การ์ตูนที่รัก/นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

Next World เล่ม 1

มังงะ Lost World, Metropolis และ Next World (หรือ Future World) เป็นหนังสือการ์ตูน 3 เล่มที่ โอซามุ เท็ตซึกะ (Osamu Tezuka 1928-1989) เขียนขึ้นระหว่างทศวรรษที่ 1940-1950

เกาะเกือกม้า สัตว์ประหลาดมากมายเดินเพ่นพ่าน

ดร.ทากาชิ ยามาดะโนะ เดินสำรวจเกาะตามลำพัง เขายิงอะไรบางอย่างจากระยะไกล!

โตเกียว เคนอิจิ และคุณลุงนักสืบหนวดมัสตะชิโอลงรถไฟ มัสตะชิโอสะกดรอยตาม ดร.ยามาดะโนะไปถึงบ้าน

ยามาดะโนะเปิดเผยให้เห็นสิ่งมีชีวิตที่เขาจับมาได้ ไม่ใช่แมลง ไม่ใช่คน ตัวเท่าฝ่ามือ ยามาดะโนะเปิดเผยว่าเขาได้มาจากเกาะเกือกม้า คือเกาะที่เคยใช้เป็นสถานที่ทดลองระเบิดปรมาณูซึ่งวันนี้มีสิ่งมีชีวิตประหลาดๆ มากมาย

มัสตะชิโอทำครอบแก้วที่กักสิ่งมีชีวิตประหลาดนั้นแตก มันหนีไปได้ มัสตะชิโอหายไปด้วย!

ประเทศสตาร์ ที่ประชุมพลังงานปรมาณู ดร.ยามาดะโนะเปิดเผยการค้นพบสัตว์ประหลาดมากมายที่เกาะเกือกม้าและขอให้ยุติการใช้ระเบิดปรมาณู แต่ชายจมูกโตท่าทางน่าเกรงขามคนหนึ่งไม่ยินยอม เขาคือ นิโคไล เรดโดนอฟ หน้าตาเหมือนเรด จากหนังสือเล่มอื่นๆ ของโอซามุ ที่ประชุมแตกคอ ความชุลมุนวุ่นวายเกิดขึ้น ตัวแทนประเทศต่างๆ วางมวยเข้าใส่กัน

เมื่อสหประชาชาติแตกคอ คือจุดเริ่มต้นของสงคราม

โคโค่และร็อกเป็นเพื่อนรักกัน สัญญาจะแต่งงานกัน โคโค่เป็นลูกสาวของมิสเตอร์โนทาลิน ประธานสหพันธ์นักวิทยาศาสตร์ซึ่งกำลังขัดแย้งกับเรดโดนอฟประเด็นพลังงานปรมาณู ร็อกมีพ่อเป็นเจ้าของหนังสือพิมพ์ เขากำลังฝึกงานหนังสือพิมพ์ในบริษัทของพ่อ ร็อกหลงคารมคนจรจัดคนหนึ่งซึ่งรับจ้างเรดโดนอฟมาอีกต่อหนึ่งให้นำระเบิดเวลาเข้าไปวางไว้ในบ้านของมิสเตอร์โนทาลิน แต่โชคร้ายถูกตำรวจจับได้เสียก่อน

มร.โนทาลินช่วยเหลือร็อกออกจากคุก ด้วยข้อแม้หนึ่งคือจะส่งเขาเข้าไปในดินแดนของสหพันธรัฐอูราน ซึ่งมีอีกชื่อหนึ่งเรียกว่า “ดินแดนหลังม่านเหล็ก”

สหพันธรัฐอูราน ไออ้อนฮาร์ต รัฐมนตรีกระทรวงวิทยาศาสตร์เรียกประชุมนักข่าวเพื่อแจ้งความคืบหน้าของการใช้ระเบิดสุริยัน

ระหว่างแถลงข่าวนั้นเองมีรายงานว่ามีสายลับจากประเทศสตาร์แฝงตัวเข้ามาในกลุ่มนักข่าว จึงสั่งให้นักข่าวเรียงหน้าเข้าเครื่องวิเคราะห์จิต ร็อกถูกจับได้และส่งตัวไปที่โรงงานนรกใต้ดิน

ในขณะเดียวกัน อิวาน เรดโดนอฟ ได้รับคำสั่งจากพ่อคือ นิโคไล เรดโดนอฟ ให้มารายงานตัวเพื่อทำงานที่กระทรวงวิทยาศาสตร์ ไออ้อนฮาร์ตจึงส่งเขาไปที่โรงงานใต้ดินเช่นกัน

ที่โรงงานใต้ดิน อิวานพบร็อกและนักสืบมัสตะชิโอซึ่งถูกจับตัวมาก่อนแล้ว อิวานพบว่าร็อกอายุ 15 ปีเท่าเขา นอกจากนี้ เพื่อนหญิงที่เล่นมาด้วยกันตั้งแต่เล็กคือ โพโพเนีย บุตรสาวของไออ้อนฮาร์ตก็ทำงานที่นี่ด้วย เธอสวมชุดไอ้โม่งทำงานบริหารโรงงานใต้ดินแห่งนี้ โรงงานนรกนี้ใช้แรงงานนักโทษ

