความรักไม่…

โอ้…แค่ฉันได้ยินเพียงบางส่วนก็ทำให้ฉันเจ็บแปลบไปถึงขั้วหัวใจ

ช่วงชีวิตในยามตกอับชะตาชีวิตและมัจจุราชมักจะนำพาเราดิ่งลงเหวลึกขึ้น ลึกขึ้นเรื่อยๆ

–ฉันเริ่มเชื่อเรื่องเวรกรรมนะเซนเซ ตอนนี้ชีวิตฉันได้ธรรมะช่วยไว้เยอะค่ะ เช่นเวลาที่ลูกสาวฉันอารมณ์เสีย เธอจะกระแทกข้าวของใส่ฉัน ฉันก็จะแผ่เมตตาให้เธอ

แล้วฉันก็เริ่มเข้าใจเธอว่าเธอเป็นคนที่น่าสงสาร เธอใช้ชีวิตอย่างขุ่นมัว หมองเศร้า และประชดประชัน

เซนเซรู้ไหมตั้งแต่ฉันนิ่งแผ่เมตตามานั้นฉันก็ได้ทำความเข้าใจเธอด้วยนะ ทุกสิ่งอย่างดีขึ้นมากเลยละ เหมือนเราแม่ลูกต่างฉุดกันขึ้นมาจากเหวลึกที่มืดมิดจนเราแม่ลูกหายใจไม่ออก อึดอัดมาเป็นเวลายาวนาน

ตอนนี้เราได้ใช้ชีวิตกันอย่างสงบมากขึ้นค่ะ

 

เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นคุณเมโกะยิ้มจากหัวใจ แล้วเธอก็เล่าอีกยาวเหยียดว่าเธอทำอะไรมาบ้างในชีวิต แล้วทำไมจึงต้องมาเจอกับชะตาชีวิตเช่นนี้

–ตอนนี้ฉันไม่โกรธคนที่มาทำร้าย มาหักหลัง หรือมาหลอกลวงโกงกินฉันเลยนะเซนเซ เพราะพวกเขาก็แค่คนที่ผ่านมาหรือคนที่ถูกกำหนดมาให้ฉันได้ชดใช้กรรมของฉันเท่านั้นค่ะ

ดูเธอเหมือนแม่หมอ (ดู) มากๆ เมื่อเธอพูดถึงกฎแห่งกรรม แล้วเธอก็สามารถจับกรรมในอดีตที่เคยทำมาจับคู่กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอในปัจจุบันได้อย่างเหมาะเจาะแทบทุกเรื่องราว

–เซนเซคะ ฉันอยากจะขอร้องเซนเซสักอย่างค่ะ คือตอนนี้ฉันอยากเรียนรู้และศึกษาธรรมะให้มากขึ้นค่ะ ฉันแน่ใจว่าธรรมะช่วยให้ฉันคลายทุกข์ได้ค่ะ

เซนเซช่วยหาซื้อหนังสือของพระพุทธทาสแล้วส่งให้ฉันได้ไหมคะ?

ตัวฉันเองเป็นคนรักการอ่านอยู่แล้ว ดังนั้น คำขอของเธอจึงไม่ได้หนักหนาอะไร ฉันรับปากจะทำให้เธอในทันที และฉันก็แนะนำให้เธอใช้ออนไลน์โซเชียลเน็ตเวิร์กที่ชื่อว่า MIXI ของญี่ปุ่นเพื่อเธอจะได้ไว้คุย ไว้ช่วยเหลือผู้คนที่ทุกข์ร้อน เจอทางตันในญี่ปุ่นและจะได้แปลธรรมะของพระอาจารย์พุทธทาสเผยแผ่ในเพจของเธอด้วย

ฉันหวังว่าสิ่งเหล่านี้จะช่วยให้เธอได้มีชีวิต มีลมหายใจอยู่กับธรรมะ ผลของบุญกุศลที่เธอได้สร้างขึ้นจะช่วยให้เธอรู้คุณค่าของการใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาทอีกต่อไป

 

ไม่นานนักจากฝีมือในการขีดเขียน และความรักในวรรณกรรมไทยของเธอทำให้ข้อเขียนของเธอมีสาวกเข้ามาอ่านเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

จนเธอได้กลายเป็นโสดาบันของศาสนาพุทธในที่สุด

ใครมีปัญหาอะไร อย่างไรก็จะเขียนมาขอคำปรึกษาจากเธอจนเธอเสพติดกับความเก่งกล้าสามารถในทางธรรมโดยหารู้แจ้งกับอวิชานั้นไม่

เธอเชื่อตามใจความที่ได้ระบุไว้ในพระคัมภีร์อย่างหนักหนาสาหัสจนเกิดการยึดมั่นถือมั่น สร้างอัตตาให้ตัวตนอย่างเหนียวแน่นโดยไม่รู้ตัว