อิวานไปพบมัสตะชิโอและร็อกที่คุก สามคนคุยกันถูกคอเรื่องที่ ดร.ยามาดะโนะเตือนมนุษยชาติถึงภัยพิบัติครั้งใหญ่ที่กำลังจะมาถึง จะมีสิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์ใหม่ขึ้นมาแทนที่มนุษย์ เวลานั้นเองมีคำสั่งตรงมาจากรัฐมนตรีกระทรวงวิทยาศาสตร์ให้นักโทษทำงานเพิ่มผลผลิตระเบิดสุริยันมากขึ้นอีก หากนักโทษคนไหนทำไม่ได้จะไม่ได้รับการปันส่วนอาหาร

มัสตะชิโอและร็อกถูกใช้งานอย่างหนัก ร็อกทนต่อไปไม่ไหวจึงหาทางหนีออกมาคนเดียว เขาหลบหนีจนกระทั่งมาถึงห้องส่วนตัวของโพโพเนีย แต่ใบหน้าของโพโพเนียเหมือนโคโค่แฟนสาวของเขาเอง โดยไม่ทันตั้งตัว โพโพเนียสั่งจับกุมร็อกเอาไว้อีกครั้งหนึ่ง

ครั้งนี้เธอส่งตัวร็อกไปเข้าโปรแกรมขังลืม

ที่โตเกียว เคนอิจิ หลานชายของมัสตะชิโอพยายามสืบหาการหายตัวไปของลุงหลังจากคืนที่เขาไปพบ ดร.ยามาดะโนะที่บ้าน เคนอิจิตามร่องรอยไปจนพบสิ่งมีชีวิตลึกลับหมดสติใกล้ตายอยู่ในพงหญ้า เขาและพรรคพวกช่วยชีวิตเธอขึ้นมาด้วยการให้แอมเฟตามีนและจับทุ่มด้วยซูโม่ตามด้วยบทสวดศพ เข้าใจว่าแอมเฟตามีนมีสถานะเป็นยารักษาโรคในญี่ปุ่นเวลานั้น

สิ่งมีชีวิตประหลาดนั้นฟื้นขึ้นมาได้และสามารถคุยกับเคนอิจิด้วยโทรจิต เธอสารภาพว่าเธอเองเป็นคน “เหวี่ยง” มัสตะชิโอไปไกลแสนไกล ไม่รู้ว่าไปไหน

หลายวันผ่านไป ร็อกใกล้เสียสติหลังจากถูกขังลืมมาหลายวัน ได้รับอาหารแต่ไม่ได้รับความสนใจใดๆ ไม่มีสิ่งเร้าใดๆ เมื่ออิวานทราบข่าวจึงไปขอให้โพโพเนียปล่อยตัวร็อก แต่โพโพเนียไม่ยินยอม เธอบอกว่านี่คือวิธีที่เธอปกครองนักโทษและประชาชน คือใช้ “ความกลัว” เป็นเครื่องมือ

เหมือนเผด็จการทั่วโลก

นาซีใช้วิธีขังลืมนักโทษในห้องมืด ไร้เสียง ไร้แสง ไร้คนพูดด้วย มีแต่อาหารประทังชีวิต เมื่อเวลาผ่านไป นักโทษจะเสียสติ มีประสาทหลอนทั้งภาพและเสียง

แล้วร็อกก็ถูกปล่อยตัว เขาเปลี่ยนไป ก้าวร้าวใส่อิวานและมัสตะชิโอ อีกทั้งกลับไปทำงานหนักโดยไม่ขัดขืน นี่คือเรื่องราวที่โอซามุเขียนขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่สองเกี่ยวกับ “หลังม่านเหล็ก” ซึ่งเชื่อได้ว่าเวลานั้นก็ยังไม่มีใครล่วงรู้มากนักว่าเกิดอะไรที่หลังม่านเหล็กจริงๆ

เกิดระเบิดรูปดอกเห็ดขนาดยักษ์ที่ขั้วโลกเหนือ ภูเขาน้ำแข็งแตกเป็นก้อนลอยไปในมหาสมุทร มีสิ่งมีชีวิตคล้ายแมงกะพรุนจำนวนมากถูกแช่แข็งเอาไว้ในน้ำแข็งก้อนหนึ่ง ก้อนน้ำแข็งนั้นถูกขนย้ายด้วยรถไฟไปทางใต้ ทันใดนั้นมีเสียงโทรจิตสั่งให้หยุดรถไฟ ครั้นพนักงานขับรถไฟไม่เชื่อฟัง โรโคโค สิ่งมีชีวิตที่บินมากับเคนอิจิเพื่อตามหามัสตะชิโอก็ใช้พลังจิตทำรถไฟทั้งขบวนตกราง

“พวกนี้เป็นพวกของชั้น!” โรโคโคบอกแก่เคนอิจิ เผ่าพันธุ์ใหม่นี้มีชื่อว่า ฟุมูน

เมื่อสหพันธรัฐอูรานจุดระเบิด ประเทศสตาร์ก็สั่งโจมตี มหาอำนาจทั้งสองยกกำลังเข้าห้ำหั่นกัน แต่ที่พวกเขาไม่รู้คือ ฟุมูน ได้ระดมกำลังของตนลุกฮือขึ้นเช่นเดียวกัน

ตอนจบ ฉบับหน้า