สุดท้ายถึงขั้นทะเลาะวิวาทกับสาวก หรือผู้คนที่เห็นต่างจนกระทั่งสาวกค่อยๆ หดหายไปเหลือไว้แต่บทความที่ว่างเปล่าไร้ซึ่งผู้ใดเข้ามาอ่าน

ฉันได้แต่มองเธอห่างๆ จากประเทศไทย หนังสือของพระพุทธทาสหนึ่งลังที่ฉันส่งไปให้เธอหาได้ช่วยในการลดอัตตาของเธอลงเลยแม้แต่น้อย

ฉันได้รับข้อความจากเธอหลังจากนั้นไม่นาน เธอบอกว่า

–สามีฉันเสียชีวิตแล้วนะเซนเซ เขาไปก่อนฉัน

ฉันรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของเธอ และงงเล็กน้อยเพราะฉันคิดว่าเธอคงจะไม่แยแสสามีที่เธอจงเกลียดจงชังมาโดยตลอด

แต่เท่าที่สัมผัสได้ เปล่าเลย เธอแคร์ เธอเศร้าโศกเสียใจ เธอพร่ำพรรณนา คร่ำครวญถึงการจากไปของสามีเธออย่างหนักจนเหมือนเธอไม่อยากจะมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว

กลายเป็นว่าผู้ชายที่เธอแต่งงานด้วยในระยะเวลาอันยาวนานและผ่านช่วงเวลาขึ้นเขาลงเหวมาด้วยกันอย่างโชกโชนนั้นคือเจ้ากรรมนายเวรที่เธอผูกพัน ห่วงใย และตัดกันไม่เคยขาดแม้ตายจากกันไป

 

ไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมาหลังจากที่ฉันไม่ได้ข่าวคราวของเธอมาเกือบสองปี ถึงแม้จะทราบว่าเธออ่อนแอ เธอเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง เธอไม่ได้ออกไปไหน วันแต่ละวันที่เธอมีลมหายใจอยู่ล้วนแล้วแต่มีความทรมานเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เธอเคยส่งข้อความล่าสุดบอกฉันว่า

–เซนเซฉันอยากจะมีสักวันที่มีลมหายใจแห่งความสงบและความสุขบ้าง

ฉันไม่รู้จะให้ข้อคิดข้อเขียนกับเธออย่างไรดี จึงได้แต่บอกไปว่า

–คุณเมโกะทราบไหมคะว่าทุกสิ่งอย่างที่ฉันมีในปัจจุบัน หรือสิ่งที่คนรอบข้างเรียกกันว่า “ประสบความสำเร็จ” นั้นจะเกิดขึ้นไม่ได้เลยถ้าไม่มีคุณ

เธอเงียบไปนาน นานจนบัดนี้ฉันก็ยังไม่ได้คำตอบจากเธอ ได้แต่ภาวนาให้เธอมีชีวิตอยู่ และแล้วเมื่อฉันส่งข้อความไปเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาเพื่อบอกเธอว่าฉันได้พบกับอาจารย์ศุภวรรณแล้ว เธอก็ได้ส่งข้อความตอบกลับมาหาฉันและบอกว่า

–เซนเซ ฉันยังมีชีวิตอยู่แม้มันจะยากลำบากก็ตาม และฉันดีใจที่ได้ยินเช่นนั้น

สั้นๆ กระชับและแค่นี้จริงๆ หลังจากนั้นก็ไร้ข้อความของเธออีกจนถึงปัจจุบัน

 

–หวานคะ อาจารย์อยากส่งหนังสือให้เธอ

อาจารย์ศุภวรรณบอกกับฉันหลังเราจบคอร์สการอบรม “พาตัวใจกลับบ้าน”

ฉันกราบขอบคุณในความเมตตาของอาจารย์ที่มีให้กับสะพานบุญของเรา

แต่…คุณเมโกะเธอผู้รักในวรรณกรรม ผู้รักในตัวหนังสือและผู้รักในการแปลภาษาไทย-ญี่ปุ่นคงไม่มีเรี่ยวแรงพอที่จะเปิดหนังสือหรือพลิกกระดาษอ่านแต่ละแผ่นได้อีกแล้ว

สิ่งที่ฉันและอาจารย์สามารถส่งตรงถึงเธอหรือช่วยเธอได้บ้างน่าจะเป็นการภาวนา การสวดมนต์อธิษฐานให้เธอมากกว่า

ฉันและอาจารย์ศุภวรรณจะร่วมแผ่เมตตาให้กับคุณเมโกะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชีวิตฉันบุญกุศลใดที่ฉันได้สร้างขึ้นมา ฉันขอส่งมอบให้กับคุณเมโกะ ขอให้เธอมีลมหายใจที่สงบและมีความสุขในแต่ละวันให้มากขึ้นๆ ตามที่เธอต้องการเทอญ สาธุ